-İşte seni bu yüzden seviyorum Güzelim.
-N-ne!?
✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴-Evet. Doğru duydun. Seni seviyorum.
Dedi Kerem beni kendinden ayırarak. Şaşkındım. Çünkü kesinlikle böyle birşey beklemiyordum. Kollarımı elleriyle sıvazlayarak konuşmaya devam etti.
-4 senedir peşindeyim be güzelim. Ne yaşadığını biliyorum. Günü gününe hemde. Düşünebiliyor musun? Ben Kerem Akay, 4 yıl boyunca hiç bir kıza dokunmadan tek bir kıza bağımlı oldu. Oturup resimleriyle teselli etti kendini. Ve senin buraya yerleştiğini öğrenince dayanamayıp çıktı karşına. Çok korkuyorum aslında. Hiç sevgilin olmadı ve beni de kabul etmezsin diye. Ama sen kabul etmesende, seni sevmekten asla vazgeçmem. Seni seviyorum, seni çok seviyorum Ezgi.
Ben hâlâ şaşkındım. Ve gözlerimi onun konuştukça hareket adem elmasına kilitlemiştim. Ne diyeceğimi bilmiyordum. Gaye bana çok kızardı. Babam olacak o insan dışı yaratık ona zarar verebilirdi.
-Düşündüğüm gibi. Beni sevmediğini biliyodum.
Dedi kırgınlıkla. Tam evden çıkacakken seslenmemle durdu.
-Kerem dur! Gitme.
Arkasını döndü suratındaki tebessümle. Mutlu olmuştu sanırım.
-Noldu?
-Bak. Sana şuan hislerimi açıklayamam. Beni en iyi sen biliyosun. Ama.. Ama Gaye-
Sözümü kesmişti.
-Haberi olmaz Gaye'nin. Söylemeyiz. Fark etmez bile. Hem duysa nolur. Sen bana 'seviyorum' de anında halledeyim herşeyi. Yeterki seviyorum de.
Dedi yalvarır bir şekilde. Onu sevdiğime emindim. Ama en yakın arkadaşımı kaybetmek istemiyordum. Ama yine sevdiğim adamdan vazgeçmeyeceğim.
-Seni Seviyorum Kerem Akay! Seni çok seviyorum!
Diye sesimi yükselterek konuştum biraz. Rahattım. Söylemiştim sevdiğimi. Yavaşça bana yaklaştı. İlk öpücüğümün elden gitmesine sanırım az kaldı.
Düşüncelerimi Kerem böldü. Nasıl mı? Öperek değil kız, konuşarak.
-Zorunda hissetme kendini eğer gerçekten sevmiyorsan, söylemene gerek yok.
Dedi.
-Beni tanıyosun Kerem. Ben hiç bir konuda yalan söylemem. Bu konuda da söylemediğim gibi.
-Seni bu yüzden seviyorum Miniğim.
Diyip sarıldı. Bu kadar romantizm bana fazla yalnız. Ben alışık değilim canım böyle şeylere!
-Şey.. Romantizm bana göre değil ki ama.
Dedim. Kıkırdadı.
-Biliyorum biliyorum. Bu yüzden gidiyorum şimdi. Ama çok uzak kalacağımızı düşünme sakın.
Dedi ve yanağımı öpüp çıktı. Hâlâ şaşkın bir şekilde olanları düşünüyordum. İlk sevgilim sevdiğim çocuk olmuştu. Kerem. O artık benim herşeyimdi. Ama korkuyordum. Gaye'nin vereceği tepkiden de babamın sevdiğim adama zarar verebilme olasılığındanda.
Suratımdaki mutlu tebessümle akşamı zor etmiştim. Yemekler yapıp yemiştim. Sokaktaki çocukların oyunlarına bile dahil olmuştum. Ve şimdide gergin bir şekilde Gaye'yi bekliyorum. Neden mi? Çünkü ben tam film izleyecekken aradı ve gayet ciddi bir şekilde konuşmamız gerek yanına geliyorum diyip kapattı. Konuşmama fırsat vermeden. Bugün olanları öğrenmiş olabilirdi. Ve ben onunla aramın bozulmasından korkuyorum.
Ben düşüncelere dalmışken kapı çaldı. Açtığımda ise sinirli bir şekilde içeriye Gaye girdi.
-Naptın sen!?
Sesini gereğinden fazla yükselterek konuşmuştu .-İlk önce bi bağırma. Mahalleye ayağa kaldıracaksın. Geç otur şuraya öyle de ne diceksen.
Dedim sakinlikle. Normalde bu kadar sakin karşılamazdım ama o bana çok sinirli olduğu için sakin olmam gerek.-Ulan sen nasıl abimi seversin!? Yaşadıklarını bile bile nasıl kabul edersin onu!? Simge'den sonra çöktüğünü bile bile nasıl kendine bağlarsın!?
Bağırmaya devam ediyordu. Siz şimdi Simge'yi soracaksınız. Simge Kerem'in eski nişanlısı. Çok srviyorlardı birbirlerini. Ama Simge Kerem'i aldatmıştı ve Kerem'de bunu görmüştü. Bu yüzden psikologlaea falanda gitti.
-Ben kimseyi kendime bağlamadım. Sevdiğim adam o benim. Karşıma çıkıp seviyorum dedi. Bende karşı çıkmadım. Çünkü onu çok seviyorum. Ve sende dahil hiç kimse engelleyemez bizi!
-Öyle mi!? Bundan sonra hayatımda yerin yok. Abimdende en kısa zamanda ayrılacaksın. Sen hiç kimseyi sevemezsin ki. Sen duygusuzun tekisin!
Dedi ve konuşmama fırsat vermeden kapıyı çarpıp çıktı. Duygusuz demişti bana. Çocukluk arkadaşına. Kardeşim dediği Bana. Büyük bir tepki vereceğini biliyordum ama bu kadarını beklemiyordum.
İstemsizce akan göz yaşlarımı ellerimle silip tüm moralim alt üst olmuş bir şekilde odama çıktım. Ve hiç birşey düşünmeden kendimi uykuya bıraktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~SERSERİ ~
Jugendliteratur-Haha çok komiksin. Sen beni gerçekten evladın olarak görüyomusun ya? Şahsen ben seni anneme ilk şiddet gösterdiğin günden beri babam olarak görmüyorum da. Naparsan yap Akın Yılmazer, ama unutma. Yaptıklarının bedelini ödersin!