ukala sevgilim 2.bölüm

223 8 0
                                    

“Seni pis..”daha cümlemi tamamlayamadan bay damon araya girmişti.

“Ah!demek tanışıyorsunuz.Ama gördüğüm kadarıyla iyi bir tanışma olmamış.”dedi tedirgin bir şekilde ikimize bakarak.Sanki 3.dünya savaşı çıkacakmışta bunun olmasından korkar gibiydi.Evet!kesinlikle yanılmıyordu.Çünkü karşımdaki bu pislik,ukala herifi öldürmek istiyordum.Bide o umursamaz yüz ifadesi yok muydu…Bedenim öfkeyle titriyordu.Öyle ki tırnaklarımı acıtacak şekilde avcuma geçirmiştim.

“Aslında,pek tanışmış sayılmayız.Adını sorma gereği duymadım.”Hah!adımı sorma gereği duymamışmış.

“Zaten o küçük beyninin,adımı öğrenmiş olsaydın bile hafızanda tutabilmen mucize olurdu.”sesimde ki alay bariz bir şekilde belli oluyordu.Sonunda stark’ın yeşil gözlerinde öfkenin belirdiğini görür gibi olmuştum.Fakat bu bir an sürmüştü.Adi herif! gene o ukala haline bürünüp,dudaklarını araladı.

“Beynim küçük bile olsa,Hafızamda yer etmen sadece beynimde kirliliğe yol açar tatlım”dedi tek kaşını kaldırıp,sahte bir gülümseme atarak.

“Evet çocuklar bence dalaşmayı bırakın ve iyi geçinmeye bakın.”diyerek gözlerini stark’a çevirdi.”Ve sen stark,victoria’yayla uğraşmayı bırak fotoğraflarda öfkeli bir kadın görmek istemiyorum.”Stark bay damon’ının dedikleri karşısında ,kaşlarını çatıp anlamaz bir bakış attı.Daha demin ki umursamaz yüz ifadesi gitmiş yerini ciddi bir ifadeye bırakmıştı.

“Sakın bana fotoğraf modelinin,bayan garip surat olduğunu söyleme”Ahmak kafa!hala garip surat diyordu.Ne vardı benim suratımda?Güzel değil miydim?Beni zaten güzel bir suratım ve bedenim olduğu için seçmemişler miydi?Şu an karşımdaki yakışıklı ukaladan nefret ediyordum.Neden mi?Size bir sürü neden sayabilirim.

1.si onun yüzünden şuanda özgüvenimi kaybetmek üzereyim.

2.si çok ukala,umursamaz ve sinir bozucu

“Dedim bile stark.Neyse benim ilgilenmem gereken bir yığın dosyam var.Sana güveniyorum stark”diyerek stark’ın omzunu sıvazladı.Daha sonra koyu kahve gözlerini bana çevirdi.

“Görüşürüz victoria,”dedi gülümseyerek.Ahmak kafa’yla başbaşa kalmıştık.O umursamaz,boş yüz ifadesiyle yüzümü inceliyordu.Niye bana böyle bakıyordu ki?

“Ne?”dedim gözlerimi gözlerine dikerek.Çenem inatçı bir şekilde havaya kalkmıştı.

“Sadece…düşünüyordumda..”diyerek yeşil gözlerini çıldırtıcı bir yavaşlıkla bedenimde gezdirdi.Gözleri tekrar gözlerimi bulduğunda “Seni işe almaları için torpil falan mı yaptırdın.Baban ya da yakınlarından birisi gerçekten güçlü biri olmalı.”dedi .

“bunu da nerden çıkardın?”dedim anlamaz bir bakış fırlatarak.Gözlerini gözlerimden ayırmadan,birkaç adımda aramızda ki kısa mesafeyi kapattı.Fazla bir şekilde yakınımdaydı.Öyle ki nefesini burnumun ucunda ve yanaklarımda hissettim.Garip bir şekilde nefesinin çarptığı yerler karıncalanmıştı.

“Bu beden ölçüleriyle,buraya pek uygunmuşsun gibi görünmüyor.”dedi.Öfke’nin tüm bedenimi tekrar ele geçirdiğini hissettim.Artık dayanabileceğimi sanmıyordum.Ellerimi yumruk yapıp havaya kaldırdım.Karşımda ki yakışıklı ukalanın, gözünde mor halkalar görmek güzel olacaktı………….

ukala sevgilimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin