PeterPan [HunHan]

Section Four

" ​ေနာက္​ထပ္​မငိုနဲ႔​ေတာ့​ေနာ္​~! Sehunငို​ေတာ့ Peco​ေလး​ေရာ.. ပီး​ေတာ့ အဟင္​း ငါေရာ စိတ္​မ​ေကာင္​းဖစ္​တာ​ေပါ့~ သိပီလား! မငိုနဲ႔​ေတာ့ Ok? "

Luhanရဲ႕​ေျပာစကားအပီးမွာ​ေကာင္​​ေလးက​ေခါင္​း​ညိမိ့ျပသည္​။ ဒါ​ေပမဲ့ ပါပီ​ေလး​ေတလိုတရံႈရံႈနဲ႔ႏွာရံႈ​ေန​ေသးသည္​။

Luhan ရိႈက္​​ေန​ေသးတဲ့​ေခြး​ေပါက္​​ေလးကို tissueယူပီး​ေပးလိုက္​​ေတာ့ tissueကိုယူကာတိုးတိုး​ေလး​ေျပာျပန္​တယ္​။ တစြန္​းတစၾကားလိုက္​ပံုအရ ​ေက်းဇူးတင္​တဲ့အ​ေၾကာင္​း​ေျပာတဲ့ပံုပင္​။ ​ေက်းဇူးတင္​တာ​​ေတာင္​ အိစိအိစိနဲ႔ၾကား​ေအာင္​မ​ေျပာတဲ့​ေကာင္​​ေလးကိုLuhan အူယားလိုက္​တာဆို...။

tissueနဲ႔ႏွာ​ေခါင္​းကိုအုပ္​ကာညႇစ္​လိုက္​​ေတာ့ အသံကထင္​ထားတာထက္​ပိုက်ယ္​သြားတာ​ေၾကာင္​့ Sehunရဲ႕မ်က္​ႏွာ​ေလးနီရဲသြားျပန္​တယ္​။

အနီ​ေရာင္​ပန္​းခင္​းလွလွ​ေလးကို တ​ေမ့တ​ေမာၾကည္​့​ေနတဲ့Luhan​ေၾကာင္​့​ ​ေလထုကတိတ္​ဆိတ္​သြားျပန္​သည္​။

" က်...က်​ေနာ္​ သြား..သြား​ေတာ့မယ္​... ​ေက်းဇူးတင္​ပါတယ္​... ​ေခ်ာက​လက္​အတြက္​​ေရာ... ပီး..ပီး​ေတာ့ ...အကုန္​လံုးအတြက္​ပါ "

မ်က္​လႊာ​ေလးခ်ပီး ပန္​း​ေသြး​ေရာင္​မ်က္​ႏွာနဲ႔​ေျပာ​ေနတဲ့ sehunကိုluhanၿပံဳးကာၾကည္​့​ေနသည္​။

" rrr... အဲ့ဒါဆို... က်​ေနာ္​ သြား... "

" ငါတို႔!! "

ထြက္​သြား​ေတာ့မလို႔လုပ္​​ေနတဲ့sehunရဲ႕လက္​ကိုluhanဖမ္​းဆဲြလိုက္​ကာစကားျဖတ္​​ေျပာလိုက္​ရင္​း

" ငါတို႔ သူငယ္​ခ်င္​းလုပ္​လို႔ရတယ္​​ေလ... မင္​းဆႏၵရွိရင္​... "

ဆံပင္​အမည္​း​ေရာင္​နဲ႔​ေကာင္​​ေလးကခဏ​ေလာက္​တိတ္​ဆိတ္​သြားသည္​။

" တကယ္​လား!? "

luhanကို​ေမ်ွာ္​့လင္​့တႀကီးမ်က္​လံုး​ေလးနဲ႔ၾကည္​့ကာ​ေမးလာတဲ့​ေကာင္​​ေလးကိုluhan လ်င္​ျမန္​စြာပဲအ​ေျဖျပန္​​ေပးလိုက္​သည္​။

" ​ေသခ်ာတာ​ေပါ့! ဒါနဲ႔ အသက္​ဘယ္​​ေလာက္​လဲ "

" ဆယ္​့​ေျခာက္​ႏွစ္​.... ခမ်ားက​ေရာ... "