De Legende Van Aturia

1.

"Als de zwarte magie het overneemt van die met hun goede bedoelingen zal er een vrouw opstaan. Een vrouw met de krachten die ontstaan naar haar wens. Een vrouw die alle zwarte magie zal uitroeien samen met haar bondgenoten. Arden, Clemens, Titanium, Vallary en Wodan zij die met kracht wel duizenden keren zo sterk als die van hun krachtsoort. Water, vuur, lucht, aarde, natuur en Aturia zullen zich samen voegen om alle zwarte magie teniet te doen. Want wanneer de donker kant van de magie aan de macht zou komen zal elk element zich tegen de andere keren. Niet uit eigen wil, door de woorden van de donkere kant van de magie zal dit voorval komen. Armen worden voor de dood gesmeten, wezen en weduwen worden voor vuil gezien. Niemand zal nog lachen, elke lach zal met slechte intentie zijn. Maar Aturia zal samen met haar bondgenoten 'Oteaw' verlossen"
Ik sloot het boek en fluisterde nog dat alles goed zou komen. Ik wilde deze legende van Aturia uit mijn hoofd kennen. Zij zou Oteaw redden van de ondergang. Ik geloof er niet in. Voor mij is het een onmogelijke zaak hier in Oteaw. Wezen, armen, weduwen en ouderen worden gegeseld of gevangengenomen voor experimenten waarvan niemand weet waarvoor. Ooit konden de vijf elementen samen leven maar door de berichten die worden versprijd over andere elementen haat iedereen elkaar. Persoonlijk denk ik dat ze die berichten verspreiden zodat we geen opstand beginnen samen. Want in het paleis leven de wachters van vijf verschillende elementen gewoon samen, terwijl zij ze verspreiden. Ik ben niet de enige die deze gedachte heeft, maar de meeste denken er anders over. Ik word over een week zestien en dan krijg je alle krachten die je toebehoren, daarvoor heb je alleen een zwakke versie om mee te oefenen. Ik heb meerdere studies gedaan zodat ik later genoeg kan verdienen om mijn gezin en mijn ouders kan onderhouden in deze slechte tijd. Ik werk nu ook bij een school om andere elementen te vorderen in vechttechnieken. Ik heb zelf vechttechniek en omgang met krachten gehad en nu doe ik mijn examens in zieken en zalven. Daar leer je middeltjes voor zieken en de verwondingen en ziektes zelf. De voorbereidingen voor mijn feest volgende week zijn op volle gang. Ik moet mijn jurk die van moeder op dochter word doorgegeven nog ophalen, ik moet nog alles regelen qua uitnodigingen en eten dus ik heb druk de laatste tijd. Maar dat maakt me niet veel uit, dan hoef ik niet te veel te denken aan mijn stervende broer. Hij is ziek, des tijds ongeneeslijk. We kunnen de goede doktoren niet betalen en sinds de dochter van de prinses koningin is -die ook zwarte magie bezit- steunen ze gewone mensen die niet heel rijk zijn daarin niet meer. Ik ben er bijna om voor hem de betere behandeling te betalen. De vraag is of ik op tijd ben. Een traan rolt over mijn wang. Ik sta op en loop naar zijn bed dat aan de andere kant van de kamer zit. "Hey Talia" fluistert Clement. Ik glimlach een beetje en ga bij hem zitten. Zijn hand legt hij op de mijne. "Heb je nog zoveel pijn?" vraag ik zacht. "Het valt mee" ik kijk hem aan en ga met mijn andere hand naar zijn rechter been. Wanneer ik hem aanraakte vertrok zijn gezicht van de pijn. "Het doet meer pijn als gisteren." hij knikt. "Dat spijt me voor je" fluisterde ik. Hij lacht een beetje en kijkt me dan aan. "Jij hebt echt geluk" ik kijk hem met medelijden aan. "Ik ga er voor vechten zodat je beter word" "nee, je hebt geluk dat je zo mooi bent. Jij kiest een jongen van je aanbidders gaat trouwen en bent gelukkig. Maar ik, wie wil er nu een zieke jongen die niet kan werken of lopen?" een traan rolt over zijn wang. "Jij vind de ware en ze zal het liefste meisje op aarde zijn. Als ze echt van je houdt maakt het voor jullie relatie niet uit of je ziek bent of niet" zeg ik terwijl ik over zijn hoofd wrijf. "Ik hoop het, ik hoop het"