Through the Dark (1D Fanfiction)

Hoofdstuk 76: Beelden

Pov Louis

Het interview is net begonnen en er wordt natuurlijk gevraagd naar het nieuwe album en de tour. Alle gebruikelijke en eigenlijk ook saaie vragen. Van Simon en ons management mogen we nooit zeggen dat dat saaie vragen zijn, maar dat zijn het wel. We zijn nog steeds allemaal zenuwachtig, wat ze bedoelt met de primeur.

Na een paar standaard, saaie vragen, vraagt ze aan Liam: "Ik heb gehoord dat jij een liedje op het nieuwe album helemaal alleen geschreven hebt. Klopt dat?" Liam kijkt eerst even verbaast, maar antwoord dan: "Ik heb inderdaad een van de liedjes van het nieuwe album samen met Julian geschreven." De vrouw gaat verder: "Kun je ons vertellen waar het liedje over gaat?" Meteen weet ik waar ze heen wilt en Liam heeft het ook door. "Het liedje gaat over de vriendschap tussen ons en ook voor een deel over Niall's ongeluk." Verteld Liam. Zoals verwacht gaat de vrouw meteen verder over het ongeluk: "Het ongeluk van Niall moet vast zwaar geweest zijn voor jullie. Kunnen jullie er iets over vertellen?" Ik kijk even snel naar Simon en als hij toestemmend knikt, vertel ik: "Het was zeker een zware periode. Wij hebben nog behoorlijk vaak nachtmerries over het ongeluk, we hebben het natuurlijk allemaal zien gebeuren. Ook telkens als we het platform weer op moeten, denken we meteen aan het ongeluk en moeten we even diep ademhalen voordat we verder kunnen. Maar gelukkig gaat het steeds beter met Niall." De anderen knikken ook allemaal. "Zouden jullie hier even naar willen kijken?" Vraagt de vrouw zonder verdere uitleg. We kijken elkaar verbaast aan en kijken dan naar een tv scherm. We zien onszelf op het platform zitten, we praten met elkaar, Niall zit in elkaar gedoken en Zayn checkt of alles goed is met hem en we praten een tijdje. Dan zegt Liam iets en staan we allemaal op, zodra Niall opstaat wankelt hij heen en weer en dan ineens dringt tot mij door wat dit is. Bij iedereen dringt het tegelijk door en een paar seconden lang kijken we elkaar in paniek aan. Zayn roept: "Niall! Niet kijken!" En Harry draait zijn hoofd weg. Maar het is al te laat. We zien allemaal opnieuw hoe Niall van het platform af valt. Niall's ogen worden groot en Harry en Liam krijgen tranen in hun ogen.

Meteen komt Simon aangestormd en roept: "Stoppen! Stop dit interview. Zijn jullie helemaal gek geworden? Jongens, kom mee, we gaan." Hoe hebben ze die beelden gekregen? Het was echt verschrikkelijk om te zien. De rillingen lopen over mijn rug. "Niall, kom we gaan." Zegt Harry. Maar Niall blijft zitten en reageert niet. "Zet die camera uit, anders zorg ik ervoor dat dit je laatste interview was." Roept Simon woedend. Eindelijk gaat de camera uit. Simon gaat voor Niall zitten en zegt: "Niall, we gaan naar huis. Kom maar mee." Maar Niall reageert nog steeds niet en staart alleen maar strak voor zich uit. Zayn en ik helpen Niall overeind en ondersteunen hem, terwijl we naar de auto van Simon lopen.

We zijn thuis aangekomen en Niall heeft de hele weg voor zich uit gestaard en niets gezegd. Hij reageert helemaal nergens op. Ik zet hem neer op de bank en ga naast hem zitten. De anderen gaan ook op een van de banken zitten. Ook Simon is er nog. "Ni, het is voorbij. Je bent thuis. Alles is goed." Probeer ik. Maar zoals verwacht reageert hij nog steeds niet. Ik streel door zijn haar en zeg nog een keer: "Ni, het is voorbij. Je bent veilig." Het is echt eng, het lijkt wel alsof Niall in trance is of zo. Ik draai voorzichtig zijn gezicht naar mij toe, zodat hij mij aankijkt. Zijn ogen zijn leeg. Ik streel over zijn wang en zeg: "Niall, kom eens bij ons terug. Alles is goed. Je bent veilig. Probeer terug te komen, ik weet dat je het kunt. Wij gaan je helpen. NiNi, wij zijn allemaal bij je en gaan je helpen. Kom alsjeblieft bij ons terug. Sluit je niet van ons af, we willen je helpen. Je bent helemaal veilig, wij laten jou niets overkomen. Kun je proberen bij ons terug te komen?" Maar het wordt alleen erger. De tranen stromen over Niall's wangen. Hij knijpt zijn ogen dicht en druk zijn handen op zijn oren. Ik kijk Harry, die aan de andere kant naast Niall zit, aan voor hulp. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen.

Aawh arme jongens! Oké, ik heb het zelf geschreven, but I don't care xD 

Ik zou het echt niet willen zien als een van de jongens echt van dat platform afvalt! Dat lijkt me echt verschrikkelijk.