Ένας χρόνος και κάτι ψιλά.

Κεφάλαιο 9: Κάτω από την βροχή

-Kαι τώρα τι κάνουμε Μυρτώ; Την ρώτησε ο Ιάσονας δείχνοντας τον εαυτό του.

-Τι εννοείς;

-Το προφανές. Δεν μπορώ να κυκλοφορήσω έτσι έξω.

-Σωστά. Θα σε συλλάβουν για προσβολή της δημοσίας αιδούς.

-Δικηγόρος σπουδάζεις;

-Πολιτικές επιστήμες. Αν και θα ήθελα την νομική.

-Όπως οι περισσότεροι. Κάγχασε ο Ιάσονας και η Μυρτώ τον κοίταξε εκνευρισμένη. Δεν ήταν υποχρεωμένη να τον δεχτεί σπίτι της, μα το έκανε και του φέρθηκε με τον καλύτερο τρόπο. Το μόνο που της έλειπε ήταν αυτή η ψεύτικη ειρωνεία. Και χωρίς να το σκεφτεί τράβηξε απότομα την κουβέρτα που κάλυπτε το γυμνό σώμα του Ιάσονα, αφήνοντας τον μόνο με το μποξεράκι.

-Τι; Την ρώτησε έκπληκτος και εκείνη πέταξε την κουβέρτα στο καλάθι με τα άπλητα.

-Δεν ήταν ούτε πολύ έξυπνο, ούτε και πολύ ευγενικό να ειρωνεύεσαι κάποιον που έχεις ανάγκη μέσα στο ίδιο του το σπίτι. Άλλη στη θέση μου θα είχε καλέσει την αστυνομία και θα ήσουν στην στενή για περισσότερα αδικήματα από την προσβολή της δημοσίας αιδούς.

-Εγώ...

-Πάρε την φόρμα μου και το φούτερ μου και φύγε. Μου φτάνουν οι φωνές που θα ακούσω από την άλλη μόλις ανοίξει την πόρτα και δεν σε βρει δεν θέλω και την ειρωνεία σου από πάνω.

-Συγγνώμη. Δεν το είπα για να σε προσβάλω.

-Δεν μ αρέσει να με ειρωνεύονται. Από τους φίλους μου το δέχομαι, μα από έναν ξένο... μάθε να λες την συγγνώμη μόνο όταν την νιώθεις, όχι απλά για να την πεις. Χάνει την αξία της.

Ο Ιάσονας κοίταξε το πάτωμα. Για πρώτη φορά ένιωθε τύψεις που έκανε κάποιον να αισθανθεί άσχημα. Ήταν κάτι πρωτόγνωρο για εκείνον. Η Μυρτώ προσπαθούσε να τον διαβάσει. Κάτι της έλεγε πως αντιδρά επιθετικά για να κρύψει κάτι. Κάτι που τον φοβίζει. Κάτι που τον έκανε να πονά.

-Τόσο τρομερό είναι; Τον ρώτησε και ο Ιάσονας πάγωσε. Σήκωσε το κεφάλι του αργά και την κοίταξε στα μάτια. Αμέσως όμως το μετάνιωσε και έστρεψε το βλέμμα του αλλού.

-Ποιο;

-Αυτό που σε έκανε έτσι. Να φοβάσαι. Να τρέμεις. Να γίνεσαι σκληρός για να το κρύψεις.

-Δεν είναι δική σου δουλειά. Της απάντησε απότομα για να την σταματήσει. Αυτή η κοπέλα είχε καταλάβει τόσα πολλά σε τόσο λίγο χρόνο. Πως; Πως ήταν δυνατόν;