Sır Kapısı

Bölüm 10-Emir

Arkadaşlar,hikayeyle ilgili beğeni ve eleştirileri yorumlara yazmayı unutmayın.Hikayemi okuduğunuz için teşekkür ederim.Sizleri seviyorum :-)Unutmadan,hikayeyle ilgili öneride bulunabilirsiniz.

Okula gittiğimde,ortalardan bir sıraya oturdum.Herkes gürültü,espri ve okulun heyecanı içindeydi.Ben ise etrafa bakıyor,diğerlerini izliyordum.Sonra bi erkek gördüm.Kapıdan içeri giriyordu.Çok yakışıklıdı,üzerine mavi kareli gömlek,altına kot pantolon giymişti ve bunu kahverengi bir ayakkabı ile tamamlamıştı.Saçlarını eliyle yana atmıştı.Kehribar rengi gözleri ve koyu kahve saçlarıyla çok dikkat çekiciydi.Çocuk böyle havacı ve tatsız bir erkek değildi,aksine çok sevimliydi.Bu erkeği sevmiştim.

Etrafa göz attı.Birilerini arıyor gibiydi.Sonra bana doğru gelmeye başladı.Aman allahım,bu çocuk bana ne yapacaktı böyle?

Neyseki öyle olmadı.

–Merhaba.

–Merhaba,ben Defne.

–Bende Emir.Boş bir sıra arıyorum.Bana yardım eder misin?

–Bak,hemen ilerdeki sıra boş.Oraya oturabilirsin.

–Çok teşekkür ederim.Bana çok yardımcı oldun.

–Rica ederim.

Böyle dedi ve gösterdiğim sıraya oturdu.

Daha sonra öğretmenimiz Lale Hanım geldi.Gelmesiyle beraber ayağa kalktık.

– Hepinize günaydın.

–Günaydın öğretmenim!

–Bugün sınıfımıza yeni kişiler geldi.Emir ve Defne.Onlar da artık sınıfımızdan.

Yeni sınıfı tanıdık.Sınıf bizi sevmişti.Derse başladık.

–Evet,dersimiz matematik.Yeni bir konu işleyeceğiz.

Bu sefer kendime dersi dinleyeceğim için söz verdim ve öyle oldu da.Konu zor değildi.Demek dinleyince insan anlıyormuş.

–Çocuklar,bu problemi kim yapacak?

Problemi çözmek için kimse parmak kaldırmadı.Bende düşünmeye başladım.Birkaç dakika içinde cevabı buldum ve isteyerek parmak kaldırdım.Tüm sınıf bana bakıyordu.

–Evet Defne gel bakalım.

Tahtaya çıktım.Elime bir tahta kalem alarak problemi iki dakikada çözdüm.Diğerlerine zor gelmişti.Herkes bana bakıyordu.

–Aferin Defne,problem gerçekten zordu.

Yerime geçtim.Herkes bana bakıyordu.Benimle gurur duymuşlardı.Bende şaşırmıştım.

Zil çaldı ve herkes sınıftan çıktı.Ben yemekhaneye gidicektim.Ama yerini bilmiyordum.Bir kıza sordum.

–Merhaba,yemekhane nerde?

En altkata inip sola dön ve karşına çıkan merdivenden in.Karşına çıkıcaktır.

–Teşekkür ederim.

–İstersen bende gelebilirim.

–Neden olmasın ki?Sonuçta bu okulda yeniyim,yalnız olmak istemem.

Kızla birlikte yemekhaneye gittik.Yemekhane oldukça yeniydi.Bir masaya oturduk.

–Merhaba Defne,ben Aysel.O soruyu hayatta çözemezdim.Nasıl çözdün anlamadım.

–Bana çok zor gelmedi aslında.

Yemekhaneye gidip yemek aldık.Menüde pilav,sulu et,çorba ve tatlı olarak çikolatalı kurabiye vardı.Deli gibi açtım.Aysel ile yemeklerimizi yemeye başladık.Herkes hapur hupur yemeğini yiyordu.Ben ise aç olduğum halde sakin,ağzım kapalı yiyordum.Herkes benim yiyişime bakarak yemeğini yedi.Yemekler çok güzeldi.Tabağı bitirip bahçeye çıktık.