The AlphaLuna

7- Is this It?©

Dane's POV

"You're doing it wrong." Sabi ng isang malamig na boses.

Agad na bumilis ang tibok ng puso ko. Di ko maexplain ang nararamdaman ko. Parang bumaliktad ang sikmura ko.Para akong masusuka sa ewan. May sakit ba ako?

Agad kong iminulat ang mga mata ko. Sumalubong saakin ang magpares na mata. He is 5 meters away from me, bakit hindi ko manlang naramdaman ang presence niy?

Nakatitig lang ako sa light brown niyang mga mata naa tila ba yun na ang mundo ko. Yun na ang buhay ko. His eyes screams love. He is so inlove. And I'm also inlove?

Mas bumilis ang tibok ng puso ko rinig na rinig ko na ang pagtibok niya.

"S-si-Sino ka?" Kinakabahan akong parang ewan. Sino ba siya? ba't ganito ang nararamdaman ko?

MAAAAATE! - may nagsabi sa isipan ko?

"Huh? Anong mate?" May narinig akong isang boses ng babae.

"Hindi mo alam ang mate?" Palapit na palapit na saakin ang lalaki na hindi ko kilala. Mas maskulado siya kaysa sa kuya ni Jean, Mas maputi ng kaunti, at halatang halata ang kakisigan niya. In short, Hot siya!

Lumalapit siya nang lumapit. Hanggang sa harapan ko na nga talaga siya.

"Alam ko! Teka sino ka ba? Bat ka lumalapit?" Sabi ko. Habang umaatras.

Siya ang mate natin. - may nagsalita nanaman?

"Narinig mo ba yun? May babaeng nagsasalita." Tanong ko.

"Hindi." Sabi niya na pa poker face. Bad boy ganern?

"Eh Teka. Bat ka ba lumalapit? Sabi ng parents ko wag daw ako makipagusap sa ng estranghero! Lumayo ka nga!" Sabi ko at tinulak siya. Huhu walang nagawa ng tulak ko. Napaatras lang siya ng isang step.

"Talaga? Kahit ang mate mo?" Sabi niya.

"Huh? Anong pinagsasabi mo? Di kita maintindihan." Tanong ko. Nakaramdam ako ng puno sa likod ko ang puno sa gitna ng feild.. At dahil doon napatigil ako sa pagatras.

"Hindi mo ba nararamdaman?" At himawakan niya ako sa braso na sobrang gentle na para akong mababasaging plato. At hinaplos haplos ito.

"Nararamdaman ang alin?" Tanong ko ulit. Para akong bata na walang alam at nakatunga nga lang sa gwapo niyang mukha. Aa mga mata niyang nakakabighani. At alam kong ganun di  siya saakin. Ang gaan ng mga haplos niya, nakakapanghina.

"Yung eto." Kaagad niya akong hinila ang niyakap. I was dumb founded. I didn't know what to do. I just felt like I'm home. Sobrang comportable.

Niyakap ko siya pabalik. Napangiti ako. Nataramdaman ko ang napakaforeign na feelings. Ibang iba sa nararamdaman ko kay Sean dati.

Yung pararamdaman mong saktong sakto kayo para sa isa't isa, matching matching baga.

Yung feeling na lumulutang ka sa ulap, at alam mong safe ka kahit ano man ang mangyari. His arms gives me assurance, It's like he won't ever let go of me.

Pero bakit ako pumapayag na gawin niya sakin toh. Ni hindi niya nga ako kilala and same goes with me. Why are we even doing this?

Bakit bigla bigla ang mga feelings na nararamdaman ko towards him? Ano ang mate? Siya ba ang mate ko?

Basta. I don't care. Ang alam ko lang is that i think that I've known him since forever. Yung mapapapikit ka nalang sa sobrang warm ng hug niya. Yung feeling na overflowing yung pagmamahal niya sayo. Yung amoy ng breathe niya ang bango bango. I can even hear his heart beat and it's unbelievably fast. And strong. Ramdam din sa aura niya ang authority.