DYLAN: THE MR. PRIM AND PROPER [MARIO MAURER & BAIFERN PIMCHANOK] (On - Going)

CHAPTER (16)

Copyright @ 2013 by Korean_hertzian

CHAPTER SIXTEEN

Mitzy’s POV

“Bruha..! Kumain ka na..! Kinakain na ng bulate mo ang tummyness mo..!! – Bungad sakin ni

Ronnie ng buksan ko ang pinto…  

“Wala akong gana Ronie.. umalis na ba siya..? – naamoy ko yung food…  Bagong luto..?  Parang ang sarap..

Growwwlllll…..

Me. ( > . >) Ronie (<.<)

Napayuko na lang ako.. Ambaad naman ng tummy ko..!!

“See..? Your starving girl… kain na…

“Katamad eh.. – pakipot ba..? Alam niyo yung feeling na gusto ng tiyan mo ng food pero ayaw mo ngumuya..? Ganun na ganun ang feeling ko ngaun.. huhuhu..!

“Gaga..! You need to eat.. mahiya ka nga.. kahit halatang pagod na pagod na si Papa Dylan ipinagluto ka pa niya ng dinner… -

O .O – me

“What.!!? Siya nag luto niyan..?

“Eh sino pa ba..!? Haller.. marunong ba akong magluto..? – Sarcastic mode ang bhezzy ko..!!

“Hindi.. You mean.. anjan pa siya..? – me

“I don’t think so…  Baka umalis na yun… Kumain ka na nga Mitzy..! Paghindi ka kumain itatapon kita palabas ng palasyo ko..!! -  anglaki ng mata ni Ronnie..! Nakakatakot..!! Huhuhu..!

“oo na kakain na po.. – I smell the food.. Yum Yum.. parang ang sarap.. this is the first time na matitikman ko ang luto niya..

“Sarap naman neto… - tiningnan ko si Ronnie.. lumunok..? Hahaha..!! “Want mo..? kumuha ka din sa baba..! Hahaha..! akin to eh…

“Salbahe…!!  gutom na rin ako bhezzy.. baba muna ako ah..?  Ng matikman ko na rin si Papa Dylan.. I mean yung luto niya.. hehe..

“Tss.. malande..!!

Si Ronnie talaga kahit kaylan.. in fairness he’s a good cook.. Siya.. kumain na kaya..? Parang gusto ko bumaba para i-check.. pero hindi pwede eh.. may tampo pa rin ako sa kanya.. :( Aww… my pride… Inubos ko yung food na dala ni Ronnie.. parang gusto ko pa eh.. haha.. Joke lang.. takaw ba..? Its okay po hindi naman ako tumataba kahit anong kain ko eh.. :P

------------------------------♥---------------------------

DYLAN’S POV

“Hoy.. Papa Dylan. Wake up…!! – nararamdaman ko na lang na may umuga sa balikat.. papungas-pungas kong binuksan ang mga mata  ko  then  I saw the face of ronie.. napabalikwas naman ako ng bangon..

“ang sama..! Parang nakakita lang ng multo.. Nakakahurt ka na Dylan ah.. – nagtatampong sabi sa akin ni Ronie…  

“Tss.. im sorry.. nakatulog na pala ako.. kumain na ba si Mitz.?

“Yup.. busog nay un for sure… Tara kain na rin tayo..

“No thanks.. I have to go.. pasensiya na ulit sa abala Ronie… - tumingin ako sa kwarto kung nasaan si Mitz… May nakita akong nakasilip pero nung tumingala ako ay biglang na lang umalis. I just took a deep breath…  

“Hindi ka  ba magpapaalam kay Mitz?

“Do you think kakausapin niya na ako..?

“Malay mo naman papa dy.. natauhan na sa luto mo.. hehehe..

“Tsskk.. baliw.. sige na…

Umalis na ako sa bahay ni Ronie.. I check the time. It was almost 11:45 in the evening.. nag-aalala na si momy for sure…  Nakatulog pala ako sa sofa nila Ronie.. Masyado na kaming nakakaabala ni Mitz kay Ronie.. Tssshh….