"Κίτρινο"

65 6 1
                                    

     Έβγαλε από την τσάντα της το κασκόλ του.

 Εκείνο τα αγαπημένο του κατακίτρινο κασκόλ με το δικέφαλο,που το φόραγε παντού. Πριν φύγει για το γήπεδο,όταν έκανε κρύο,όταν πήγαινε για δουλειά ακόμα και μέσα στον σπίτι παρακολουθώντας ευλαβικά την ομάδα. Όπως συνήθιζε να λέει ήταν η γυναίκα της ζωής του!

       Το πέταξε πάνω στη ξύλινη κάσα. "Αντίο μωρό μου" είπε και ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλό της.

Δεν είναι και λίγο πράγμα να χάνεις τον άνθρωπό σου! Και εκείνη τον έχανε. Ήταν Σάββατο βράδυ. Θα πήγαινε στο γήπεδο. Ήταν μόλις δυο τετράγωνα απόσταση. Που να φανταζόταν τι μπορούσε να συμβεί! 

"Να προσέχεις" του είπε λίγο πριν φύγει από το σπίτι.

"Θα προσέχω είπε" και την φίλησε στο μέτωπο.

       Αυτά ήταν τα τελευταία τους λόγια. Χώρισαν έπειτα οι ζωές τους τόσο ξαφνικά! Κεραυνός εν αιθρία ο χαμός του! Εκείνη θα έμενε σπίτι να παίξει με την μικρή τους κόρη και εκείνος θα πήγαινε να δει ένα ματς. Και τελικά το ματς δεν παίχτηκε μεταξύ ομάδων και οι κούκλες αποδείχτηκαν βαρετές. Κάνεις δεν ξέρει ακριβώς τι έγινε. Ο φανατισμός έφερε το πρώτο χτύπημα και ύστερα το άλλο ώσπου πια ο άνθρωπός της αιμορραγούσε και από το στόμα! Μα ποιος τον πρόσεξε μέσα στον χαμό;

Τώρα της έπιαναν το χέρι και της ευχόντουσαν "Συλλυπητήρια"

       Θα θυμόταν τον άνθρωπό της! Δεν θα τον ξέχναγε ποτέ! Το είχε υποσχεθεί! Περιττές υποσχέσεις! Θα θυμόταν πάντα το λαμπερό χαμόγελό του, τα μαύρα μαλλιά του και τα καστανά του μάτια! Μα δεν λυπόταν κανένας όσο αυτή! Η ζωή της πια θα ήταν αλλιώς από εδώ και πέρα!


 Δεν το ήθελε εκείνο το κασκόλ. Όσο και αν το έπλενε θα έμενε πάνω η μυρωδιά της αγωνίας και η ναφθαλίνη των τελευταίων λεπτών. Θα έμενε η γεύση από την μπύρα του! Την τελευταία μπύρα του! Και η άχνα από το όνομα της κόρης που έλεγε ξανά και ξανά! Από την τελευταία φορά που είπε το όνομά της! Θα έμενε η αγάπη του για την ομάδα! Τα χαμόγελα χαράς που του χάριζε μα και τα δάκρυα! Οι σταγόνες ιδρώτα από την αγωνία για το αποτέλεσμα και η προσμονή θα φαινόταν ξεκάθαρα στα φαγωμένα του κρόσσια! Τόσα συναισθήματα και μόνο ένα αντικείμενο! Τον σκότωσε κάτι που αγαπούσε! 




Τα χρώματα της πόληςWhere stories live. Discover now