Umutsuz Çukur (Düzenleniyor)

3. BÖLÜM (UMUTSUZ ÇUKUR)

UMUTSUZ ÇUKUR BÖLÜM 3

Gecmis silinmiyor ama gelecek planlanabiliyor. İnsanoğlu olgunlasiyor. Hatalarinin farkina variyor. Dusunceleri bakis acisi degisiyor.

Kötü geçmişimin başlangıcımıydı bu gün,yoksa mutlu bir hayata adım mı atıyordum ? Hepsinin cevabı nı bu gün verecekti;

Sabah telefonumun çalan alarmıyla uyandım. Keşke uyusam derdim ama bu biraz imkansız gibi görünüyor. İlk günden geç kalırsam ilerleyen günleri tahmin edemiyorum. Okul sıkıcı derler hep bence okul arkadaşı olmayana sıkıcı. Geleceğimiz için ders çalışmamız,hayatımızın temelini atmamız gereklidir. Bu yüzden ders çalışmayı seviyorum ve özel okuldan %75 burs aldım. Düşüncelerimi dağıtan annemin yorgun ve uykulu sesi olmuştu;

"Günaydın kızım."

"Günaydın Annecigimm." dedim yanağına suli bi öpücük armağan ederken.

"Hadi acele et. Elini yüzünü yıka sofraya gel."

Uykulu olduğum için pek iştahım olmasada,annemi kırmamak için kahvaltı etmeliydim. Annemle olan kısa konuşmamızdan sonra banyoda soluğu aldım.

Aynadaki görüntümü görmemle şok geçirmem bir olmuştu. Ben bu halde nasıl okula gidecektim. Gözlerim şişmiş,gözlerimin altıda sanki yüzyıllar boyunca uyumamışım gibi mosmordu. Şimdi böyle zengin züppelerin karşısına çıkarsam büyük bir alay konusu olabilirdim. Kahvaltımı ettikten sonra yapmaktan hoşlanmadığım badana -makyaj- işlemini yapmam gerekliydi.

Banyodan çıktıktan sonra kahvaltı için salona geri döndüm. Annem bu gün okulların açılması sebebiyle masada bir şenlik oluşturmuştu sanki.

"Oo anne ziyafetmi veriyoruz ?" dedim alaylı bir ses tonuyla.

"Okullar açılıyor bugün kızım açken dersine odaklanamazsın karnını iyice doyur."dedi sevecenlikle gülümseyerek.

"Tamam annecigimm."

Kahvaltımı ceşiti bol olan yiyeceklerin arasında kendimi kaptırarak yaptım. Dişlerimi fırçaladıktan sonra okul formamı giymek için odama geldim. Eteğimin boyunu annemin söylediği boyda yaptım. Servisi beklerken düzeltirdim nede olsa. Göz altı morlukları kapatmak için biraz fondaten kullanma ihtiyacı duydum. Makyaji pek sevmediğim için göz kalemi çekmekle makyajımı tamamladım. Aynaya son kez baktığımda sabahki o halimden bir eser kalmadığını gördüm. Bu gün yeni hayatıma adımı atıyordum. Yeni bir geleceğe. Belkide çok ünlü zengin karıyer sahibi biri olacaktım,belkide mesleğine aşk ile sarılmış biri. Bunları gerçekleştirmek için bu kapıdan çıkıp okuluma gitmeliydim. Hayallerimin peşinden koşmalıydım...

Emre'nin ağızından;
yeni arkadaşlıklar, yeni dostluklar belkide hiç bitmeyecek dostluklar, dört yıl sürecek bir maraton başladı çalan telefonumun alarmı ile;

Başımın ucunda çalan o rahatsız edici gütültü ile uyandım. Yatağımda doğrulup penceremdeki perdenin aralıklarından yüzüme süzülen yumuşak güneş ışığını seyretmeye başladım. Yeni bir başlangıç olacaktı,farklı zorluk derecelerimdeki dersler ve en önemlisi ortama uyumdu. Daha önce ki sınıflarızda dışlananlar olmuştu elbet ve o dışlanan kişi asla ben olmamıştım,olmak dahi istemiyodum. Düşüncelerimden beni huzura kavuşturan o ses ile sıyrıldım;

"Günaydın oğlum."

"Günaydın anne."

"Kahvaltıya başlayacağız hadi elini yüzünü yıka gel oğlum."

"Tamam anne hemen geliyorum dedim." muzipçe bir şekilde gülümserken.

Annem odamı terkettiğinde yatağımdan bir hışımla çıktıktan sonra odamdaki banyonun yolunu tutum. Elimi yüzümü yıkadım ve kahvaltı için alt kata indim. Salon ile merdiven boşluğunu ayıran kemerden salonda bulunan annem ve babama yüzümde gülücükler dağıtarak "günaydın." dedim.