Τα χρώματα της πόλης

"Πράσινο"

Κυριακή. Η αγαπημένη μας μέρα. Άνοιξη. Η καταλληλότερη εποχή. Πρωτομαγιά!Θα πηγαίναμε εκδρομή στο δασάκι λίγο πιο έξω από την Αθήνα. Θα ήταν η πρώτη μας εκδρομή μαζί με τον καλύτερό μου φίλο Άλφι! 

Ξεκινήσαμε νωρίς το πρωί καθώς είχαμε μεγάλο δρόμο μπροστά μας! Το δασάκι ήταν αρκετά μακριά μα θα φτάναμε κοντά στην ώρα του φαγητού! Κοιμηθήκαμε στο αυτοκίνητο, και η διαδρομή φάνταζε μικρή! Μειώναμε τον χρόνο κλείνοντας τα μάτια μας και στα πρώτα πεταρίσματα των αγουροξυπνημένων μας βλεφάρων το αυτοκίνητο είχε κιόλας σταματήσει! Το λευκό μας βαν, που χωρούσε δυο οικογένειες,ήταν πια παρκαρισμένο! Οι γονείς μου και οι γονείς του Άλφι είχαν κιόλας στήσει τις σκηνές! 

"Άλφιιι, Ερνέστααα... καλημέρα" φώναξε ο μπαμπάς μου με εύθυμη φωνή!

Σηκωθήκαμε από τις άβολες θέσεις του αμαξιού και αποφασίσαμε να κάνουμε μια μικρή εξερεύνηση στο δάσος! Είχα ξαναπάει άπειρες φορές! Το ήξερα καλύτερα και από την παλάμη μου. Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα! 

Αρχίσαμε να περπατάμε με γοργό ρυθμό! Καθώς τα μάτια μας δεν μπορούσαν να χορτάσουν τον τόπο! Πράσινα πλατάνια, μεγάλα και αιωνόβια. 

"Πόσο χρονών λες να είναι;" αναρωτήθηκα ο Άλφι

"Δεν έχω ιδέα μα είναι σίγουρα πιο μεγάλα ακόμα και από απο τον μπαμπά μου! " είπε γελώντας η Ερνέστα

Και ο περίπατος των δύο εφτάχρονων συνεχιζόταν για τα καλά! Ώρες πολλές! Και πια είχανε απομακρυνθεί πολύ από το λευκό βαν και τις οικογένειές τους! Και όλο περπατούσαν! Μα σε κάθε βήμα τους ο ήλιο έπεφτε και ώσπου να το καταλάβουν είχε πια νυχτώσει!

"Κοίτα ένα όμορφο ποταμάκι Ερνέστα" είπε ο Άλφι. "Θα μπώ μέσα"

Η Ερνέστα γύρισε το κεφάλι της και προσπάθησε να τον αποτρέψει μα είδε πως είχε πλάκα και ο φίλος της ήταν ασφαλής. 

"Έλα βγές! Πρέπει να γυρίσουμε πίσω" είπε και γύρισε το κεφάλι της να παρατηρήσεις τα ίχνη τους για να βρούνε τον δόμο την επιστροφής!

"Έρχο.. " είπε ο Άλφι μα δεν ολοκλήρωσε την πρόταση του.

Η Ερνέστα γύρισε να τον κοιτάξει μα ο φίλος της είχε πια χαθεί! Το μόνο που υπήρχε εκεί ήταν ένας τεράστιος καταπράσινος χείμαρρος! 

Ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλό της. 

"Είσαι καλά άλφι;" ψιθύρησε