GÖKYÜZÜ'NÜN YILDIZI

☆BÖLÜM 1☆

Multimedia: Karakterler.

Bu bölüm ozlemvrdr12 ve senavardar92 kullanıcılarına ithaf edilmiştir. :)

《《 İYİ OKUMALAR.》》

○●○●○●○

Odamı dolduran gün ışığıyla gözlerimi açmıştım . Yatağımın yanında olan komidinden saate baktım. 09:15'ti her sabah 11-12 de uyanan ben sabah'ın körün de uyanmıştım. Ve uyandığım zamanda bir daha yatıp uyuyamazdım. Böyle boktan bir huya sahiptim.

Yatağımdan kalkıp ayaklarımı sürte sürte banyoya gittim. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra nemlendirici kremimi alıp yüzüme sürdüm. Banyoda işlerim bittikten sonra pijamalı halimle direk aşağıya indim. Babam her zaman ki gibi televizyon da sabah haberlerini seyrediyordu. Annem ise mutfakta kahvaltı hazırlıyordu. Evet varlıklı bir aileydik. Ama annem hayatta yardımcı tutmazdı. Çünkü yemekleri kendi yapınca daha rahat hissediyordu. Sadece temizlik yapılacak günlerde biri gelirdi. Ama annem kadın gelmeden evi hafif temizlerdi neymiş çalışmaya gelen kadın evi temiz görsünmüş.

Sessiz adımlara mutfağa girip annemin beline kollarımı doladım ve yanağına sulu bi öpücük kondurdum. "Günaydın Ayça sultan." Anneme sultan demem hoşuna gidiyordu. Bende sık sık söylüyordum. Telefonum da bile 'SULTANIM♡' Diye kayıtlıydı.

"Günaydın cadı." Evet annem de bana cadı(!) derdi. Aslında pekte sakin olduğum söylenmezdi. Paytak adımlarla mutfaktan çıkıp babamın yanına oturdum. O da beni kollarının arasına alıp sıkıca sarıldı.

Babam ise bana sarışın derdi. Sadece gelen misafirlerin yanında kızım ya da Mira derlerdi. Bizde biraz değişik bir aileydik sanırım.

○●○●○●○

Kahvaltımı yaptıktan sonra direk odama çıkıp. Bilgisayarımdan The Vampire Diaries'ın herhangi bir bölümünü açıp seyretmeye başladım.

Sanırım diziyi izlemeye başlayalı 1 saat olmuştu. Ve telefonuma herhangi bir bildirim gelmemişti. Normalde her sabah uyandığımda bir saat önce atılmış günaydın mesajı olurdu. O da en yakın arkadaşım ponçik Ada tarafından atılıyordu. Çevrem vardı ama hepsi şımarıktı. Bazen cidden hareketlerine iğrenerek bakıyordum.

Ama Ada öyle değildi aksine bana göre çok sakindi. Varlıklı değildiler orta halli bir gelirleri vardı. Ama benim için önemli olan arkadaşımın ailesinin maddi durumu değildi. Karakterleriydi ki Ada'nın ailesi çok iyi insanlardı. Benim ailemle de tanışıyorlardı. Hatta Aylin teyze
-Ada'nın annesi- Annemin telefonunda 'kankacım' diye kayıtlıydı. Evet evet 'kankacım' ne kadar güzel değil mi?

Dizi izlemekten sıkıldığım için telefonumu alıp. Ada'yı aradım. Telefon anında açılmıştı belli ki telefon elindeydi. Ah! Ne kadar zekiyim(!) Değil mi? "Buyur kanka" Buyur?? "Ponçik nabıyon?" Derin bir nefes alıp konuşmaya başladı. "Ay valla internette takılıyordum öyle sen nabıyon." Sesinden anlaşılıyordu ki o da benim gibi sıkılmıştı. " Bende sıkılıyorum öyle." Telefondan hafif kıkırdama sesi duyduğumda bende sırıttım. "Kanka bize gelsene hem annem bugün limonlu kek yapacaktı sen çok seversin." Limonlu kek mi? " Ay kanka tamam gelirim söz konusu limonlu kek." Limonlu keke bayılırdım ben. "Tamam o zaman sen istediğin zaman gel istersen şimdi çık gel sıkıldım bende." Aslında iyi olurdu erken gitmek. " He tamam o zaman kanka öyle yaparım." Bi 5 dakika daha konuştuktan sonra telefonları kapatmıştık. Bugün için giyeceğim kıyafetleri dün akşamdan hazırlayıp. Odamda ki pembe tekli koltuğa koymuştum.