Όλα είναι ένα στοίχημα [Βιβλίο 1]

κεφαλαιο 14

Πληρώνουμε την είσοδο. Από έξω ακούγεται η δυνατή μουσική. Μπαίνουμε. Είναι σχεδόν γεμάτο. Τους περισσότερους τους ξέρω οπότε αρχίζουμε τα ματς μουτς και τα "είσαι κούκλα" με τα κορίτσια γιατί εγώ από αγόρια δεν ξέρω καλά κανένα, εκτός την τριάδα που δεν έχει έρθει ακόμα.

Βλέπω την Ρέα και την Κασσάνδρα και πάω να τις χαιρετήσω, θα τις βρω τις άλλες σε λίγο δεν είναι και τεράστιο το μαγαζί. Και οι δύο είναι πανέμορφες και χορεύουν. Με βλέπουν μου χαμοκυλάνε.
"Καλά είσαι θεά!" Φωνάζει η Ρέα για να ακουστεί η φωνή της.
"Ευχαριστώ επίσης" της λέω και οι δύο δεν έχουν σταματήσει να κουνιούνται στο ρυθμό της μουσικής η Κασσάνδρα δεν μας δίνει καν σημασία κοιτάει κάτι αγόρια που μόλις μπήκαν το ίδιο κάνει και η Ρέα. Είναι λες και έχουν υπνωτιστεί. Αυτοί βέβαια με το που μπαίνουν σκανάρουν το μέρος. Μας βλέπουν και νομίζω πλησιάζουν. Α ναι καλέ τόση ώρα κοιτούσαν και εγώ κάτσε να φύγω μην νομίζουν ότι μου αρέσουν κι όλας και έχουμε και άλλα σήμερα.

Ψάχνω τα κορίτσια πάνω κάτω στο club. Μα καλά που είναι; Όχι τίποτα άλλο αλλά με τόσο κόσμο να χορεύει είναι σχεδόν αδύνατο να κουνηθείς. Α να 'τες! Είναι και μονές άρα δεν έχει έρθει ο Διονύσης, άρα ούτε ο Ιάσονας. Καλά τι με νοιάζει; να περάσουμε καλά τώρα και στο τέλος πριν φύγω θα βρω την Ξένια και θα τελειώνω με το στοίχημα μας. Οι τρεις χορεύουν. Ή Άρτεμις έχει ξεσαλώσει, εγώ δεν έχω μπει σε mood ακόμα αλλά κάνω καμιά κίνηση στο ρυθμό γιατί αλλιώς δεν θα μπω ποτέ.

Με αρπάζει από τα χέρια η Ήβη και αρχίζουμε να χορεύουμε, εκείνη το χει βρει για τα καλά εγώ ζορίζομαι.

Τα μάτια της Ίρις γυαλίζουν στο ημίφως. Ήρθανε.

"Μην γυρίσεις είναι πίσω σου" μου λέει η Ήβη. Δεν είχα σκοπό.

Συνεχίζουμε να χορεύουμε σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Έρχεται ο Ιάσονας πίσω μας και με κοιτάει τον χαιρετάω με το κεφάλι. Τώρα που βρήκα τον ρυθμό δεν τον χάνω για κανένα λόγο. Χορεύαμε χορεύαμε κάποια στιγμή κουράστηκα από τη μουσική και είπα της Ήβης να πάμε στις τουαλέτες αυτή όμως είχε αρχίσει να χορεύει σαν να μην υπάρχει αύριο όπως η Άρτεμις και η Ίρις ήταν αγκαλίτσα με το Διονύση οπότε Κλειώ μόνη σου σκέφτομαι.

Φεύγω δίπλα από την Ήβη και βλέπω τον Ιάσονα ακριβώς απέναντι με βλέπει (δεν έχει σταματήσει να με κοιτάει απόψε για να τσεκάρει αν μου την πέσει κανείς) και έρχεται προς το μέρος μου. Ας μην θέλει να χορέψουμε. Δεν προλαβαίνει να κάνει τρία βήματα κάποιος με σκουντάει και με ρωτάει