Let Me Love You. Ft Samuel Leijten and Loïs Wattimena

6

Pov Samuel

Als ik al het eten in de kasten heb gelegd ga ik uit de deur on my way to Nour!

Aangekomen bij haar kamer klop ik een paar keer. Na wat geluid wordt de deur opengemaakt. Als ik haar aankijk is ze écht heel blij. "Wat zie jij er blij uit. Komt het door mij?" "Deels. Heb jij het al gehoord over Zoë en Kaj?" Vraagt ze terwijl ze me binnenlaat. Ze klopt naast haar als teken dat ik daar moet zitten op de bank. "Nee hoezo? Of wacht, laat me raden, die twee hebben wat?" "JAAAA ZE ZIJN ZO CUTE SAMEN ECHT REALTIONSHIPGOALS" Ze begint helemaal hysterisch te doen terwijl ze allemaal selfies van hun laat zien.

"KIJK HOE LIEF DAT IS! DAT KETTINGKJE. Kettingkje..." Haar gezicht betrekt en ze kijkt naar haar hals. Ik kijk daar ook naar en het valt me nu pas op dat ze dat kettinkje al een tijdje draagt. Het is een maan.

"Wat is er? Als je het niet wilt ve-" "Jawel, je moet dit weten en ik wil het graag samen met jou weggooien." Ik kijk haar afwachtend aan en ze begint met vertellen.

"Ik zag deze ketting hangen op de markt en ook nog een ster. Ik had ze allebei gekocht om er 1 aan Manu te geven, omdat we de week daarna 1,5 jaar verkering hadden." Ze neemt even een diepe zucht.
"Ik heb altijd gedacht dat de meisjes kleine cadeautjes, complimentjes moesten geven. Ik heb het nooit anders gezien. Manu was mijn eerste échte liefde. Ik gaf hem het sterretje en zei hem: "You're all the stars to my moon." Hij leek zo blij Samuel, zó blij. Blijkbaar was het één grote leugen. Weetje, ik heb 1 keer een cadeautje gekregen van Manu, dat was op mijn verjaardag. Dankzij Kaj ben ik erachter gekomen dat al die dingen die ik bij Manu heb gedaan, mannentaken waren en zijn." Ze lijkt even te breken, maar herstelt haar zelf snel weer. "Ik wil niet meer van hem houden. Ik wil hem haten. Ik wil die klootzak geen liefde gunnen! Ik wil het stoppen, maar ik kan het niet! Ik wil van anderen houden, anderen die het 100 keer meer verdienen! Ugh het is zo oneerlijk... Sorry Samuel. Het spijt me." "Voor wat? Jij hebt niks gedaan hoor. Het is niet jouw schuld dat hij een klootzak is. Het is niet jouw schuld dat hij jou gebroken heeft en jij daarom moet uithuilen." "Het spijt me dat ik jou opzadel met mijn problemen. En vooral al mijn excuses dat ik nóg niet de liefde die je verdient aan je kan geven." "Hey! Het maakt helemaal niks uit. Wat ik al zei: het is jouw schuld écht niet!" Ze zucht even heel diep en kijkt me even aan. "Kom, kies maar een film uit. Het ijs is gesmolten."

We hebben samen een film uitgekozen en ze ligt met haar hoofd op mijn borstkas. Ik snap echt niet dat iemand zoiets flikt bij Nour. Ze merkt dat ik naar haar kijk en kijkt omhoog. "Waarschijnlijk vind jij de film ook niet zo interessant?" "Uh j-ja ik heb wel iets liggen wat ik meer interessantser vind." "Hmm ik heb een idee. Kom we gaan de filmavond intoveren in een karaoke avond!"

Zo gezegd zo gedaan.

"WE DON'T TALK ANYMORE, WE DON'T TALK ANYMORE, WE DON'T TALK ANYMORE LIKE WE USED TO DOOOOOO.."

"CAN WEEEEEEE WE CEEEEEEPPP CEEP EACH OTHER CAMPONYYYYYYY OOOHH MAYBE WEEEE CAN BEEEE BE EACH OTHERS COMPANYYYYYY.."

En zo gaan we nog wel een tijdje door. We zijn er allebei achter gekomen van elkaar dat we super goed kunnen zingen en samen komt er iets magisch uit.

Wanneer onze kelen pijn doen van het zingen/schreeuwen liggen we weer op de bank. Omdat Nour zo graag springende koeien wilde zien en ze wilde uitlachen, doen we dat nu. Ik houd er echt van om haar zo blij te zien. Ik hoor dat het gelach langzamerhand van stiller naar helemaal stil gaat, wat betekent dat ze slaapt. Zin om nu nog naar huis te gaan heb ik niet. Ik leg haar rustig in haar bed, maak even snel een foto van haar omdat ze zo schattig slaapt, en zelf slaap ik op de bank. Nu nog hopen dat ze het niet erg vind dat ik ben blijven slapen.

*De volgende ochtend*

Pov Nour

Ik word wakker door iemand die een kus op mijn voorhoofd plant. Wtf? Ik open verschrikt mijn ogen en kijk degene raar en verbaasd aan. Als ik zie dat het Samuel is ben ik opgelucht. Gelukkig is hij het. Wacht, wat? Gelukkig? Nee, niet gelukkig. Of wel? Ugh laat het gewoon Nour, overdrijf niet zo.

"Goedemorgen, lekker geslapen?"
"Euh ja. Jij? Btw sorry van mijn reactie van net. Ik wist niet wie het was en ik was nog half aan het slapen, trouwens nu nog steeds."
"Haha maakt niet uit hoor, ik zou denk ik hetzelfde gedaan hebben. Maareh vond je het erg?" Vraagt hij een beetje blozend. CUTEEEEEEE
"Nee, nee helemaal niet. Zoals ik al zei ik wist niet wie het was vandaar dat ik zo reageerde." "Okay, nou hup! Ga je omkleden ik wacht beneden op je." Zegt hij alsof hij een soort coach is. Ik moet zacht grinniken om zijn gezichtsuitdrukking. "Maar ik heb niet eens ontbeten!" Roep ik als hij bijna de kamer uit is. "WEET IK" roept hij terug. Nou oke dat is duidelijk. Omkleden dus.

Ik stap uit bed en pak een kort spijkerbroekje aangezien het buiten 35°C is. Daarop pak ik nog een shirtje met een ☯ die tumblr versierd is. Ik weet niet waarom, maar ik heb echt een obsessie met Ying Yang's.

Ik doe even snel mijn haar in een slordige knot, werk mijn wenkbrauwen een beetje bij, mascara en stap in mijn slippers. Op naar beneden.

Heeyy ben ik weer💖
Als jullie dit verhaal leuk vinden, willen jullie het dan een vote (sterretje) geven? Luuhh y'all DITZIJNPRECIESDUIZENDWOORDEN