I Can Make This Feel Like Home. | Niam.| MPREG.

Chapter 5.

*Liams POV*

"Ik weet niet of je weet hoe het in elkaar zit als je gedronken hebt. Je word nogal chagrijnig van de hoofdpijn die je krijgt..." Zeg ik als Niall maar blijft vragen wat er is. "Nou sorry hoor..." Mompelt Niall en ik draai me naar Niall toe en sla mijn armen over elkaar. "Ja, laten we het eens over jou hebben. What the fuck is er mis met jou vandaag?" Vraag ik bot en ik bijt op mijn lip. Ik wil niet gemeen zijn tegen hem. Hij ziet er zo breekbaar uit. Niall bijt op zijn lip en de tranen vormen in zijn ogen. "Ni... Zo bedoelde ik het niet, sorry. Je kan me alles zeggen toch?" Zeg ik zacht en ik sla mijn armen om de jongen heen. "L-liam raak me niet aan... Alsjeblieft..." Zegt Niall en ik kijk hem aan met betraande ogen. "Het was niet bepaald leuk om toe te kijken hoe jij iemand op zijn bek pakt!" Zegt Niall en hij draait zijn hoofd weg en haalt zijn neus op. Harry komt aangelopen en roept ons dat we op moeten. Niall staat op en loopt snel met Harry mee. Ik blijf verbaasd zitten.

"Niall?" Ik hoor mijn stem die zachter is dan normaal. Niall kijkt op en kijkt me aan. Zijn ogen zijn helder blauw. Ik krijg gelijk een raar gevoel in mijn buik. Die ik altijd krijg als ik dichtbij hem ben. Ik bekijk hem eens goed. Zijn blond geverfde haar met bruine uitgroei. Zijn heldere zeeblauwe ogen die bedekt zijn door zijn bril die rust op zijn neus. Zijn lichtroze lippen die simpelweg perfect zijn en dan- "Liam?" Niall knipt voor mijn ogen en ik kijk op. Ik voel de hitte naar mijn wangen stijgen. "Ik wou gewoon even sorry zeggen voor vandaag..." Zeg ik zacht en ik kijk naar mijn voeten. "Het is half een Liam ik ga slapen..." Mompelt Niall en ik zucht. We stonden in zijn kamer en ik wou niet weg. Ik wou dicht bij hem zijn. "Niall luister nou even!" Zeg ik eigenwijs en ik pak zijn arm vast. Hij zucht en draait zich om. "Niall ik wil alleen even eerlijk tegen je zijn..." Mompel ik. Niall ploft neer op zijn bank en ik ga naast hem zitten. Niall kijkt me aan en ik zucht. "Ik wou gister alleen een jongen zoenen om te experimenteren... Netzoals jij toen zei. Maar ik was waarschijnlijk zo dronken dat ik vergat dat het alleen een uitprobeersel was..." Zeg ik terug denkend aan hoe Niall me vertelde hoe ik in die zoen verstrengeld zat. "Ik wou alleen niet dat jij mijn uitprobeer speeltje zou zijn..." Zeg ik zacht en ik kijk naar mijn voeten. "Ik? Waarom ik?" Vraagt Niall en ik schrik op. Realizerend wat ik zojuist gezegd had. "Omdat... Omdat..." Hoe ging ik mezelf hier uit redden. Fuck.

Ik had mezelf er met moeite uit kunnen vechten en we hebben tot twee uur gepraat. Ik had Niall na ons gesprek een knuffel gegeven maar hij was eigenlijk niet van positie veranderd. Mijn armen lagen nogsteeds om hem heen en hij lag half opgekruld op mijn borst. "Ik ben moe." Gaapt Niall en ik grinnik. "Ik ook." Zeg ik zacht en automatisch gaap ik ook. "Ik wil niet bewegen." Mompelt Niall die bijna slaapt. "Dan niet..." Mompel ik en ik rust met mijn wang tegen zijn hoofd aan. "Echt?" "Ja echt... Slaaplekker, Ni" Mompel ik. Geen antwoord. Hij slaapt vast al. "Ik hou van je, Niall..." Mompel ik en ik druk een klein zacht kusje op Niall zijn kruin. Puur omdat ik dacht dat hij sliep. "Ik ook van jou..." Mompelt Niall en ik bevries. Wat!?

Ik word wakker en van een lichaam dat over het mijne krioelen en open mijn ogen langzaam. Niall kijkt op in mijn ogen en kijkt me schuldig aan. "Sorry dat ik je wakker heb gemaakt." Zegt hij met een pruillipje en ik grinnik. "Is niet erg..." Mompel ik net wakker en Niall giechelt. Dat is werkelijk het schattigste geluid ooit. We schrikken op van geklop op de deur en Niall rolt van me af op de grond. Ik schiet hard in de lach terwijl Niall weer pruilt. "Liam ben jij daar ook?" Hoor ik Louis roepen. Ik open de deur en kijk Louis aan. "Ja, we hadden tot laat gepraat en vielen in slaap..." Zeg ik en Louis knikt. "Gaan jullie mee ontbijten?" Vraagt Louis en ik knik. "Ja, ik zal Niall van de grond rapen." Zeg ik. Louis fronst en kijkt langs me en schiet in de lach als hij Niall op de grond ziet liggen. "Help me nou maar!" Zegt Niall en ik lach. "We komen er aan!" Zeg ik lachend en ik gooi de deur dicht en loop naar Niall om hem te helpen. "Dankje..." Mompelt Niall. "Heb je pijn?" Vraag ik als ik zie dat Niall een beetje moeilijk kijkt. "Me vinger ging pijnlijk dubbel." Zegt Niall met een klein pruillipje en ik kijk naar de pijnlijke vinger. "Dat gaat vast wel weer vanzelf over..." Zeg ik en Niall knikt. "Oké dan, ik heb honger..." Zegt Niall als zijn maag begint te knorren. Ik schiet in de lach en we lopen naar beneden naar de rest om te gaan eten. Ik kleed me zo wel om.

Niall en ik hadden besloten om een rondje door de buurt te doen. "Meende je wat je zei?" Vraagt Niall en ik frons. "Wat?" Vraag ik en Niall kijkt naar zijn handen. Hij is een kop kleiner dan mij en hij lijkt nu nog kleiner. Hij is nu zo schattig. "Je zei gister avond... Nou... Dat je..." Niall zucht diep en kijkt me in de ogen aan. "Dat je van me hield." Zegt Niall en ik bijt op mijn lip. "Nou... Ja ik... Ehh..." Stotter ik en Niall kijkt me afwachtend aan. "Ja." Zeg ik met een zucht en ik sluit mijn ogen bang dat Niall niet hetzelfde denkt en weg rent. Ik voel twee armen om me heen. Nialls hoofd rust tegen mijn borst en verward sla ik mijn armen om Niall heen. Niall slaakt een korte zucht en kijkt me aan. "Ik ook." Zegt Niall en ik frons. "Jij meende het ook?" Vraag ik en Niall knikt langzaam.

Daar staan we dan in het midden van de stad te knuffelen terwijl we zojuist onze gevoelens hebben verteld.