ukala sevgilim

ukala sevgilim 10.bölüm

“pekala,bir sorunumuz var.”dedim tabağımda ki son kalan omlet parçasını iştahla ,ağzıma tıkıştırırken.Bu adam gerçekten yemek konusunda ,işini biliyordu.Keşke bu becerisi, nazik olma yönünde de gelişseydi…

“Neymiş?”dedi stark .Yüzünde kocaman bir sırıtışla bana bakıyordu.Niye böyle sırıtıyordu ki şimdi,bu herif? saçma düşünceleri  olan kafasından ne geçiyordu,merak ediyordum.

“Noldu,niye gülüyorsun.Neredeyse dişlerinde ki dolguları sayacağım.”dedim alayla.Stark bir elini yaklaştırıp,dudağımın kenarında ki omlet parçasını dikkatle silerek,geri çekildi.Yanaklarıma kanın hızla hücum ettiğini hissedebiliyordum.Ne olurdu biraz düzgün yeseydim.?

“Bir an kendimi ,aç bir hayvanı besliyormuşum gibi hissettim.”dedi sesli bir şekilde kıkırdayarak.Pekala,ona benimle daga geçme fırsatını ben vermiştim.Biraz daha nazik yemek yeseydim böyle olmayacaktı.ah,sanırım feci bir şekilde utanmıştım.Gözlerimi stark’ın delici bakışlarından kaçırıp,mutfak tezgahına yönelttim.

“EE,ne sorunundan bahsediyordun?”dedi neyse ki stark ortamda ki sinir bozucu havayı değiştirerek.

“Angela,eğer onu sinir etmek ve kıskandırmak istiyorsak.Onunla aynı ortamda olmamız gerekli.”dedim açıklama yaparak.Stark,rahat bir tavırla, arkaya doğru sandalyesine yaslandı.

“Aslında,bu sorun çoktan halloldu.”dedi gevşek bir tavırla.Onun bu rahat hallerine gerçekten bazen imreniyordum.

“Nasıl?”dedim tek kaşımı hafifçe kaldırarak.

“Angela,şirket de işe başlamış ve bizimle çekim yapacak.Yani..”diyerek duraksadı.Garip bir şekilde devamında gelecek kelimelerin hoşuma gitmeyeceğini hissedebiliyordum.Stark, bana doğru doğrulup “seninle birlikte.”dedi .Sanki önemli bir sır verir gibi fısıltıyla.Ne demek benimle?Bay damon bana bundan hiç bahsetmemişti.

“Ama bu çok saçma .Ne yani aynı fotoğrafta birlikte mi yer alacağız.?”dedim sesimi farketmeden yükseltmiştim.Tamam,evet .stark’a yardım etmem için böyle olması daha iyiydi.Fakat onu sürekli stark ile bulunduğum ortamda görmek ,beni fazlasıyla zedelerdi.Hele de stark’a karşı hislerimin,daha da büyümesi ihtimali varken…

“Sanırım bay damon, iki mankenin daha fazla ilgi göreceğini düşünüyor.”dedi lafı ağzında geveleyerek.Stark için bu bir sorun değildi.Angela onun ,hep gözü önünde olacaktı.Onu seviyordu..kalbime tekrardan ,stark ve angela’yı sarılırken gördüğüm zaman ki hissettiğim sancı girmişti.Gerçekten bunu stark için yapabilecek güce sahip miydim?Sanırım sahip olmasam bile bunun geri dönüşü yoktu.Stark’a bir söz vermiştim ve bunu ne pahasına olursa olsun yapacaktım.

“Tamam ,Neyse benim artık gitmem gerekiyor yarın görüşürüz.”dedim dolan gözlerimi ,saklamak için hızla sandalyeden doğrulup,stark’a arkamı dönerken.Stark’ın da benimle beraber kalktığını,sandalyenin gıcırdayan sesinden anlamıştım.

“Dur ,nereye?”dedi ben ileriye doğru birkaç adım atmışken.İçime rahatlatıcı bir nefes çekip,yavaşça stark’a döndüm.

“Evime gidiyorum.Hani benim evim varya yatıp,kalktığım,yemek yediğim ve üzerinde çatısı olan..”dedim ukala bir şekilde.Stark’a şimdi hak veriyordum.İnsanların en iyi duygularını saklama şekli alaycılığıydı.Stark gözlerini devirip,bana doğru yaklaştı.Nefes kesici ,erkeksi kokusu burnuma doluyordu.Bu hiç iyi değildi.

“Artık o yemek yediğin,üzerinde çatısı olan evin burası.Burda kalman gerekiyor.”dedi cümleleri tek tek rahat bir tavırla sıralayarak.Şaşkınlıkla gözlerimi iri iri açmıştım.

“Sen manyak mısın?Seninle aynı evde kalmamı mı istiyorsun.Hayat da olmaz.Kümeste bir tavukla yaşamayı tercih ederim.”dedim ne dediğimi bilmeden .Stark ile aynı evde kaldığımı düşünemiyordum bile.Eminim benimle dalga geçecek ve her fırsat da açığımı yakalayıp beni utandıracaktı.En kötüsüyse,onun çekici büyüsüne kapılıp gidebilme ,ihtimaliydi.