Wrong Number

fifty nine

"Geldin." 

Jongin çaresizce mırıldandığında Baekhyun üzerindeki ceketin kollarını çekiştirdi.

"Uzun konuşmayacağım Jongin. Çünkü buna dayanamıyorum." 

"N-neye ?" 

"Gidiyorum... Japonya'ya. Öğrenimimi orada tamamlayacağım."

Baekhyun kafasını eğip konuştuğunda Jongin nefes alamadığını hissetti. Oysa ki buraya gelirken aklından neler geçiriyordu. Baekhyun'a doyana kadar, ona olan bu dinmeyen hasretini bitirene kadar kokusunu içine çekmeyi hayal ediyordu. 

"Dediğim gibi uzun konuşmayacağım, uçağım iki saat sonra. Ne söyleyeceksen çabuk söyle ama bilmeni isterim ki, bu kararımdan dönmeyeceğim." 

"Seni vazgeçirmeye çalışmayacağım. Karar verdiysen saygı duyarım, ama seni bırakmayacağım Baek. Seni ne kadar sevdiğimi anlatamam bile."

"İstediğin kadar bekle Jongin. Oraya... Sehun'la gidiyorum. O senin gibi değil. Benimle ilgileniyor, beni seviyor. Ve hala platonik olduğu birileri de yok." 

"Peki ya sen Baekhyun ? Sen onu seviyor musun ? Beni sevdiğin gibi seviyor musun onu da ?" 

"E-elbette... Sevmesem onunla gitmezdim."

"Tamam."

Jongin gözünden bir damla yaş düşerken gülümsedi ve Baekhyun'un gözlerinin içine baktı.

"Seni seviyorum ve asla da senden vazgeçmedim. O ilk mesajından beri sana öylesine bağlandım ki Baek..."

arkasını dönüp uzaklaşırken, bunun son görüşmeleri olduğunu hissediyorlardı. Baekhyun olduğu yerde kalmış, gittikçe küçülen silüete baktı. 

"Ben de seni seviyorum Jongin. Ama... Bu olmalıydı. Bu kesinlikle böyle olmalıydı. Özür dilerim..." 

***END***

dermişim ösjdgsj hala finalin gidişatı angst heheuhuuhehehuehue *-*