strawberry ❆ kim taehyung✔

✽15✽

Elimdeki telefon ekranına buğulu gözlerle bakarken ağaca yaslanmıştım. Taehyung'a cevap veremiyordum. Çünkü biliyordum ki bu ruh halinde ona cevap verirsem onun da moralini bozabilirdim. Yanağımın üzerinde ki sızıyı göz ardı edip Taehyung'u izlemek istiyordum ama 'ben buradayım!' diye bağırıyordu adeta. Göz ardı etmek mümkün değildi.

Telefonumu cebime sokup bacaklarımı kendime çektim ve kafamı dizlerimin arasına gömdüm. Artık her gün aynı şeyleri yaşamaktan bıkmıştım.

Babamın ölümünden sonra Annem başka bir evlilik yapmış ve zengin bir adam ile evlenmişti. Adam bana ve anneme çok iyi davranıyordu. Belki de gerçek babamdan bile göremeyeceğim kadar iyiydi bana. Annemi yakalandığı kanserden dolayı kaybedince bile adamın bana karşı olan tavrı hala aynıydı. 

Sadece tek bir farkla, 

annemi kaybetmenin acısıyla her gün içerek eve gelip bana saldırıyordu. Sabah ise sanki gece hiç bir şey yaşanmamış gibi yanağımdaki izin neden olduğunu ve daha dikkatli olmam gerektiğiyle ilgili konuşuyordu. Gece farklı, gündüz farklıydı. Bu durumu onun bir hastalığı olarak düşünmüştüm. Ona hiçbir şey söylemeyerek hayatımı geçirmeye çalışıyordum. Sabah benim rahat olduğum tek zaman dilimiydi. Buna katlanmak o kadar zordu ki eğer Taehyung ve onun sıcacık kollarının arası olmasaydı katlanabileceğimi sanmıyordum. 

Taehyung ben buraya taşındığımdan beri bana kardeşi gibi bakar ve korurdu. Aslında beni o adamdan da korumak istiyordu ama ben onun bu işe bulaşmasını istemiyordum.

Taehyung benim kurtarıcım,

Kahramanımdı.

Benim ona en sevdiği şey olan çileği verme sebebim buydu işte. O beni beynimdeki karışıklıktan her kurtardığında ona teşekkür etmek için çilek bırakıyordum. Evet belki onun için sadece kardeş ya da sadece arkadaş gibiydim ama o benim için her şeyden daha fazlasıydı.