Bölüm 1-Merhaba Ben

47 0 6
                                    

Sessizdim.Oturma odasında oturmuş,kankamla birlikte vakit geçiriyordum.Kanka derken,bir kız arkadaş değil.Bir yiyecek,dondurma.Yanlış duymadınız;DONDURMA.Onunla konuşamıyorum ve onu duyamıyorum,fakat onun his ve düşüncelerini anlayabiliyorum. Ayrıca onun tadı harika!Bazen küsüyoruz,ama çoğu zaman birlikteyiz. Benim bademciklerimi şişirebiliyor,beni hasta ediyor.Zaten her kanka kankasına bir kere bile olsa kırılmaz mı?Kırılır değil mi?Sıkıldım,eminim sizde sıkılmışsınızdır.Biraz hayat aslımdan bahsedeyim,babam;

Babam tarif edilemeyecek kadar karışık birisidir.Her anda her türlü hale gelebilir;örneğin,bazen kızgın,bazen yumuşak,bazen en ufak ayrıntıları kaçırmayan,bazen ise hiç bi şeyi önemsemeyen biri olabilir.Bazen beni seviyor,cicim bicim falan diyo,beni bir oyuncak sanıyo ve bana her işini yaptırıyo.Fakat ben trip atmayı seven bir kız olduğum için bunu önemsemiyorum.Odadan çıktım,merdivenlerden o eşsiz yürüyüşümü sergileyerek inerken birden bire kendimi yerde buldum.O sırada annem yanındaydı,fakat düşmemi görmemişti.Sadece ses geldiği için yanıma gelmişti:

-İyi misin Defne?

-Ah,evet,iyiyim anne.

-Peki öyleyse,bir sorun yok.Hadi öyleyse,kalk da bende işlerimi halledeyim.

-Peki annecim.

Birden bire kendi kendime şöyle sordum:

Ben niye aşağıya indim ki?Dalmışım galiba merdiven yürüyüşümü yapmaya.Neyse,odama çıkıyım.

Merdiven yürüyüşü:Benim merdivenlerden inip çıkarken yaptığım yürüyüşün ismi.Bu ismi ben koydum.

* * *

Sabah olmuştu.Kötü düşmanlarımdan birisi olan alarmın sesiyle uyandım.Kalkıp yüzümü yıkadım.Dolabımdaki giysileri her zamanki gibi yatağa atıp giydim.Daha sonra ise kahvaltı yapmak için aşağıya indim.Kahvaltı dediğim,bir iki lokma birşeyler yiyip kalkıyordum ve yine öyle yaptım.Çantamı alıp servise atladım.

Sır KapısıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin