The AlphaLuna

8- Confused💯

Dane's POV

Napakaimpossible. Wala naman atang ganun. Nung una nga kaming magkita ni Sean inis na inis ako sakanya pero nung nakilala ko na siya ng husto sobrang nagiba ang lahat.

'Bakit mo naman ikocompare si Sean kay Zarrion? Zarrion is far way better than him.' -siya

'Wait lang ano bang pangalan mo? Or may pangalan ka ba? Iisa lang ba tayo?' -tanong ko.

'Iisa lang tayo pero bibigyan ko ng pangalan ko ang sarili ko para di ako stranger sayo. Let me think.' -sabi niya.

'So sinasabi mo na wala ka talagang dapat na pangalan. Bibigyan mo lang para di ka stranger sakin?'- sabi ko.

'Ano bang sinabi ko? Kakasabi lang diba? Tiyaka, gaga iisa lang tayo paano ako magiging stranger. By the way tanungin mo nalang sina mommy kung ano ang name ko. Wala kasi akong maisip.' -sabi pa niya.

Paakyat na ako ng bahay. Di parin ako makapaniwala. It's just been a short 5 hours na andito ako sa Umbra ang dami nang nangyare. Such a weird place though i like it, i love it rather. It's full of surprise. But still my heart feels so heavy.

"Mooooom!" I yelled when i was approaching the front door.

May nagopen ng door and it was someone familliar. I think that I have seen him before. I just don't know when and where.

"Goodevening. How are you dear?" Bati niya. He is a man. And i think that he is in his late 20's.

"Goodevening." I smiled. " I'm fine po. And you are?" I asked. Pumasok siya at pumasok din ako ng bahay.

"Anak! You're here! And oh! Look at you." Sabi ni mommy na shocked. I looked at myself in the mirror. Pati ako nagulat. My feet was full of mud. I looked at mom and ngumingiti siya.

"Why are you smiling? Are you happy because my feet are full of dirt and nasty mud?" I asked in sarcasm.

"In fact. Yes I am. " she proudly said.

"Bago pa natin makalimutan. Danielle, this is Professor Aarkie, He will be guiding you through your whole years in Verbena. Siya din ang director ng school." Si daddy.

"Pleasure to meet you!" Sabi ko at nakipagshake hands. Ngumiti nalang si Professor Aarkie.

'Tell them already!' -sabi ng uhhhg inner wolf ko.

'Can you shut up! Kita mo naman na mag bisita pa diba? '-inis ko sabi.

"Ayos ka lang anak? Ba't parang galit ka?" Sabi ni mom.

"Ahhm ayos lang ho ako. Sige ma uhhm maglilinis na muna ako. Ang dumi ko eh." Sabi ko at humayo na.

"Sige anak, maguusap nalang muna kami ni Professor Aarkie.

BUT i have a problem. I don't know kung saan yung CR. Malaki ang bahay. At madaming pintuan. Ayaw ko din namang distorbihin sina mommy kasi naguusap sila doon. It would be rude. Bat kasi di ko pa inexplore kanina bago pumunta sa gubat. I have no choice kaya lahat ng pintuan binuksan ko.

Pangapat ba pintuan na ang nabuksan ko. And I guess this is my room.

Napatingin ako sa isang picture frame na nakapatong sa isang wooden desk.

It was me, Caroline, Jean, Kate and Marie. Nakaakbay kaming lima sa isa't isa. Bata pa kami sa picture. Lahat kami nakangiti. At akalain mong sobrang masaya.

Doon sa picture na yung we barely knew each other. 1 week palang kaming magkikilala. Pero biruin mo magclick kaagad kaming lima. Wala na akong masiyadong matandaan. Ang alam ko lang masaya kaming lima na magkakasama.