Ο Πραγματικος Μου Εαυτος.(On Hold)

*Chapter 1*

"Εισαι σιγουρη πως δεν θες να ερθω μαζι σου;"

"Οχι Ναταλια στο λεω για εκατοστη φορά.Αλλωστε δε χρειαζεται,ενα τσεκ απ ρουτινας ειναι θα παω θα κανω μερικες εξετασεις και θα 'ρθω."

"Το ειπες στον Μανο;"

"Οχι,ειχε δουλεια χθες και δε γυρισε αλλωστε δεν ειναι κατι σημαντικο."

"Απορω για ποσο ακομα θα τον ανεχεσαι.."

"Ναταλια το χουμε συζητησει πολλες φορες,σε παρακαλω."

"Ενταξει οπως θες.Παρε με οταν βγουν τα αποτελεσματα."

Ενταξει μην ανησυχεις."

[....]

"Κυρια Αλεξοπουλου τα αποτελεσματα θα ειναι ετοιμα σε 2 ημερες.Θα τα ξαναπουμε τη Τριτη λοιπον.

"Ενταξει σας ευχαριστω πολυ."

[....]

"Αγάπη μου"του ειπε και ετρεξε να τον αγκαλιασει σφυχτα."Ποτε γυρισες;Πως ηταν η δουλεια σου χθες το βραδυ;Ελπιζω να μην κουραστηκες.

"Παλι αρχισες τις ερωτησεις Ναταλια;Πως να ειναι;Δουλεια ειναι.Αν ειχες σπουδασει και δουλευες τωρα θα ηξερες."της ειπε χωρις ιχνος ντροπης.

Ενταξει μπορει να τα παρατησε ολα για το μεγαλο της Ερωτα,εκεινον.

Να αφησε τα δικα της θελω,επειδη αυτος ήταν μεγαλυτερος και χρειαζοταν μια οικογενεια και εκεινη αναγκαστηκε να τον ακολουθησει.

Και δε "σπουδασε" οπως νομιζε εκεινος,γιατι στη πραγματικοτητα....

Αλλα ετσι της τα ξεπληρωνε ολα αυτα;

Για λιγο ξυπνησε η ατιθαση πλευρα της αλλα φροντισε να τη παγιδευσει κατευθειαν και να μην την αφησει να βγει στην επιφανεια.

"Ενταξει.Συγγνωμη με συγχωρεις."του απολογήθηκε χωρις καν να φταιει.

Βαθια σιωπή επεσε στο τραπεζι τους.Ηταν προσκολλημενοι και οι δυο στο φαγητο τους.Εκεινη φοβαταν να πει τιποτα μηπως την αποπαρει και θυμωνε μαζι της.Μετα απο λιγο αποφασισε να σπάσει τη  σιωπή που επικρατουσε.

"Θα μεινεις σήμερα;"τον ρώτησε με λαχτάρα εκεινη.Ειχαν καιρο να βρεθουνε,αφου τα περισσοτερα βραδια αυτος ελειπε λογω δουλειας και ηθελε πολυ να βρεθει και παλι κοντα του.

"Ναι."απαντησε με τη βραχνη φωνη του χωρις να δειχνει ιχνος συναισθηματος.

Οταν τελειωσαν το γευμα τους ανεβηκε στη κρεβατοκαμερα τους και φορεσε το μικροσκοπικο ροζ νυχτακι της και ξαπλωσε στη μερια της.