DOĞUŞ - SERİN AYLAR - ( Askıda )

SEZON FİNALİ

Uyan!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Kulaklarımın zarını patlatacak kadar şiddetli çıkan tiz kadın sesi eşliğinde gözlerimi açtığım da kendimi aynanın karşısın da buldum. Tek fark, artık aynanın içinde ki kızla beraber aynaya bakıyordum.

" Erken uyandın sabırsız kız. Hep böyleydin zaten. Sana ilk önce ailevi hikayeni anlatacağım. Lydiamon senin teyzen değil, Luna. Senin teyzen benim. Lydiamon senin annen. Şimdi senden aynaya bakmanı ve herşeyi izlemeni istiyorum. "

Şaşkınlıkla aynaya baktım. Ayna da küçük bir bebek, yanımda ki kız ve Lydiamon vardı. Bu sahne geçmişe ait olmalıydı.

" söylesene Lirome, sence de çok tatlı bir bebek değil mi? "

Lirome gülümseyerek ablasına doğru yaklaştı.

" ortalamanın üstün de bir tatlılığa sahip Lydiamon. "

Lydiamon eğilip kucağında narince tuttuğu bebeğinin anlını belli belirsiz, incitmekten korkar bir şekilde öptü. Bir annenin evladına olan şefkati, bu sahneyle elle tutulur kadar belliydi. Canından çok sevdiği kızı kucağında yatıyordu.

" adı ne olacak Lydiamon? "

Lirome gülümseyerek sorduğu soruya Lydiamon içten bir cevap verdi.

" Lessa Dia Montez Prior. Ama ona asıl yakışan isim Luna "

Lirome fısıldayarak " Luna... Kayıp Ay Tanrıçasının ismi.... " dediğinde bir şeylerin farkına henüz yeni varıyordu.

Ablasının oturduğu yuvarlak minderin karşısına diz çöktü ve ellerini endişeyle ablasının omuzlarına koydu. Lydiamon artık durumu Lirome'nin de fark ettiğini anlayarak tebessüm ederek suratına baktı. Oysa ki Lirome Lydiamon'un suratına korkuyla bakıyordu.

" Lydiamon yoksa sen düşündüğüm şeyi mi yaptın? "

Lydiamon ayağa kalktı ve ellerinin arasında tuttuğu küçük bedeni mavi Peri tozlarıyla kaplı küçük beyaz beşiğe yerleştirdi.

" Luna'yı uyandırmayalım Lirome. "

Bu dışarda konuşalım demekti ikisi içinde. Berber odadan çıktılar ve büyük gece mavisi salona geçtiler.

" bak Lirome. Ne düşündüğü- "

Lirome o anın verdiği sinirle kız kardeşinin sözünü kesti ve kendi konuşmaya başladı.

" yasak olduğunu bildiğin halde nasıl Pronte'yle ilişkiye girersin. Bebeğin kimden olduğunu bu yüzden mi bizden saklıyorsun. Lydia sana gerçekten inanamıyorum. Tüm bunların baş meleklerin kulağına gittiği vakit kıyametin kopacağını biliyorsun değil mi? Bu işte nasıl kurtulacaksın. O koca bir Tanrı. Sen ise sıradan bir meleksin. Sen ve bizim gibiler Tanrı'nın tırnağı bile olamaz. "

" Lirome seni anlıyorum. Ama ben bu bebek için herşeyi göze aldım. Onlara Elsa'yı vereceğiz. "

Lirome'nin gözleri kocaman bir şekilde açıldı. Kendi kızını onlara nasık verebilirdi.

" sen delirdin mi? Kendi kızımı senin pis işlerin için kullanacağımı mı sanıyorsun. Eğer böyle bir şey olursa benim de başım yanar seni aptal "

Lirome son söylediği sözlerin ağırlığını hesaplayamamıştı. Lydiamon'un ne kadar ileri gidip gidemeyeceği belli değilken bu biraz fazla olmuştu. Ve tam da tahmin ettiği gibi olmuş, Lydiamon'un gözleri lacivertten mora dönmüştü. Bu tehlike demekti.

" bak küçük kardeş. Senin de sakladıkların var. "

Lirome ne demek istediğini tam anlayamamıştı. Ama Lydiamon'un sesi çoktan değişmişti.

" Elsa'yı kiminle birlikte olup doğurdun? Hollow'la değil mi? Yoksa Zac ve Elsa kardeş olduklarını bilmiyorlar mı? Neden Elsa yerine Zac'i seçmedin? Zac'e yazık değil mi? Annesi öldü sanıyor yavrucak. Sen bana Elsa'yı vereceksin. Bende baş meleklere onu vereceğim. Aynı günahı işledik Lirome. Sende bunu sonsuza dek saklayamayacaksın. Ben Ay Tanrısıyla birlikte olduysam sende Gök Tanrısıyla birlikte oldun. "

Ayna eski haline döndüğüne izlediğim bu sahne karşısında psikolojim iyice bozulmuştu. Yani Elsa benim ikizim değil kuzenim miydi? Bu durumda Zac de benim kuzenimdi. Yani... İkisi kardeşti. Tanrım eğer gerçekten varsan şuan beni burda hemen öldür.

" tüm bunları neden şimdi öğrenmek zorundaydım? Neden şimdi bana bunları gösteriyor sunuz? "

Derin bir nefes alıp verdi. Gözlerimin içine baktı. Gözlerinde kendi yansımamı görürken o da kendindi yansımasını görüyordu. Durdu. Başını salladı. Söyleyecek bir şeyi vardı ama emin değildi. Sonunda kelimeleri bir araya getirip bana söylediği sözler karşısında önünde diz çöktüm. Ben bunlara daha fazla dayanamazdım.

" çünkü küçük Lessa. Bu savaşı asla kazanamayacaksınız. Sen bunu başaramayacaksın. Hepimiz ölmeden tüm gerçekleri bil istedim. "

Sonra beyaz bir ışık kapladı her yeri. Görüntü gitti. Saf beyaz ışık içine çekti beni. Beyazıda hiç sevmezdim. Boşlukta süzülürken etrafa baktım. Sadece ben vardım. Ve sonu bitmek bilmeyen beyaz boşluk.

Bir ses duydum sandım. Çok uzaktan bir fısıltı gibi geliyordu kulağıma. Sonra netleşti. Duyduğum ses tanıdıktı. Duyduğum kelimeler ise...

Eveeeet. Pek içimize sinmese de sezon finali ile karşınızdayız. Yorumlarınızı eksik etmeyin. Gerçekten ne düşündüğünüzü merak ediyoruz. Ayrıca da size bir haberimiz daha var.

Yeni bölümleri uzunca bir süre yayınlamayacağız. Hikayeyi kafamızda bitirecek ve öyle yazıya dökeceğiz. Böylelikle kaç bölüm sürerse sürsün okullar açıldıktan sonra yarıyıl tatilinde ilk beş bölümü yayınlayacak ve devamını yaz tatilinde bölümler bitene kadar sizlere sunacağız.

Eğer okumayı kesecekseniz sizleri engelleyemeyiz. Ama bizimle en başından buraya gelene kadar yanımızda olan, ve sonrasına bizimle yola devam edecek olanlarınız varsa...

Hepinizi SEVİYOR VE GURUR DUYUYORUZ.

Bu süre içinde isterseniz yeni yazmaya başladığım hikayeme bir göz atabilirsiniz.

Kendinize biz geri gelene kadar iyi bakın...