Bir insanı neden en çok sevdikleri hücrelerine ayıracak derecede parçalar?Ona çok güvendiğimiz için mi?Çok değer verdiğimiz için mi?Neden ölecek gibi hissediyorum?..Hayallerim var;yarım kalan.Kalbim var;camdan daha çok kırılan...Bir de öyle bir ben var ki!Tamamiyle sana aşık.
Sözler verdik birbirimize ama sen yalancısın!"Gitmem."dedin ve gittin.Bundan başka çaresiz başka bir şey bırakabilir miydin ardından?Neden veda ederken güldün bana?Çok mu çaresiz,acıncak,sana ihtiyacı olan bir halde miydim?Yoksa farklı bir dilde "Beni unut,bunu unutma." mı demek istedin?Unuttum diyorum...Böyle gülüyorum felan.O gün aklıma bile gelmiyorsun.Ama akşam olduğu zaman gözlerim doluyor."Hayır,ağlamıyacağım.Güçlüyüm ben."diyorum daha doğrusu demek istiyorum.Velakin cümleyi tamamlayamadan gözyaşlarım yanaklarımdan süzülürken,boğazımda oluşan o düğüm...Bana ne yaptın sen?Senin için bir birçok fedakarlık yaptım.Sen ne yaptın,söylesene?Bana acı çektirmekten başka ne yaptın bana,vicdansız...Her cümlemde sen,her harfimde benim sessiz çığlıklarım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UÇURUM KENARINDA (tamamlandı.)
Şiir"Yaşatan yaşattığını yaşardı."diye ekledi minik kız,içinde fırtınalar koparken,boşluğa bakan gözleriyle...
