I Can Make This Feel Like Home. | Niam.| MPREG.

Chapter 3.

*Liams POV*

Ik had zitten nadenken terwijl we naar Frankrijk gingen, ik wil niet dat Niall mijn speeltje is om te kijken wat ik nou voel. Dan verpest ik alles alleen maar. We liepen en ik wou net zoals in Barcelona zijn hand pakken maar ik hield me in. "Zullen we vanavond uit?" Vroeg ik ineens en iedereen keek me aan. "Ja! Komop we hebben al een tijdje niet meer gefeest!" Riep Harry gelijk. Hij was een feestbeest en is altijd wel in voor een feestje. Net zoals Louis, maar Niall leek te twijfelen. "Oh komop verpest het nou niet!" Zegt Louis en Niall zucht. "Oké goed..." Zegt Niall en ik glimlach kleintjes.

Ik ben het meest aangeschoten van allemaal. "Daddy Direction weet tenminste hoe je moet feesten!" Roept Louis boven de muziek uit. Ik grinnik en iedereen gaat een eigen weg. Niall gaat aan de zijkant op de banken zitten. Louis aan de bar en Harry heeft een meisje rond hem hangen. Ik loop de dansvloer op en begin vrolijk te dansen.

Ik voel iemand me van achter vastpakken bij mijn zij. Mijn blik schiet naar de bank. Het is niet Niall. Die zit er nog. Ik draai me om en zie een jongen staan. Toch grappig dat we niet in een fanclub zijn maar er toch homo's zijn. Hij heeft een grijns op zijn gezicht en ik glimlach kleintjes.

We hebben de nog een tijd gedanst totdat we beide geen zin meer hadden. We liepen naar de bar en namen een drankje. Een drankje werden meer drankjes. Ik voelde een arm om mijn middel en keek met wazige ogen de jongen aan die ik een klein glimlachje schonk. Ik keek weer weg en voelde in mijn nek een klein slordig kusje geplaatst worden. Ik giegelde en keek de jongen weer aan. Onze lippen werden verbonden en ik sloot langzaam mijn ogen. Zijn lippen waren zacht en onze lippen bewogen op een langzaam tempo over elkaar heen. Mijn handen verplaatste naar zijn nek en de zijne voelde ik op mijn kont. Zodra zijn tong mijn onderlip raakte om toestemming te vragen trok ik terug. Het was fijn maar toch. Ik keek om mij heen om te kijken of een van de jongens het gezien had. Ik hoopte het niet. Zelfs Niall niet. Dat zou nadelig zijn... Ik beet op mijn lip toen mijn blik bleef steken bij Niall. Zijn ogen waren waterig. Het kon zijn door de alcohol maar misschien ook niet. Ik voelde me lullig maar sloot mijn ogen en geniete van de lippen die ik in mijn nek voelde en me volledig weg sleepte.

Ik liep de wc's uit en wou terug lopen naar de jongen aan de bar tot ik werd weggesleurd door onze bodyguard. We gingen waarschijnlijk naar huis. Na wat tegenstribbelen stap ik naast Niall in de auto. Hij keek verdrietig. "Aww is de Nialler verdrietig? Kom eens bij Daddy Liam!" Zeg ik met een kinderlijk stemmetje en ik sla mijn armen om Niall zijn schouders en hij duwt me ruw weg. "Flikker op!" Mompelt hij boos en ik pruil. "Maar Niaaaaaall!" Zeur ik en ik leg mijn kin op zijn schouder. Hij slaakt een gefrustreerde zucht en duwt me weer weg. "Ik zei flikker op, Liam!" Zegt Niall bot en ik pruil.