MagKabilang Mundo

Chapter Three

~Ang pagpapatuloy~

"isabel" patuloy na tawag ng kanyang tatay

Isabel - "naku lagot na pano nato"

    Lalo pang kinabahna si isabel ng kumatok na ang kanyang tatay

Tatang : "isabel ano ba, kakain na tayo"

Isabel : po! opo, magbibihis lang po ako tang

   Nakahinga ng maluwag si isabel ng napansin niyang bumaba na ang kanyang ama pero bumalik ulit ang kanyang kaba ng biglang gumalaw si greg pero bago paman maimulit ni grege ang kanyang mga mata ay ininahan na ni isabel ito ng hampas kaya nawalan ulit ng malay si greg

Isabel : hala patay, eehhhhh ikaw kasi galaw ka ng galaw, ang gwapo mo pa naman

    Dahil nawalan ulit ng malay si greg ay naisip ni isabel na buhatin ito at pa-upuin

Isabel : *hinawakan ang kaliwang binti ni greg at hinili papunta sa upuan at dahan-dahang inalalayan* ang bigat mo naman

     Nang naka-upo na si greg na wala paring malay ay agad naghanap si isabel ng lubid para itali sa buong katawan ni greg ng biglang matapilok si isabel sa lubid at biglang nalang natulala si isabel ng mapansin niyang nagkadikit na ang kanyang labi sa labi ni greg habang ang kanyang dalawang kamay ay nakahawak sa matikas na dibdib nito, biglang bumilis ang tibok ng puso ni isabel na hindi niya maintindihan kaya agad siyang tumayo at inayos ang kanyang damit at halatang nahihiya kahit nakapikit naman ang kanyang nahilikan

Isabel : aksidente lang yun ginoo, wag kang ganyan *kina-usap ang walay malay na si greg*

     Nagdali-dali namang bumuba si isabel ng tinawag ulit siya ng kanyang ama

Tatang : isabel bakit ang tagal mong bumaba, alam mo namang masamang pinaghihintay ang pagkain

Isabel : paumanhin po tang

Tatang : teka may narinig ako ingay kanina, ano yun?

Isabel : po! ah may malaking tao ay este kahoy po palang nahulog

Tatang : bakit ka may kahoy?

Isabel : pang proteksyon lang po tang

     Nagmadaling kumain si isabel at pasimpling nagdala ng tinapay at agad tumungo sa kanyang silid.

Dahan-dahang binuksan ni isabel ang pinto para tignan kung nagising na si greg pero ng makita niyang tulog parin ay agad na siyang pumasok, Nang tumlikod si isabel para isarado ang pinto ay bigla siyang nanlamig ng may bigla siyang marinig na malaking boses

Greg : sino ka? nasan ako?

Isabel : *kinakabahang hinarap si greg* teka lang ginoo, ako dapat ang magtanong diyan, sino ka ha? *inalagay ang tinapay sa may gilid ng higaan at kinuha ang kanyang pamalo* anong pakay mo dito? espeya ka noh?

Greg : oyy ilayo mo nga yang pamalo mo sumasakit na ang ulo ko sa kakapalo mo sakin eh at saka ano!??*nagugulahan* anong espeya eh natutulog lang ako tas pagka-gising ko nandyan nako sa kabenit mo at miss im sorry but if naka drugs ka wag mo kong idadamay may pa maria clara ka pang costume pero infairness bagay sayo, lalo kang gumaganda

Isabel : paumanhin pero kahit sino naman ginoo ay matatakot sa isang malaking tao na bigla nalang lumabas sa kanilang kabenit *binababa ang kahoy* at naguguluhan talaga ako sa lengwahing iyong binibigkas ginoo ano ba yang pinagsasabi mo?

Greg : *napatawa* iba karin noh, iba ang tama mo miss sayang ang ganda mo pa naman pero please lang wag mo kong idamay ok, saka tigilan mo na nga yang patawag mo sakin ng ginoo naasiwahan ako eh at saka 2013 na hindi na uso ang mga matalinghagang tawagan nayan kaya pwede ba pauwiin mo na ako

Isabel : *natahimik at tumawa ng malakas* ano bayang pinagsasbi mo ginoo 2013? *tumawa ulit* sa iyong kaalaman ay 1970 po ngayon ginoo at oktobre dalwang pu't lima ang petsa

Greg : *natulala at tignan ang kapaligiran* hoy miss wag mo nga ako pinagloloko ha, nasaan ba talaga ako?

Isabel : Nasa Batangas po kayo ginoo pwede ba ako naman ang magtanong tutal ay nasa silid ko naman po kayo, bakit kaba nandito ha? at pano ka nakapasok diyan sa lalagyanan ng damit ko, eh nilinisan ko lang yan kagabi at sigurado akong wala ka dun kasi sa laki mo namang tao siguradong makikita at makikita talaga kita

Greg : ok sabihin nanatin totoo tong nangyayari nato para sagutin yang tanong mo, hindi ko alam ok, natutulog lang ako kagabi tapos bigla nalang akong nagising nandiyan nako sa kabenit mo, hindi ko alam kung papano o kung posible ba talaga pero teka pano mo masasabi na nasa 1970's talaga tayo ha?

Isabel : *agad kinuha ang radyo at pinatugtug*

    Nang marinig ni greg ang radyo ay 1970 ka nga na sa isip niya madali namang pekiin ang radyo pero sa tuwing tinitignan niya mga tingin ni isabel parang dun palang alam niyang totoo ang sinasabi ni isabel pero pano? time machine? sino ang may pakana nito?

         ∞∞∞∞∞∞∞ Thanks For Reading :) ∞∞∞∞∞∞∞