Chapter 2.

209 43 2
                                    

~You are ripped at every edge but you are a masterpiece~

Σκληρό στρώμα.

Ασπρο ακαθοριστο τοπιο.

Σωληνακια.
Πολλά σωληνακια.

Ήθελα να δω που κατέληγαν αλλά όλα ήταν πολύ θολά για να καταλαβω.

Πόνος πολύς πόνος.

Από που προέρχεται γαμωτο.

Αυτό το εκνευριστικό τσιμπιμα στα πλευρά.

Προσπαθούσα να ανακτησω τις αισθήσεις μου αλλά το μόνο που μπορούσα να ακούσω ήταν αυτός ο γαμημενος θόρυβος που κάθε μπιπ του έφερνε το νευρικό μου σύστημα πιο κοντά στη κατάρρευση.

Ολα μια θολούρα.

Που είμαι;
Βήματα.

Ενα πρόσωπο άδειο χωρίς χαρακτηριστικά.

Ανάμνηση.
Όλα ήταν μπλε εκείνο το πρωινό
Το φόρεμα μου,ο ουρανός
Τα μάτια του
Έτσι πως με καρατουσε στο στήθος του κάτω από αυτή τη σκιά εκείνου το κισσου η επιδερμίδα του ήταν δροσερή έσφυζε δύναμη.
Μύριζε βανίλια και ιδρώτα.
Ξεφυσιξα το καπνό από τα χείλη μου.
Χείλη του κοντά στο αυτί μου.
Καυτή ανάσα.
Άρχισε να το δαγκώνει.
Κοφτές ανάσες από το χείλη μου.
Τον μισούσα γιατί ηξερε ότι αυτό που έκανε τώρα δεν είχε γυρισμό.
Γύρισα το κορμί μου ώστε να κοιταζόμαστε.
Εβαλα το τσιγαρο αναμεσα στα χειλη μου.
Απέφυγα το αυταρεσκο και ικανοποιημένο βλέμμα του.Ηξερε οτι ειχε απολυτο ελενχο πανω στο σωμα μου.
Ηξερε οτι το ηθελα.
Άρχισα να ξεκουμπωνω το κουμπιά από το πουκάμισό του φτάνοντας στο τελευταίο τον άκουσα να ψιθυρίζει"Άνθρωποι γράφουν τραγούδια για κορίτσια σαν και εσένα".
Πήρε το τσιγάρο από το στωμα μο υ και φίλησε τα χείλη μου λες και ήταν κρασί και αυτός ήθελε να μεθυσει.



~Μικρό I know έτσι θα είναι τα κεφάλαια στη αρχή μέχρι να δω ανταπόκριση cupcakes🍰~
Enjoy dolls

fuck love,give me cigarettes Место, где живут истории. Откройте их для себя