B'dolls™ : 8

1.5K 15 3
                                    






            ไม่เมื่อผมไม่เห็นคุณค่าของการมีชีวิต นี่จึงเป็นบทลงโทษจากพระเจ้าที่สาสมแล้วสำหรับผม...

ร่างสูงโปร่งนอนเหยียดขายาวอย่างขัดใจ เตียงนอนคืนนี้กว้างกว่าปกติหลายเท่าอย่างไม่ต้องสงสัย ไม่มีตุ๊กตา ไม่มีหมอนข้าง ไม่มีบี เขารู้สึกหงุดหงิดแปลกๆ ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรไป แม้ว่าพรุ่งนี้จะต้องไปทำงานแต่เช้า แต่ที่ยังลืมตาอยู่ได้นี่ก็เพราะมัวแต่คิดถึงเรื่องของคนด้านนอกที่ป่านนี้จะกลับมาเป็นตุ๊กตารึยังก็ไม่รู้

"บี..."

"แบคฮยอน"

"บี... คือ แบคฮยอน แล้วแบคฮยอนก็คือบี" ปากหนาพึมพำอยู่แบบนี้เป็นครั้งที่ร้อยได้แล้ว ไม่ว่าจะคิดยังไงก็ทำใจยอมรับไม่ได้ว่าหมอนข้างประจำตัวจะกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่คิดได้ พูดได้ เดินได้ โต้ตอบได้ แล้วที่เขากอดบีทุกคืนนั่นมันอะไร?

"นายยอมให้ฉันกอดอยู่ได้ทุกวันเลยไม่พูดอะไรเลยงั้นหรอ? บ้าชะมัด ชานยอลเอ้ย ไอ้บ้า โอ้ยยย หมอนข้างมีให้กอดก็ไม่กอด"

ชานยอลก่ายแขนขาไปมาก่อนจะถอนหายใจราวกับอับจนหนทาง สิ่งที่เขาควรจะต้องกังวลคือปัญหาสำคัญที่พี่คริสโยนมาให้ต่างหาก ตุ๊กตายางกลายเป็นมนุษย์ ไม่สิ มนุษย์กลายเป็นตุ๊กตายาง ถึงมันจะเหมือนนิทานหลอกเด็กแต่มันก็คือเรื่องจริง และไม่ใช่เขาคนเดียวที่รู้ พี่คริสต้องการจะบอกเรื่องนี้แต่ไม่กล้าบอกด้วยตัวเอง แน่นอนล่ะ ถ้าบอกเองก็คงต้องโดนชานยอลไล่ตะเพิดแถมสาปส่งแน่ๆเพราะคิดว่ากำลังโดนแกล้งอยู่

แต่อย่างน้อยก็ควรจะบอกกันตรงๆ ชีวิตคนทั้งคนเลยนะ

ตอนนี้ชานยอลสับสนไปหมด เขากำลังรวบรวมสติที่มีอยู่เรียบเรียงเรื่องราวต่างๆที่ได้ฟังมา สุดท้ายก็ได้แต่คิด คิด แล้วก็คิด ชีวิตของบี เวลาของแบคฮยอน จะบีหรือแบคฮยอนหรืออะไรก็ตามเถอะ ถ้าสมมติฐานของคริสผิด บีก็จะกลายเป็นตุ๊กตาตลอดไปอย่างนั้นหรือ?

[EXO] The B'dolls Story | ChanBaekOnde histórias criam vida. Descubra agora