ukala sevgilim

8.bölüm "beklenmeyen ziyaretçi"

Bulutların arasından sızan güneş ışıkları,yüzüme vurduğunda göz kapaklarım istemsizce kırışmıştı.Hiç uyanmak istemiyordum.Şu an kuş tüyü yastık ve rahat yatağımın içinde öyle rahattım ki…Gözlerimi açmadan yatağın içinde gerinip,mutlulukla uyumaya devam edecektim.Dün ,yağan yağmur yüzünden hala üzerimde bir halsizlik vardı.

“Uyumadığını biliyorum.”dedi stark’ın tanıdık sesi.Allah aşkına onun burda ne işi vardı?beni evimde bile rahat bırakmıyordu adi herif!Göz kapaklarımı hızla açıp,yatağın içinde oturur pozisyon aldım.Stark karşımda ki tekli koltuk da oturmuş,sinsi bakışlarıyla beni inceliyordu.Yüzünde çarpık,çekici bir gülümseme vardı.Bu bana neredeyse ona soracağım soruyu unutturacaktı.

“Senin ne işin var evimde.Hem de yatak odamda.”dedim öfkeyle parlamış gözlerimi, gözlerine dikerek.Stark tepkime sesli bir kahkaha atarak,karşılık vermişti.Salak herif,ne diye gülüyordu şimdi?Acaba komik mi görünüyordum?Stark o sinir bozucu kahkahasını yarıda kesip,yüzüne gene o  sinir bozucu çarpık gülüşünü yerleştirmişti.

“Etrafına bir bak istersen ,senin evine benziyor mu?”dedi .Gözlerimi yavaşça oda içinde gezdirmeye başladım.Burası benim odam olamayacak kadar lükstü.Sanırım bu sefer stark haklıydı.Fakat ,peki benim burada ne işim vardı?Şaşkınlıkla irileşmiş gözlerimi tekrar stark’a çevirip dudaklarımı araladım.

“Peki ben buraya nasıl gel-“daha cümlemi tamamlayamadan ,anılar beynime hızla dolmaya başladı.Ah!tabi ya.

“Tamam .hatırladım.”dedim mahcup bir şekilde,kafamı aşağı eğerek.

“Hatırlamana sevindim. çünkü arabamın içine ıslak köpek yavrusu girince,durumu hiç iç açıcı olmadı.”dedi alayla.Öfkeyle yüzümü kaldırdım.

“O zaman neden geri döndün?Geri dönüp beni almasaydın o mükemmel araban şuanda daha iyi durumda olurdu.”dedim sesimi yükselterek.Stark’ın yüzü sözlerimle bir anda ciddileşmişti.Sanki ,istenmeyen bir hatırayı hatırlattığım için öfkelenmiş gibiydi.Ayağa hızla kalkıp ,yanıma yaklaşıp eğilerek,  gözlerini gözlerimle aynı hizaya getirdi.

“Bir daha sana arabaya bin dediğimde bin.”dedi keskin,net bir sesle.Etrafına sanki tehlike sinyalleri yayıyordu.Şu anda ne derse,  itaat etmekten başka çarem yokmuş gibi hissediyordum.Fakat gene de çenemi inatla yukarı kaldırdım.

“Bana emir veremezsin.İstediğimi yapabilirim.Sen benim neyim oluyorsun ki?”dedim.Stark,yüzünü yüzüme yaklaştırdı.Sıcak nefesi ,dudaklarımı yalayıp geçmişti.

“Neyin olmamı isterdin?.”dedi boğuk,erkeksi sesiyle.İliklerime kadar titrediğimi hissettim.Koyu yeşil gözleri,gözlerimi esir almıştı.Onun etkisine nasıl bu kadar çabuk kapılabiliyordum?Ben önceden böyle biri değildim.Beni hiçbir erkek şu zamana kadar etkisi altına alamamıştı.Peki ya neden stark’ın ağız sulandırıcı,neredeyse dudaklarıma değecek olan dudakları ,artık bir erkeğin etkisi altında olduğumu gösteriyordu?Hayır!buna izin vermeyecektim.Hele de bu beni hiçbir zaman sevmeyecek biriyse,o kişinin peşinde sürüklenmeyecektim.Ondan hızla uzaklaşarak,yatağın diğer tarafında yorganları stark’a doğru ittirerek, yataktan çıktım ve tekrar stark’a döndüm.

“Hiçbir şeyimsin sen benim.Ve öyle de kalacak.”dedim kararlı bir şekilde.Stark kollarını göğüsünde kavuşturup,hafifçe gülümsedi.

“Bende bu cevabı bekliyordum.Bende çirkinlerle fazla anlaşamam.Aramızda hiçbir şey olmaması iyi.”dedi dudaklarını büzerek.Dedikleri ,boğazımda yumru ‘ya sebeb olmuştu.Neden ağlamak istiyordum?Ve neden onun hiçbir şeyi olmak canımı bu kadar yakıyordu.Boğazımda ki acılı yumruyu gidermek için,yavaşça yutkunup içime derin rahatlatıcı bir nefes çektim.

“Aynı şeyleri düşündüğümüz çok iyi.”Stark bir süre yüzüme baktı.Gözlerinde  küçük,çok küçük bir an hüznü gördüm fakat sonra gene eski haline dönmüştü.

“Neyse.Sen üstünü giyin ben içerideyim.”diyerek arkasını dönüp kapıya yöneldi.Daha birkaç adım atmıştı ki durup,yüzünü tekrar bana döndü.

“Bu arada üstündeki iç çamaşırlarını dikkatli kullan.Böyle pahalı ,iç çamaşırına 40 yılda bir sahip olursun.”dedi eliyle üstümde ki dantel,siyah südyen ile siyah dantelden külodu göstererek.Ah!ben ne haldeydim böyle?Bunları ne ara giymiştim ki?Uyandığımdan beri stark’la dalaşmaktan üstüme bakmaya fırsatım olmamıştı.Kim üstümdekileri çıkarıp,bunları değiştirmişti?

“Bunları kim giydirdi üstüme.”dedim merakla.Bir yandan da ellerimle açık yerlerimi kapamaya çalışıyordum.

“Benden başka biri olmadığına göre evde”dedi sinsice gülümseyerek.Kan yanaklarıma hızla hücum etmişti.Pislik herif!her şeyimi görmüştü.Birde bu çok normal bir şeymiş gibi karşımda sırıtıyordu.

“Sen nasıl benden izinsiz ,beni soyarsın?”kelimeler dudaklarımın arasından zorlukla çıkmıştı.Tenimin altında öfkeyle kaynayan kanı hissedebiliyordum.

“Senden izin alabilmem için uyanık olman gerekir.Ve o şekilde bu saate kadar duramazdın.”diyerek uyuşuk,sarsak adımlarla dışarı çıktı.Parmaklarımı saçlarımın arasına geçirip,saçlarımı tek tek yolmak istiyordum.Derin derin nefes alıp kendimi sakinleştirmeye çalışarak yatağın yanında özenle üst üste dizilmiş kıyafetleri alıp,yavaşça üzerime geçirdim.Buradan hemen çıkıp ,gidecektim.Bu adamı bir daha hiç görmemeliydim.Belki de bay damon ‘a bu işin üstesinden kalkamayacağımı söylemeliydim.Stark’tan uzaklaşmam benim için en iyisiydi.Beni sinir ediyordu ve bunu ne kadar kabul etmesem de ona gittikçe kapılmaya başlamıştım.Ne ironi ama..Hem nefret hem aşk…Sakinleştiğimi anladığım zaman yavaş adımlarla odadan çıktım.Evin içinden bir yerlerden yemek kokuları geliyordu.yemek kokusunu takip ederek koridor boyunca yürüdüm.Tam mutfağı buldum derken,bir yerden stark’ın öfkeli sesini duydum.Biriyle hararetli bir şekilde tartışıyordu.Yavaşça sesin geldiği yöne doğru gittim.Stark,dış kapının girişinde durmuştu.Önündeyse uzun gür kahverengi bukleleri beline dökülmüş,yeşil gözlü bir kadın  vardı.Kaşlarını çatmış,hüzünle stark’a bakıyordu.

“Sana geri döneceğim dedim.”dedi kadın hüzünlü bir şarkının melodisi gibi çıkan sesiyle.

“Bana haber vermeden gittin angela.Kendi çıkarların için gittin sen.Şimdi bana masum numarası yapma.”dedi stark öfkeli ,sesiyle.Angela denen kadın ,stark’a doğru yaklaşıp kollarını stark’ın boynuna dolayıp sıkıca sarıldı.Onları böyle görünce ,gözlerimin dolmaya başladığını hissetmiştim.Bundan bananeydi ki…Neden onun bir başka kadınla sarılıyor olması beni rahatsız ediyordu?Angela stark’ın omzunun üstünden başını kaldırdığında gözleri,benim göz yaşlarının zorlukla dolmaya başladığı yeşil gözlerimle buluştu.Kendimi toparlayıp,hemen gözlerimi o beni görmekten memnun olmamış yeşil gözlerden kaçırdım.

“Git burdan Angela.”dedi stark ,angela’yı nazik bir şekilde bedeninden uzaklaştırarak.Hala benim burda olduğumu bilmiyordu.

“Bu kim?”dedi Angela ,kaşlarını çatmış eliyle beni göstererek.Stark yavaşça dönüp ,bana baktı.Hiç bir şey demiyordu.Sadece bakıyordu.Ben kimdim ki?Onun arkadaşı mı?hayır.Sevgilisi mi?hayır.Ben stark için sadece bir yabancıydım.Dışarıda yağmurdan ıslanmış bir köpek yavrusunu üşümesin diye içeri almıştı sadece.Bu düşünceyle öfkelenerek kapıya ,onlara doğru yürüdüm.Buradan çıkıp gidecektim.Bir daha da stark’ı görmeyecektim.Tam stark’ın yanından geçecektim ki stark’ın sıcak eli,ellerimi bulup beni kollarının arasına aldı.

“victorya’yla tanış.Bu kadın benim sevgilim.”