La Sallista si Girl, Atenista si Boy

Sixty Two: Pistachio

A/N: This is for @Magatanna I've read your comment dear. Kaya ito na ang chapter na para sayo, may konting ConiEL moments dito kaya better read this. Salamat sa pag-support! Pagpatuloy mo lang! Hoho. :))

Nagmamahal,

Otor  Y(^_^)Y

Sixty Two: Pistachio

"Athen." I gasped.

"Lazz...kayo ba talaga?" He tried to reach out for me pero itinago na ako ni Hans sa likod niya. Shit Lazz, muntik ka na naman! Wake up freako!

"Pakialam mo?" Inis na sabi ni Hans. Uh-oh, mukhang away ito.

"Gonzales...hindi...I need to talk to her." Hindi niya tinitignan si Hans, sa akin nakatingin si Athen.

"Para ano? To make her cry again? I won't let you Sebastian, tama na."

"Please...I need to talk...Lazz, kakausapin pa kita." Lalo akong nagulat nung hindi nakipag-away si Athen, he plead. Gosh, lumalambot na naman ako.

"Hindi na pwede. Lazz, let's go. Papaiyakin ka na naman ng gagong yan." Tumalikod na si Hans sa direskyon ni Athen, dragging me along with him.

"Gonzales...kailangan namin mag-usap." This time, hawak na ni Athen yung isa kong braso.

"Nakapag-usap na kayo di ba? Binigay mo na ito. Ano pa bang pauso mo Sebastian? Pucha pare kaibigan kita pero iba na usapan pag dinadamay mo pa si Ali. Talo talo na tayo kaya bumitaw ka na." Hans lightly tugged my hand, lumakad ako ng konti papunta sa kanya pero pinigilan ako ni Athen.

"Lazz. I need to talk to you." Hindi na niya pinapansin si Hans, sa akin lang talaga siya nakatingin.

"Tungkol saan pa nga?!" Inis na si Hans. Malapit na siya mag-snao anytime.

"Sa lahat...at dito" Pinakita niya sa akin yung cellphone niya. "I know you've read it...so let me explain."

Hindi, tama na Lazz. Kung magpapadala ka na naman sa kanya, ikaw lang ang masasaktan. Kung ikaw ang pinili niya, hindi na niya dapat pinapaasa pa si Jeanie ng ganun. Huwag ka na maniniwala. Tumigil ka na.

"Athen...t-tama na...naka-quota na ako ng sakit...pagod n-na pagod na ako. Maawa ka na. Let...me...go." Pinipilit kong alisin yung braso ko sa pagkakahawak niya.

"Lazz, please...pakinggan mo muna ako." Pagmamakaawa niya sa akin. Lazz, huwag ka magpapadala, bruha ka!!!

"Let...me..go."

"Lazz. I lo-"

"I said LET ME GO!" Sinigaw ko na, para naman kahit papaano ay nakarelease ako ng konting stress at nabawasan ang naipon na sakit sa puso ko.

He was frozen. I saw him blinked then slowly, he freed my arm. I felt guilty pero para saan pa? Siya nga hindi siya na-gguilty habang sinasaktan niya ako. Hindi ko na siya tinignan pa ulit, tinalikuran ko na siya then I walked away with Hans. This time, watch me as I walk away from you Mr. Sebastian, feel the hurt and the pain.

"You can cry Ali." Mahinang sabi ni Hans after namin makalayo. I shook my head.

"No need. I don't want to waste a tear anymore." I tried to maintain a blank face eventhough deep inside I'm dying.

"Sige sabi mo eh. Huwag kang yayakap yakap sa akin pag umiyak ka ha, papagulungin talaga kita pababa sa Kennon road." He nudged me, I smiled at his attempt at humor. Hindi ako makatawa ng wagas kasi masakit pa din, kailangan ko lang talaga magpakatatag.