When King Archer (Jeron Teng) meets Miss Hyper!

Chapter 35: The Saddest Part </3u

-KIM'S POV-

I'm getting ready para makipagkita kay Thomas. It will be the last, and i hope magiging okay din ako and si Thomas.

I'm on my way to La Salle.

*after a few minutes

Pumunta ako sa Gym, dahil doon daw piniling makipagkita ni Thomas. Hindi ko alam, bakit sa dinamirami ng lugar sa Gym pa.

Umupo ako sa bench, kung saan una kaming nag-meet ni Thomas. Lalo akong naiiyak pag naaalala ko yung panahon na yon.

May nakita akong bola, kaya nag-shooting muna ako.

Tinitignan kong mabuti yun bola bago ako mag-shoot.

Hindi ko alam kung bakit puro sablay yung tira ko.

"Kim!"

Napatingin ako entrance ng gym, at ayun nga, nakita ko si Thomas.

Dali-dali siyang tumakbo papalapit sakin,na para bang bata na sabik sa kanyang mga magulang at niyakap niya ako ng sobrang higpit.

"Kim, thank you! Alam ko namang hindi mo ako matitiis e, i know, mahal mo pa rin ako! Kim, i love you too!"

Humiwalay siya sakin, at hinawakan niya ako sa mga braso ko,

"Halika ka na Kim, alis na tayo dito, bubuo pa tayo ng sarili nating pamilya, yung masaya. Magkakaroon tayo ng 3 anak, tapos pupunta tayo sa America!"

Sabay hawak sa kamay ko.

Palakad na si Thomas, pero pinigilan ko siya.

"Thomas, wait!"

"Bakit kim?"

Naaawa ako kay Thomas, dahil parang baliw na siya, kung ano ano na ang mga iniisip niya, hindi ko na siya maintindihan.

"Thomas, hindi ako pwedeng sumama sayo! Kasi.."

"Dahil ba yan kay Jeron?"

Nagulat ako sa sinabi ni Thomas.

"Thomas, wag kang..."

*Pak*

Sinampal ako ni Thomas, ng sobrang lakas, napaupo ako sa lapag.

"Hindi kayo pwedeng maging masaya! Dahil ako dapat Kim, ako lang! Wala nang iba! Wala naaaa!" Sumigaw siya ng sobrang lakas.

Naglabas siya ng baril mula sa likod niya at itinutok niya sakin.

"Mamamatay kayong dalawa o sasama ka sakin! Mamili ka Kim!"

"KIM!"

Nakita ko si Jeron sa may Entrance Gate.

"Tignan mo nga naman ang pagkakataon oh, sakto! Dalawa na kayo! My job will be much easier!"

-JERON'S POV-

Oh Thomas! Youre now a Psychopath!

Itinutok na ngayon sakin ni Thomas ang hawak niyang baril.

"Bro, put it down! Stop being a psycho. Don't you remember? Yung mga masasayang moments natin? Thomas, I'm your brother, remember?"

"Shut up Bitch! You stole her away from me! Don't expect me to be nice! And yes, Oo! Baliw ako!"

Binato ng bola ni Kim si Thomas, sapul siya sa mukha.

"Ouch! Ouch!"-Thomas.

Tumayo si Kim, at tumakbo palapit sakin.

"Jeron!"-Kim.

*bang!*

Nabaril ni Thomas si Kim sa likod. Ginawang panangga ni Kim ang sarili niya para hindi ako ang mabaril ni Thomas.

"Kim, Kim, Wake up Please! Kim, don't leave me! Kim!"

"Jeron, it's done! Magiging okay na ang buhay mo, I will no longer be messing it up! Pero, sana aalagaan mo ang sarili mo! I will always be here for you! *sabay hawak sa pisngi ko* I love you!"

Dahan-dahan na siyang nawalan ng hininga.

"Kiiiiiim!!! Kiiiim!"

*Sa Hospital.

Itinakbo ko si Kim sa Emergency Room, hawak-hawak ko ang kamay niya..

"Kim, please! Lumaban ka, wag kang bibitaw, andito lang ako sa tabi mo. Kim, Please Don't Leave Me! I don't wanna lose you again. Kim, we still have forever!"

"Sorry Sir, hanggang dito na lang po kayo!"-Nurse.

Naiwan na lang ako sa labas ng ER, at doon naghintay.

Dumating ang buong pamilya  ko, at ang buong pamilya ni Kim.

Nilapitan ako ni Tita Annie(Kim's Mom)

"Jeron, how is she?"

"She's still inside Tita!"

"Oh My GOD! Bakit ba nangyari kay Kim 'to? "

Napaupo na lang si Tita at napahagulgol.

"Jeron, w-what happened?"-Mama.

"Thomas, accidentally..."

Biglang lumabas ang doctor..

"Doc, how's my daughter?"

"I'm sorry ma'am, we did everything we can, but your daughter is dead!"

"No! Noooo!" Napahagulgol si Tita at napayakap kay Tito.

Nagulantang ako sa sinabi ng doktor, kaya napatakbo ako, at naghanap ng Chapel.

Bahala na kung saan ako dadalhin ng mga paa ko.

Napahinto ako sa Chapel at doon ako taimtim na nagdasal.

"Lord, wag niyo po munang kunin sakin si Kim! Kinuha niyo na po si Bea, wag na po si Kim, I love her, and I want to explore the world with her. Lord, she's my everything, so please! Don't take her away from me. I'm willing to give you my everything, but Please, Buhayin mo po siya!"

Napaiyak ako.

-ALMIRA'S POV-

We are all outside Kim's room. I can't still believe na she's gone. A very nice and charming girl.

Naka-upo ako, katabi ko si mommy, because she's very affected, kasi kahit papano naging ka-close ng family namin si Kim.

Tumayo ako para kuhanan sila ng water, tumingin ako kay Kim.

*toot!*

*toot!*

Gumalaw yung daliri ni Kim,

"OH MY GOD!"

-----------> Next Chapter </3

Twitter&IG: @NisseIsLove <3