Unexpected love story

chapter 14

Rhea**pov

Yan yos’ ready na… tinignan ko ang orasan pang bisig ko.

“Nasan na kaya ‘yun!?”

<ding-dong>

Nang marinig ko ‘yun tinanggal ko agad ang apron ko at nilapag sa kusina. Halos takbuhin ko ang pinto. Bago ko binuksan tinignan ko ang sarili ko at inayos ang buhok sinuklay ko gamit ang kamay. Shet! Bakitt ka ba kinakabahan rhea, dinner lang to’ pasasalamat… sabi ko sa sarili ko bago ko binuksan ang pinto.

“Hi!”bati ni Arnold sa akin.

Ngumiti naman ako. “Gud-evening Arnold, tuloy!” niyaya ko siya pumasok.

Nang masarado ko na ang pinto humarap na ako sa kanya. “Sayo nga pala!” inabot niya sa akin ang isang red rose.

Impit akong kinilig sa ginawa niya, pero hindi ko pinakita kinuha ko na lang ang rose at ngumiti. “Salamat dito, tara na nakahanda na!”umupo na kame.

***

“So anu nga ba ulit nakuha mong work!?” tanong sa akin ni Arnold habang kumakain kame.

“Photographer nang isang modeling company—uhmf..” I snap my finger when I remember. “Berline modeling agency” anito. “ Sakto daw ang pagaapply ko kasi nag resign na daw ung dating photographer ee—need daw nila ngayon so bukas maguumpisa na ako.”Masigla kong kwento sa kanya.

“That’s great, what time ka ba pupunta dun bukas?!” tanong sa akin ni Arnold pagtapos niyang kainin ang nasa kutsara niya.

Nagisip muna ako bago ko sinagot. “My photo shot daw kasi bukas, project for Geronimo Corp. new product nila yung my ari nang GC fashion,” napansin ko naman ang biglang pagbabago nang reaction niya ngunit saglit lang yun. “Bukas na ang umpisa ‘nun. Mga 10am daw kailangan andun na ako kasi para mapaghandaan na at ma-briefing pa ako.”

“Ahh great hatid na kita kung gusto mo!?” pagpri-presinta ni Arnold.

“No need nakakahia, and beside nakakaabala na ako alam kong my work ka nang time na ‘yun.” Napakamot naman si Arnold sa ulo nang sabihin ko yun. Alam kong mabait sa akin si Arnold ayaw ko lang abusuhin ang kabaitan niya.

Katatapos lang naming kumain.

“Maghuhugas na ako, hintayin mo na lang ako saglitt lang to’.” Sabi ko sabay salansan ang mga plato.

“Tulungan na kita…”

“No need kaya ko na to’.” Hindi na niya ako pinatapos sa pagsasalita. “I insist…” tapos ngumiti siya at dinala na ang hugasan sa kusina kasama na din yung nasa kamay ko.

“Kaw talaga… pwede naman ako’ng ako lang ang gumawa niyan.” Sabi ko sa kanya habang papunta ako sa tabi niya.

“Ok lang sana’y naman ako dito…” nagumpisa na siyang aliwin ang mga mumo sa plato. “Tulungan na kita diyan.” Dumikit ako sa kanya at kinuha ang plato sa sink but instead the plate yung kamay niya ang nahawakan ko napatingin ako sa kanya na nakatingin na din pala sa akin.

Biglang bumilis ang tibok nang puso ko na last time na nag-ganito ay kay Vincent. Hindi ko alam kung anung problema hinawakan ko lang naman ang kamay niya. “I-e—hehe! Hindi plato ang kamay ko.” nang sabihin yun ni Arnold bigla kong nabitawan ang kamay niya na tila napaso ako. Naramdaman kong naginit ang pisngi ko sa sinabi ni Arnold napatuko na lang ako.

“Ahh—haha kala ko kasi plato ee… sige ako na lang magsasabon.” Sabay kuha ko sa dishe washer at sponge.

Habng ginagawa naming ang hugasan tahimik lang kami. Walang naimik sa amin dalawa. Panakaw-nakaw tingin ako sa kanya ngunit naka-focus lang siya sa plato nang maaliwan na niya kinuha naman niya ang sinasabunan ko na binalnawan.