"Talia, het spijt me schatje. Maar ik moet nu echt gaan." ik knik met een glimlach en laat haar uit. Helena gaat staan en zegt tegen iedereen dat ze moeten gaan. Hoewel iedereen verbaast was liepen ze toch weg. Helena riep ons bij haar en gaf ons twee rugzakken."Ze komen er zo aan. Ik zag haar bellen en ik heb meteen actie ondernomen, vertrek nu. Er zitten alle spullen in uit de schuur Talia. Je planten, messen, pijlen, touw, lucifers. Enzovoort. Je moet alleen je boog nog pakken." Ik knik en kijk naar Clement. Hij knikt en probeert zich groot te houden. Helena omheilst ons beiden en barst in tranen uit. "Helena, vertel gewoon dat wij zijn weg gelopen. En dan vraag je of ze ons kunnen zoeken. Wij redden ons wel." Helena knikt en wrijft haar tranen weg. Clement loopt naar buiten en ik pak mijn boog. We bedanken Helena voor de laatste keer en rennen daarna het bos in, om Helena en het huis achter te laten voor misschien wel altijd.
JE LEEST
De Legende Van Aturia
FantasyIn Oteaw is het leven een hel voor de inwoners. Onder de vijf elementen is er veel onrust, het lijkt een onmogelijke situatie voor Talia. Er is maar een lichtje in deze donkere hel van problemen. Het lijkt op een gestoorde uitvlucht van de mensen ui...
