fuck love,give me cigarettes

f i r s t.

Εμμονή
Η προσήλωση σε κάτι σε βαθμό υπερβολικό

"Πες μου ότι δεν το νιώθεις.Εκείνο το συναίσθημα εκεί κάτω."

Ένα γελακι ξέφυγε από τα χείλη μου.

Κοίταξα στη μπλε θάλασσα που ήθελε να αποκαλώ μάτια του.

Τον χτύπησα χαϊδευτικά στο ώμο.
Μου αρεσε όταν μου μιλουσε έτσι.

Βαριά ανασα.

Το χέρι του αναμεσα στους μηρούς μου.

Εκείνο το συναισθημα.

Τον ήθελα.

Πηρα τό χερι του από τα πόδια μου και το εμπλεξα μέ τό δικό μου ενω με το άλλο κρατούσα το τιμόνι.

Άρχισα να παίζω με το δαχτυλίδι του.

"Ναι δικος σου ειμαι πίστεψε το και σταματά να αγναντευεις το δακτυλίδι μου.Κοίτα κάτι που αξίζει"

είπε διχνοντας το εαυτο του λες και διαβασε την σκέψη μου και μου φίλησε τον ηλιοκαμενο ώμο μου.

Σιγη ανάμεσα μας.

Ομορφη σιγή.

Πολυ αργα.

Κανεις στο δρομο.

Λες και οι μόνες ψυχές σε αυτο το κοσμο αυτη την στιγμη ειμασταν εμεις.

Άρπαξα το μισοτελειωμενο πακέτο μου και τον αναπτηρα προσπαθοντας να μη πάρω τα ματια απο το δρομο.

Με κοιταξε εντονα σηκώνοντας κατηγορηματικά τα φρύδια του.

Ποσο νευριαζε οταν κάπνιζα και οδηγούσα ποσο μάλλον οταν καπνιζα μπροστά του.

"Μόνο ένα"

είπα εκετευτικα ενώ είχα είδη ανάψει το τσιγάρο.

Κοιταγε στο παράθυρο.

"Σ'αγαπώ ρε γαμωτο και δεν μου αρέσει όταν καταστρέφεις τον εαυτό σου με αυτόν το διάβολο".

Γέλασα δυνατά αφού ήθελε να δείξει αυστηρός και θυμωμένος αλλα άκουγα το χαμόγελο στα χείλη του παρόλο που ήταν γυρισμενος στο παράθυρο.

Τον ακούμπησα στο ώμο.

Σφυχτικε αρχικά.

Γύρισε και φίλησε το χέρι μου στο δακτυλίδι.

Ήταν ώρα να βγούμε στη εθνικη.

Βρήκα την σωστή έξοδο και πάτησα το γκάζι μέχρι εκεί.

Σταματάω κοιτάζω για κανένα όχημα.

Τιναξα τις σταχτες απο το παραθυρο.

Κοιτάζω τον άγγελο που έχω δίπλα μου ενώ ξεφυσαγα τον καπνό από τα χείλη μου και χαμογελάω.

Με κοίταζε με επιθυμία.

Τόση που είχα ήδη πειστεί ότι θα με επερνε στο πίσω κάθισμα εδώ και τωρα στη μέση του πουθενά.

Κούνησε το κεφάλι του προσπαθοντας να αποδιώξει αυτή τη σκέψη.

Γυρισα στο δρομο

Πήγα να βγω στη εθνικη μέχρι που το τσιγάρο έπεσε στα μπούτια μου.

Έχασα εντελώς το έλεγχο του οχήματος προσπαθοντας να απομακρυνω το καυτό αντικείμενο από το σώμα μου.

Ένα αμάξι.

Τα μάτια μου σφιχτά κλειστά

Ηταν αργα για να κάνει κάτι ο Ανταμ.

Τον ένιωθα που με άρπαξε από το χέρι καθως φώναζε κάτι.

Πρώτο χτύπημα.
. . .
Χάνω την ακοή μου.

Δεύτερο χτύπημα.
. . .
Η όραση.

Αυτό είναι το τέλος σκέφτηκα.

Όταν σταματήσαμε να κινούμαστε το μόνο που ένιωθα ήταν οι χτυποι της καρδιάς μου το αιμα μεσα στο στομα μου και η βαριά ανάσα του που σιγοσβηνε κάθε λεπτό που πέρναγε.

❌New story alert❌
💫Οι χαρακτήρες των προσώπων που εμφανίζονται σε αυτή τη ιστορία είναι όλα μυθοπλασία βγαλμένα από εμένα την ίδια.Καμία ομοιότητα με την πραγματικότητα

✔Don't copy this story.

Η συγκεκριμένη ιστορία είναι μια από τις ιδέες που έχω πολύ καιρό.Είναι ιδιαίτερη, ξεχωριστή και σημαίνει πολλά για μενα.Θα ήταν υπέροχο να έχει απήχηση γιατί μεταφέρει ξεχωριστά μυνήματα.👑
I would love to hear your opinion after all💞Enjoy it bbies🍼