CHAPTER (14)

346 11 5
                                    

Copyright @ 2013 by Korean_hertzian

CHAPTER FOURTEEN

Meet the Parent’s

Mitzy’s POV

Saan ba kasi tayo pupunta babe …?? -  nakasakay kami ngayon sa car ni Dylan. Sinundo niya ako kanina sa school.. at dahil wash day sa school namin… Naka sibilyan lang ako… hehehe…

Nagulat ba kayo? Babe tawag ko sa kanya.. feel ko eh.. hahaha.. mas bagay.. Baby – babe.. Ayieeeh..!!

“basta… -  pa smile – smile pa siya habang nag drive..

Maya – maya tumigil na yung sasakyan..

O .  O

“T-teka… if im not m-mistaken.. this is your house right..? – I was stammering bigla kasi akong kinabahan parang alam ko na kung ano binabalak ni Dylan eh.. Uwaaaahh…!!!! T___________________T

I’m not, prepared..!!

Bumaba siya ng sasakyan and open the door for me.. lumabas naman ako..

“hahaha.. baby you look so tense..  

“Dylan naman eh.. bakit di mo sakin sinabi na dadalhin mo ako sa house niyo..?  - yes po.. actually andito na kami sa tapat ng bahay nila.. american style ang mga bahay dito sa subdivision na ito..  wala masyadong mga naglalakihan at ang tataasang mga gate at bakod.. Pero hindi  pa rin nawawala ang kaba sa dibdib ko.. Waaahh..!! pano kung hindi ako magustuhan ng mommy niya..?  huhuhu..!!

Bumukas ang pintuan at lumabas ang isang babae na nasa mid 30’s or 40’s na ata.. But I must admit that she look younger than I thought…  Para lang siyang older sister ni Dylan eh…

“Oh Dylan.. bakit hindi kayo pumasok..? Is she Stephanie..?  - she smile at me.. and by that smile medyo nawala ang kaba ko.. she wear that genuine smile that’s why I feel a little bit relieved. Konti lang ah.. huhuhu.. Im still nervous..

“ahhmm…  good afternoon po..  

“Yes mom.. Like what I said to you..  I will being her here pag kami na.. hehehe.. – sabay akbay sakin ni Dylan.. Takte naman oh..! Nakakahiya… nag blush tuloy ako sa harap ng mommy ni Dylan… napayuko na lang ako sa sobrang kahihiyan..

“I see.. lika na pasok na kayo.. ilalagay ko lang itong basura jan sa labas.. – ngayon ko lang napansin na may dala palang garbage bag ang mommy ni Dylan.. hehehe..

“Ow… ako na niyan mommy.. – sabay kuha ng garbage bag sa mmommy niya.. “sige na, mauna na po kayo sa loob.  – aww… talagang binigyan pa kami ng moment together.. Tssskk.. asar ka Dylan..!!

“Tara na hija.. Dylan told me na you love cakes kaya naman pinagbake kita…  - papasok na kami sa loob ni bahay nila Dylan..

“Talaga po..? Nakakahiya naman po tita… - yieeh.. nakakahiya but I’m touch.. hindi niya pa ako nakikita pero she prepare something for me na..

“anu ka ba.. call me mommy Kath… yung girlfriend ni Blake mommy tawag sakin.. ikaw pa kaya…  tara na sa kusina at nakahanda na yung meryenda niyo.. Dylan texted me ng papunta na kayo dito..

“Sige po m-mommy Kath..  – sumabay lang ako sa kanya papuntang kusina daw eh.. namangha naman ako sa bahay nila Dylan.. andaming mga figurines…  at ang interior design ng bahay astig.. bale combination siya ng modern at old fashion of house.. Modern kasi ang pintura niya , light green.. maaliwalas sa mata..  but if you will look at the furniture’s… you can notice the traditional culture.. Filipino taste..  Mostly ang furniture’s nila ay gawa sa matibay nag kahoy ng narra… na fully varnish.. astig.. halatang alagang alaga..

DYLAN: THE MR. PRIM AND PROPER [MARIO MAURER & BAIFERN PIMCHANOK] (On - Going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon