Hoofdstuk 51: Nachtmerrie

1.2K 55 13
                                    

Pov Niall

Badend in het zweet, met de tranen over mijn wangen stromend, word ik wakker. Ik had alweer een vreselijke nachtmerrie. "Zayn?" Zeg ik snikkend. Ik probeer hem zachtjes wakker te schudden, maar hij reageert niet. "Zayn, please word wakker." Zeg ik nog een keer. "Zaynie?" Zayn ligt echt in een diepe slaap, want hij reageert nergens op. Ik besluit nog een keer te proberen om hem wakker te maken: "Zayn! Word wakker!" Als hij nog steeds geen reactie geeft, haal ik mijn handen door mijn haar. Ik wil niet alleen zijn nu, ik wil praten met iemand, ik wil dat iemand mij kan troosten.

Ik sta voor de deur van Louis' kamer. Hij had vorige keer gezegd dat ik altijd naar hem toe mocht, ook midden in de nacht, dus ik besloot naar hem toe te gaan. Ik open zachtjes zijn deur en zie dat hij ook ligt te slapen. Hij had gezegd dat ik gewoon in zijn bed mocht kruipen, dus een beetje twijfelend ga ik in zijn bed liggen. Nog voor ik iets kan zeggen, hoor ik Louis zeggen: "He, wat is er aan de hand?" Hij wrijft in zijn ogen, doet het lampje naast zijn bed aan en kijkt mij dan aan. Zodra hij mij aankijkt zie ik hem schrikken en hij zegt: "Ni, je hebt gehuild." Meteen wordt ik in een knuffel getrokken, waardoor ik weer moet huilen. Ik wil mezelf losmaken uit de knuffel, maar Louis merkt het en blijft me stevig vasthouden. "Niet doen, Niall. Vertrouw me, je bent veilig bij mij. Ik weet dat je getroost wilt worden. Ik doe je niets, ik wil je alleen troosten. Je hoeft je niet opgesloten te voelen, je bent veilig." Bij het woord 'opgesloten' begin ik nog harder te huilen, maar ik blijf wel in Louis armen liggen.

Zodra ik weer wat gekalmeerd ben, mompel ik: "Sorry." Louis, die al die tijd over mijn rug en door mijn haar heeft gestreeld, gaat rechtop zitten en trekt mij ook rechtop. Hij houdt mij nog steeds stevig vast in zijn armen en ik leun tegen hem aan. "Wat is er aan de hand?" Vraagt Louis nog een keer. Ik kijk hem beschaamd aan en zeg: "Ik had een nachtmerrie en ik kreeg Zayn niet wakker, dus daarom kwam ik naar jou." Louis veegt de tranen van mijn gezicht en zegt: "Wil je me alsjeblieft vertellen waar die nachtmerrie over ging?" Ik knik en haal diep adem. Ik heb er nu al spijt van dat ik het hem ga vertellen.

Als ik moed bijeen heb geraapt, begin ik: "Ik had weer een paniekaanval. Net zo erg als vanmiddag, dat jullie me niet aan mochten raken en zo. Alleen daardoor werden jullie boos en begonnen te schreeuwen tegen mij. Ik raakte toen alleen maar erger in paniek, Liam gaf mij een klap en toen trokken jullie mij overeind en duwde mij een soort kast in. Een hele kleine ruimte in ieder geval. Liam schreeuwde, dat als ik zo zou doen, ik beter weg kon blijven bij jullie en dat dit mijn straf was. Toen slootten jullie mij op in die kleine ruimte en ik smeekte jullie om mij eruit te laten, maar jullie lieten mij gewoon zitten en zeiden dat het mijn eigen schuld was." Het is echt een stomme droom en het slaat nergens op, want ik weet dat ze dat nooit zouden doen. Maar het was toch verschrikkelijk en ik ben er bang door geworden.

Ik begraaf mijn gezicht in Louis' borst, om zijn reactie niet te hoeven zien. Louis streelt weer over mijn hoofd en zegt: "Ni, dat zouden we echt nooit doen! We zullen nooit boos worden als jij een paniekaanval hebt, echt nooit Ni!" Hij duwt mij een stukje naar achteren en duwt mijn hoofd omhoog, zodat ik hem aankijk. "Ik ga Liam wakker maken en dan praten we erover, want blijkbaar zit het jou nog dwars. Dan kun je van Liam zelf horen dat hij niet boos is." Zegt Louis. Shit, dit wilde ik niet. "Nee Lou, niet doen. Please, doe het niet." Smeek ik. Louis kijkt mij geschrokken aan en zegt: "Ni, je hoeft niet bang te zijn voor Liam. Liam is absoluut niet boos en ik blijf sowieso bij je." Hij glimlacht bemoedigend, staat op en steekt zijn hand naar mij uit. Zuchtend pak ik zijn hand aan en hij trekt mij overeind. Hij blijft mijn hand vasthouden, terwijl we naar de kamer van Liam lopen. Het liefst trek ik mijn hand los en ren ik weg, maar ik doe het niet. Louis heeft gelijk, ik moet erover praten.

Oeps... Sorry! Gister vergeten te updaten. 

Vinden jullie dit boek nog steeds leuk? Is er iets wat jullie graag terug willen zien in dit boek?

Through the Dark (1D Fanfiction)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu