As Endless As Forever

Letting go is one of the ultimate test on loving. It is, without a doubt, really difficult to let go of someone you truly love because it could also mean stoping your world from revolving. May kasabihan nga tayong "If you love someone, set him or her free. If he or she does not come back, then he or she is never yours. But if he or she does, then your love is really meant to be."

Learn to let goof someone you love dahil ang isa sa pinakadalisay na pag-ibig ay nag pag-ibig na mapag-paraya at hindi sakim.

**********************************************************

*PROLOGUE*

Adam's POV (6 yrs ol)

"UH-OH"

Paliko na sana kami sa loob ng Forbes Park  para umuwi sa bahay. Kasama ko ang aking kapatid na si Almira nang makita nitong natumba ang bisikletang sinasakyan ng isang batang babae na sa tingin ko sa kilos niya ay kasing-edad lang niya ang aking kapatid.

"Kuya, help her!"patiling sabi ni Almira sa akin.

Iiling-iling nalang akong bumaba sa sasakyan namin at lumapit sa batang babae na nakatayo na at pinapagpag ang nagasgasang siko.

"Okay ka lang?" tanong ko sa kanya habang itinatayo nito ang bisikleta niya at tumingin sa akin.

"Okay lang." sagot nito pagkatapus ay tumingin siya sa siko niya at ngumiwi.

Gusto ko sanang tumawa nang makita ko siyang ngumingiwi habang tinitignan ang gasgas nito sa siko niyang nagsisimula na sigurong humapdi.

"Nagbibisikleta ka, hindi ka naman pala marunong."

Pagkatapos kong sabihin yon ay humarap siya sa akin at namaywang.

"Marunong po akong magbisikleta, 'no!"

Bata pa'y mataray na, sabagay minsan din naman mataray rin si Almira sa akin.

Sasagot pa sana ako nang biglang tumakbo si Almira at lumapit sa amin.

"Are you hurt?"

"Kaunti lang." sagot nito kay Almira at nginitian.

"Do you live  here? Kami, diyan lang sa McKinley Road."

"Hindi ako tagarito, kaya kahit sabihin mo pa kung tagasan kayo, hindi ko rin alam yon."

Ang taray naman talag nang batang to.

"Sinong kasama mo?tanong ko.

"Daddy at mommy ko." sumagot nga ito kay Almira naman tumingin.natatawa na ako sa batang ito, parang inborn na ata ang galit nito sa akin.

"Yong boss ng tatay ko ang tagarito. 'Yon ang bahay niya,o."

Itinuro niya ang bahay na tinutukoy niya at isang bahay lang ang pagitan nila.

"May party kasi at invited kami."paliwanag pa niya.

Nakita kong tumango si Almira pagkatapos ay inalok nag batang babae.

"Gusto mo punta ka sa abhay namin para magamot ang sugat mo?"

Ngumiti naman ang batang babae. Pero hindi ko alam kong bakit pumitlag bigla ang puso ko nang makita ko ito gayong hindi naman para sa akin ang ngiting iyon.

"Thank you nalang. Baka kasi hanapin ako sa amin, eh. Baka nga ngayon hinahanap na ako ng mommy ko kahit na nagpaalam ako." nankangiti paring sabi nito.

Nagkibit balikat nalamang si Almira at nagpakilala.

"By the way, I'm Almira. Almira Olivares and this is my kuya Adam."

Nginitian ko naman siya ngunit ibinaling niya ulit ang tingin kay Almira.

"Nice meeting you Almira." nakangiting sabi nito kay Almira pagkatapos ay tumingin sa akin. "Adam."

Sa wakas in-acknowledge dina ng presence ko. Kaya lang hindi man lamang siya ngumiti.

"My name is Trisha. Patricia de Jesus."