Dane's Fate series 1
A year ago, iniwan ko ang lahat lahat sa human world.
Ang buhay ko noon ang maganda, masaya, at malayang malaya. Ngunit nang napunta na ako sa kakaibang mundong ito, akala ko noon ay simple lang din ang buhay pero ibang iba pala...
"Uuhhm hello po. You must be the older brother of Jean? Am I correct?" Tanong ko sa kuya ni Jean. May paformal formal pa akong nalalaman. Ehihihu
"First of all, di englishero ang kuya ko at Ehe! Teh Dane! Pacute ka pa ah?" Singit ni Jean. Tumawa naman ang kuya niya. Gosh! So Gorg! Mas pogi siya sa malapitan those jawlines are to die fooor!
"Ako pala si Justin" At nilahad niya ang kanyang kamay saakin para makipag shakehands. Kahawig niya si Sean. Pero mas maskulado at tanned siya.
Linahad ko rin ang kamay ko.
"Ahh ako pala si Danielle." Pagpapakilala ko sa sarili ko. Tae ang pabebe ko.
"I know, madalas ka ngang maikwento ni Jean." Ang pogi ng ngiti niya nakakakilig.
"Dane, wag ka ngang maglaway sa kuya ko. And fyi Betta si kuya kaya ganern siya." Tumawa nalang ako para sa isang sagot.
"Anaaak!" Rinig kong sigaw na boses ni Daddy. Nakita kong nagsign na na lumapit na sakanila.
"Ahh sige see you next time Jean ah. Nice meeting you pala Justin." Pagpapaalam ko sakanila bago lumapit kina mommy.
"Tara na anak? Gusto mo na bang makita ang bago mong bahay?" Sabi ni mommy.
"Sige po! Excited na ho ako!" Sabi ko at dumeretcho sa kami sa isang taxi. I guess nalagay na nila sa taxi ang mga gamit namin.
Nakasakay na kami at ako kaya nakadungaw lang sa bintana at pinagmamasdang ang magandang lugar na ito. Sobrang katangitangi.
Di ko maedescribe ang tanawin dito. Its beyond beautiful.
Kung ang mga tao sa Buggle's ay hindi gahaman, ganito din sana kaganda ang kanilang tinitirahan, yung parang untouched nature.
Kasi sa totoo lang, tayong mga nilalang ang nangagambala sa mga puno at halaman kaya bagay lamang na hindi ito sirain sa halip ay dapat respetuhin sa gayon ay makatutulong sa isa't isa.
It is all forest na pumapaligid sayo. Ito talaga ang masasabi mo na nature ambiance. And the trees it seems like they are not ordinary. They are huge! Kaya pwedeng pwede lagyan ng bahay.
Pero napansin ko lang since we got here walang kahit anong cemento yung dinadaanan namin. It is all rocky at ang ginagamit lang nilang mga bagay ay mga galing lang sa kalikasan.
At napapansin ko yung mga werewolves dito ay hindi nagsusuot ng kahit na ano na pangtabon sa kanilang mga paa. Hindi ba masakit yun?
Tapos yung mga bahay na treehouse ang gagaling. Parang normal na bahay lang ang laki neto. Hindi na nga siya matatawag na treehouse. Makakatira na ang isang malaking pamilya sa ganung laki ng treehouse. This is such a great idea.
"Nandito na tayoo!!" Sigaw ni Mommy. Excited naman akong bumaba. Kinuha na namin ang mga bagahe namin.
Sumalubong saaking ang napakagandang treehouse.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
