Bazı gerçekler vardır; gözlerin görse de aklın kabul etmiyordur. Çelişkiye itiyordur ve görmemek için uyumadığın bir karanlığa kapatırsın gözlerini. Bugün de yüksek ve cızırtılı bir ses odamı doldururken öyle bir sabahtaydım. Pencereden içeriye sızan güneş ışığı gözlerimi acıtırken elimle komodinin üzerinde çalan telefonumun alarmını kapatmaya çalışıyordum. Kapatıp biraz gözlerimi dinlendirdikten sonra ışığın artık gözümü acıtmadığına emin olduğumda açtım gözlerimi. Uyanmıştım işte yine. Bakalım bugün beni neler bekleyecek düşüncesiyle istemeyerek de olsa yataktan çıkmıştım. Banyoya girip elimi yüzümü yıkadıktan sonra kahvaltı yapmak için aşağıya indim. Annem,babam ve abim her zamanki gibi beni beklemeden kahvaltıya başlamışlardı. Gözlerim devirerek masaya oturdum ve önümdekileri tırtıklamaya başladım. Tek temennim kahvaltım bitip okula gidene kadar kimse benim varlığımı anlamaması. Ben tam bunları düşünürken annem bana döndü;
-Günaydın hanımefendi.
Dedi gözlerini devirerek.
-Günaydın anneciğim.
Dedim ben de yapmacık bir gülümsemeyle.
Annem benim cevabımı hiç umursamayıp hazırladığı patates kızartmalarını abimin tabağına koyuyordu. Onun bu hareketine de göz devirdim anlaşılan bugün de ağız tadıyla bi kahvaltı yapamayacaktım. Bana hayırsız evlatmışım gibi davranırken asıl hayırsız olan kişiye nasıl daha fazla düşkün olabiliyor gerçekten aklım almıyor.
-Neyse size afiyet olsun.
Deyip masadan kalktım ve hazırlanmak için odama geçtim.
Kısa bir hazırlığın ardından tayt ve crop takımımla beraber kulaklığımı da hırkamın cebine atıp kapıdan çıktım.
Kulaklığı kulağıma takıp her zaman oturduğum sahildeki bankımın boş olduğunu görünce gülümseyerek geçip oturdum.
Çalan şarkıyı duyunca kendimi sorgular oldum.
Sahi kim miyim ben?
Aden Mira Salkum 18 yaşında ve ailesi tarafından asla üniversiteyi kazanamayacak ve bir baltaya sap olmayacağı düşünülen biriyim.
Geçen sene iki yıllık bir üniversite kazandığım için ve şehiri beğenmedikleri için üniversiteye göndermediler yani çokta anlayamıyorum düşünce yapılarını.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZEHR-i LİSTİK
Teen Fictionihanet, oyun, iddia... anahtar kelimeler aslında. ••• Bir genç kız düşünün 17 yaşında kimsesiz, yalnız. Değer verdiği herkesi kaybeden, herkesten darbe yiyen. ••• Bir genç adam düşünün yıktığı insanları umursamayan, kırdığı kalpleri başından defed...
