İlk Görüşte AŞK

Büyük KAZA

Sabah olmuştu. Uyandığımda yanımda ne Derin ne de abim vardı. Kalkıp çadırdan dışarı baktığımda herkesin toplandığını gördüm. Abimi görüp yanına gittiğimde ne olduğunu sorduğum da bana artık evlere gidileceğini söyledi ben de eşyalarımı topladım. Otobüs geldiğinde herkesin gelişte oturduğu yerde oturduğu çiftiyle oturması gerektiği söylendi. Yerime geçip Savaş'ı bekliyordum ki bir anda yanıma geldi ve oturdu.
-"Naber güzellik."
-"İyiyim sen"
-"Ben de iyiyim güzellik. "
-"Bana ne den güzellik diyorsun?"diye bir soru yönelttim ona biraz mantıksız olsa da cevabını öğrenmek için sormuştum.
-"Çünkü çünkü sen çok güzelsin hayatımda gördüğüm en saf kalpli en iyi en nazik en güzel bir kişisin he doğru bir tane daha var hakkı yenmez"
-"Teşekkür ederim de diğeri kim?"dedim ona masum bakışı atarak.
-"Annem, bir de eşi benzeri olmayan insan"
-"Haklısın annelerin eşi benzeri yok"dedim.
-"Senin de yok senden güzeli de yok"dedi eli elime yaklaşmıştı ve elimi tuttu.
-"Teşekkür ederim."dedim utanmıştım.Veeee kamyon........O anda ne olduysa oldu elimi kaza olmuştu..........
Savaş'ın ağzından;
"Güzellik uyan uyan kapama gözünü uyan seni seviyorum" Sevdiğim kadın gözlerini kapatmıştı tek ben ve otobüs şöförü uyanıktı ambulansı aradık ambulans geldi gözüm doluydu ağlasam ağlardım ama kendimi tutmak zorundaydım bu kızın abisi uyanıcaktı bağrış çağrış kopacaktı o yüzden ayakta kalmam, abisini teselli etmem gerekliydi içimde çok kötü bir ağrı vardı. Hastanenin bir odasının kapısı açıldı ve Derin çıktı Derin Rabia'yı göremeyince ağlamaya başladı sonra abisi çıktı doktor çıktı Rabia'nın durumunun ağır olduğunu söyledi ve prensesimin ameliyatta olduğunu söyledi. Abisi sinirle duvara vuruyordu.
-"Bir kıza sahip çıkamadım Allah beni kahretsin nasıl bakamam minik kuşuma"diyordu. Bende kendi kendime kızıyordum. Prensesim içeride baygın yatıyordu ben ben burada nasıl olur yaa nasıl olur da o kıza sahip çıkamam. Kendime çok kızıyorum ya derken doktor çıktı ben ve abisi doktorun yanına gittik doktor
-"Durumu şimdilik iyiye gitti birazdan uyanırsa çok mutlu olucaz ve taburcu olucak ama sadece artık uyanmasını bekliyoruz." dedi.
Doktor gittikten sonra abisi odasına gitmişti. Konuşuyordu abisi içerde. Kapıdan Aras abinin çıktığını gördüm. Doktora seslendi
-"Kardeşim sanırım uyanıyor."dedi. Herkes Rabia'nın odasına toplanmıştı.Bende ordaydım. Rabia uyanıyordu. Yavaş yavaş gözlerini açıyordu. Ve uyanmıştı. Hepimiz çok sevindik.
Rabia'nın ağzından;
Abim-"Bizi çok korkuttun abicim"dedi. Sanırım kaza yapmıştık ve ben dışında herkes çabucak uyanmıştı.
-"Abi bana ne oldu???"
-"Kaza kaza yaptık kardeşim ben iyiyim sen iyi misin?"dedi.
Kafa salladığımı görünce rahatlamıştı.
Savaş'a baktım bana bakıyordu.Ona
-"Sen iyi misin?"diye soru yönelttim.
-"İyiyim güzellik "demişti.
Sonra abimin bize sinirle baktığını görünce masum tavırla
-" İyiyim endişelenmene gerek yok"dedim.Sonra Savaş'ın telefonu çaldı odadan çıktı.2 dk sonra geldi ve
-"Benim gitmem lazım babam aradı annem rahatsızlanmış görüşürüz"dedi. Üzülmüştüm bana otobüste annesi ile ilgili güzel sözler söylemişti anlatmıştım annesini çok seven biriydi.
-"Ciddi durumu varmıymış?"dedim. Çok üzülmüştü.
-"Başka hastaneye götürmüşler ben gideyim geçmiş olsun tekrar"dedi ve odadan çıkmıştı.
Bizi de doktor salmıştı yoldaydık ve tam uykuya dalıyordum ki kapı sesi duydum Derin'lerin kapının önüne gelmiştik ve kapıyı açmıştı indi ve camdan eğildi
-"İyi akşamlar ve tekrardan geçmiş olsun görüşürüz Rabia"dedikten sonra evine doğru gitti kapısını çaldı bu arada Derin evinde tek başında kalıyordu ailesi onların İstanbul'daydı biz ise Ankara'daydık. Derin evine girdikten sonra bizde bizim eve geldik. Akşam olmuştu odama çıktım ve yatağıma yattım sonra kalktım günlüğümü çıkardım yarım saat günlük yazdıktan sonra günlüğümü kapattım çekmeceye koydum ve yatağıma yattım.

Arkadaşlar bölümü ya da kitabımı beğendiyseniz vote ve yorumlarınızı bekliyorum. Eklemek istediğiniz yani olsa da olur du dediğiniz yerler varsa lütfen yorum atın. İleride daha güzel şeyler de yazıcam ama vote ve yorumlarınızı bekliyorum. Bu bölüm de annelerimizden bahsetmeden geçemedim annelerimiz hayatta en değerli insanlardır tabiki annesi babası olmayan insanlar da var gerçekten onlardan özür dilerim. Ve burdan bütün annelere sevgilerimi ve saygılarımı gönderirim....