kimseye söyleyemediklerim..

hayat..

Hayat her zaman istediğini vermiyor insana..masallarda ki gibi sürmüyor; sonsuza dek mutlu yaşadılar kısmını eklemeyi unutmuşlar..

Çalış çabala ve sonuç hüsran olsun..evet olabilir..imtihan bu ya insanın başına inanın her şey gelebilir..

Ama nadir de olsa güzel şeylerde olabilir..

Sevgiyi bulabilir belki bir insan..aşkı bir beşerde tadabilir.. bu aşkla ilahi aşka varabilir.

Olur mu? Belki olur. Kim bilir?

Her film izledikten sonra bir hüzün çöker içime..hiç sevilmedim ki ben öyle..çıkarsız amaçsız sevmedi kimse beni..sevilmeye değecek biri değilsem demek ki..

Herkes bir gün karşıma çıkacağını söylüyor..ama hayır inancım kalmadı benim buna artık..o gelmeyecek..her kimse öyle biri yok ve sonsuza kadar mutlu yaşadılar kısmı yazılmamış benim için..

Üzülmek..evet bu benlik..sonrasında gelen ise hissizleşmek..devamı yok..aşk yok..sevgi yok..eş yok..yaren yok..

Sevgiyi bulamadım..kimi çok sevdiysem hep gitti..ben hep kalan olmak zorunda bırakıldım..benimde imtihanım bu dedim.şimdi birileri yeniden umutlanmamı istiyor.sebep?ben yeterince kırılmadım mı?yeterince üzülmedim mi ki hala bir umut besleyecek saflıkta olayım?

Geçti..sevmek zamanları geride kaldı..mantığımla da dokunamam birine kimse kusura bakmasın..mantıklı bir insan olmadım hiç.bundan zaman zaman pişmanlık duysamda en sevdiğim yönüm oldu duygusallığım..insanlığım duygularımla varoluyor çünkü..duygusu olmayan bir insan ne derece insandır ki?

Sevebilen ve üretebilen insan normaldir demiş ya Freud üretme kısmında tamamız ama artık sevemiyorum be Freud amca olmuyor işte kaybettim o yetimi..normallikten uzaklaşıyor muyum şimdi günden güne..? bana neler oluyor inan bilmiyorum..taşlaşıyorum sanki..sevmek, aşk bunları hatırlayamıyorum.çok uzak kavramlar gibi geliyor bana..

İçimde sessiz çığlıklar, fırtınalar var..duyan yok..yardım eden yok..

Uçurumun kenarındayım..küçük bir rüzgar aşağı itecek..tutunacak dalım yok..

Belki düşsem düşerken ki o hisle bütünleşsem belki de sırf o hissi hissetmek yeniden bir şeyler hissedebilmek için düşsem sonu karanlık olsa da yapsam..

Peki ya sonra? Geride bıraktıklarım.. bir kerede keşke sadece kendimi düşünsem.ama olmaz..sosyal sorumluluğu oldukça yüksek bir birey olan illa ki başkalarını düşünmek zorundayım..

Bırakıp gitmek istiyorum her şeyi ve herkesi..tüm olayları yaşanılanları..yaşanacakları görmesin gözlerim duymasın kulaklarım hissetmesin bedenim..yok olmak istiyorum..

Duy dua mı ey Rab..al yanına en kısa zamanda en hayırlısıyla..dayanacak güç yok..umut yok..artık yaşayacak takat yok..uzatma dünya sürgünümü benim..al yanına ve bitir artık bu kocamaaaan tükenmeyen acıyı..