Sır Kapısı

Bölüm 11-Teyzemle Yaşıyorum

Teyzem geldiği için öğretmenimde değil teyzemde kalmaya karar verdim.O gün cumartesi idi.Kahvaltıyı hazırlarken bir yandan da teyzemle konuşuyorduk.

-Teyze,sen baştan beri niye gelmedin?

-Ah,başından beri gelecektim.Ama İzmir'deki iş patronum gelmeme izin vermedi.Bende işi bıraktım.Sonra senin yanına İstanbul'a geldim.Burda bir iş bakacağım.

-Ha tamam.

Teyzeme başımdan geçen herşeyi anlattım.Beni ilgiyle dinliyordu.Fakat o sırada bir aksilik oldu.Ben teyzemin kahvaltı hazırlamasına yardım ediyordum.O sırada ayağım kaydı ve elimdeki domates tabağı malesef yere düştü.Tabak kırılmadı,ama domatesler yere düştü ve suyu da halıya aktı.

-Defnecim iyi misin?

-Evet iyiyim.Ama domatesler yere düştü.

-Olsun ben hallederim.Sana bişey olmadı ya.Hem zaten halıları yıkayacaktım.

Teyzem ne kadar iyi kalpli bir insan.Büyük bir hata yaptığımı sanmıştım.Ama hiç kızmadı,hatta yüzü gülümsüyordu.Annem olsa çok kötü kazık yerdim kendisinden.Aslında keşke teyzem benim annem olsaymış.Böyle iyi bir anneyi kim istemez ki?

Kahvaltı yaptıktan sonra teyzemle birlikte alışverişe çıktık.Bir sürü güzel şey vardı burada.Teyzemle alışverişi bitirdikten sonra çarşıda biraz daha dolaşıp eve döndük.

Bu arada yakında teyzemin bir kızı olacakmış.Bunu duyunca cok sevindim.Çünkü bir kuzen istiyordum.Hatta kardeşim bile sayılır.Ve kız olduğu için büyük bir beladan kurtulacaktım.

Pencereden bakıyordum.Yine İstanbul'un normal sokakları,koşarak evine yetişmeye çalışan insanlar,korna çalmaktan bıkmak bilmeyen arabalar ve bağırmaktan sesleri kısılmayan pazarcılarla dolu bir gündü.

-Defne'cim akşam yemeği hazırlamam gerek fakat evde yağ kalmamış gidip yağ alır mısın?

- Tabi ki alırım teyze.

Evden para alarak bakkala yumurta almaya gittim.Bakkalda her zamanki gibi Osman Amca vardı.Bakkal onu olduğu için hep onu görürdük.Tabi bunu bana teyzem söyledi,yani ben görmedim.

Titrek adımlarla içeri girdim.

-Merhaba.

-Merhaba küçük hanım.Seni daha önce hiç görmedim,buraya yeni mi taşındınız?

Bu arada ben küçük hanım mıyım?Altı üstü liseye gidiyorum.

-Şey,benim burda teyzem duruyor,bende onla yaşıyorum.Kendisi yumurta istedi de,onun için geldim.

-Peki,bak ilerde açık bi yumurta kolisi var.Bu poşetin içine koy aldığın yumurtaları.

Poşetle 3 tane yumurta aldım.Parayı Osman Amca'ya verdim.

-1 lira 5 kuruş canım.

Elimde poşetle dönerken,canım sıkılmasın diye bir yandan da yumurtanın hesabını yapıyordum.

-Hımm,3 yumurta 1 lira 5 kuruşsa,1 yumurta 35 kuruş ediyor.

Kapının zilini çaldım.Kapı zili nostaljik bir sesti.Neyse,iyiydi yine.Eskiden bir defa misafirliğe gitmiştik,zil koyun melemesiydi.Ne kadar saçma!

Teyzem kapıyı açtı.O yemekleri hazırlarken,bende odamda haftasonu ödevlerimi yapıyordum.

Acaba bu problemleri kim hazırladı?Kim yaptıysa A harfi hastası anlaşılan.Problemlerde hep isimler A ile başlıyor.Ahmet,Ali,Akın...Galiba bunun neden yapıldığıda bir problem.

Kendimi ödeve o kadar kaptırmışım ki,teyzemin beni çağırışını 3. de duydum.Yemek çok güzeldi.

-Teyze,dışarıya çıkabilir miyim?

Tamam,ama çok gecikme.

Bugün Okan ile kaykay çalışacaktık.Evlerine gidip onu çağırdım.Günümüz böyle geçti...