chapter 4

890 28 1
                                    

*Niall's p.o.v.*

Ik zat op een bank en keek rond. Daar zag ik Liam, mijn ogen bleven bij hem hangen. Een kleine lach verscheen op mijn gezicht tot een jongen Liam bij zijn zij pakt. Hoe durft hij MIJN Liam aan te raken. De jongen grijnst en Liam lacht kleintjes terug. Ik zucht. Ze dansen een tijdje samen en gaan daarna naar de bar. Ze dronken een aantal drankjes voor de jongen zijn lippen in Liams nek drukte. Niet veel later hadden Liam en de jongen zowat een make-out sessie. Ik keek naar de grond als tranen mijn ogen vulden. Ik wist het dat hij me niet leuk vind, ik ben zijn type niet. Deze jongen wel. Ik keek weer op en mijn waterige ogen ontmoetten de ontschuldige ogen van Liam. Hij wist het niet en hij kon het ook niet weten. Het duurde niet lang of hij sloot zijn ogen, terwijl de jongen zijn lippen weer had gevestigd in Liams nek.

Eindelijk in de auto, eindelijk naar huis. De bodyguards hadden Liam naar de auto gesleept en naast mij neergezet. Ik had nog steeds tranen in mijn ogen en keek niet bepaald vrolijk. Liam merkte het op en ging slijmen. Ik duwde hem weg. Ik had geen tijd voor hem. Hij brak mijn hart, ookal wist hij het niet. Hij pruilde door mijn botte reactie. Wat was hij schatti- Nee Niall, je bent zijn type niet.

Eenmaal bij het hotel, zei ik de jongens gedag en liep zonder verder iets te zeggen naar mijn kamer. Ik was me aan het omkleden toen er op de deur werd geklopt. Zonder shirt en in mijn slaapbroek liep ik naar de deur en opende hem zonder eerst te kijken of vragen wie het was. Daar stond Liam met zijn onschuldige lach. "Wat is er nou man? Waarom was je zo verdrietig en stil.", vroeg hij. Ik zuchtte en wou de deur dicht gooien, maar Liam had zijn voet ertussen. "Laat me met rust.", zei ik bot. "Ligt het aan mij?", vroeg Liam zacht. "Dat je me niet met rust laat wel ja, dat ligt zeker niet aan mij.", zei ik chagrijnig. Liam zuchtte. "Doei, slaap lekker en maak je maar klaar voor ons concert van morgen.", zei ik zacht, schoof Liams voet weg en deed de deur dicht. Ik liep naar mijn bed en liet me erin vallen. Liam kon ook niet weten wat hij met me deed. En als ik het had verteld, was het dan anders geweest? Vast niet. Ik zag hoe Liam naar de jongen keek. Hij vond hem echt leuk, zo kon hij nooit naar mij kijken. Voor mij bleef het maar bij dromen. Niam was niet echt en het zal ook nooit echt worden. Niet als romance in ieder geval, als vriendschap wel. Maar daar blijft het dan bij.

Ik werd wakker door geklop op de deur. "Niall! Wakker worden, ons concert begint bijna!", hoor ik Louis roepen en keek op de wekker. Het was half 6, in de avond? Ik liep naar de deur en opende hem. De andere drie stonden voor mijn deur. "Kom mee!", zei Harry en trok me mee naar de auto. Louis trok lachend de deur achter me dicht en hij en Liam volgden mij en Harry naar de auto. "Dankje dat ik me mocht omkleden uit mijn pyjama.", zei ik sarcastisch. "We kleden ons toch altijd om voor onze concerten, dus wat boeit het.", lachtte Liam. Ik gaf hem een dodelijke blik, maar herpakte me al snel en gaf hem een kliene glimlach. Hij kon er niks aan doen dat ik me zo voelde, nouja deels wel natuurlijk. Hij was degene die stond te bekken met een jongen voor mijn neus, maar hij wist niet dat ik hem leuk vind. Vond? Nee, vind! Ik vind hem nog steeds leuk. Hij is zo leuk, zo lief. "Hoe kon je zo lang blijven slapen?", vroeg Louis. "Jetlag?", zei ik onschuldig en haalde mijn schouders op. "Van spanje naar Frankrijk is geen tijdsverschil,", zei Harry. "Dus wat is er echt?" "Ik voel me niet zo lekker.", zei ik zacht en probeerde onopvallend naar Liam te kijken. "Kleed je dan maar warm aan.", zei Harry. "Was ik van plan, maar toen werd ik uit mijn kamer gesleurd door een of andere mafkees.", zei ik en gaf hem een boze blik. Louis en Harry gniffelden. Liam had de hele tijd nog niks gezegd en ookal was ik niet echt in de stemming om te vragen wat er was, deed ik het toch. Liam schudde zijn hoofd en haalde zijn schouders op. Ik zuchtte. "Dan niet.", zei ik zacht.
Wat had hij nou weer?!

Made by Fieke aka: Im_Nobody_Too

I Can Make This Feel Like Home. | Niam.| MPREG.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu