fuck love,give me cigarettes

Chapter 11.

~What happened to the soul you used to be?~

Author's Pov

"Δεν το πιστεύω ότι το κάνω αυτο" αναφώνησε έκπληκτη κοιτώντας τον εαυτό της στο καθρέπτη.

Ήξερε ότι ακόμα δεν ήταν έτοιμη για αυτό.

Ήξερε ότι η βραδιά θα ήταν μια καταστροφή.

Ήξερε ότι μπορούσε άνετα να αρνηθεί τη πρόσκληση του Harry.

Ήξερε ότι δεν την ενδιέφερε ούτε αυτός ούτε όλοι οι φίλοι του.

Το μυαλό της στάθηκε στον Harry.

Φαίνετε ότι είχε αντικαταστήσει το μυαλό του με τη καρδιά του.

Και της ήταν τόσο εύκολο να φτάσει τη καρδιά του.

Να την αγγίξει
Να την κάνει ότι θέλει.

Δεν ειχε τοιχους, αμφιβολίες, φόβους.
Ενώ η ίδια ειναι παγωμένη και άδεια
Δεν είχε τον ίδιο ενθουσιασμό για τον έρωτα.

Της είχε αφήσει μπροστά στο κατώφλι ένα φακελο με ενα ποίημα μέσα πετώντας ένα" θα έρθω κατά τις 10" στο τέλος

Ένα ποίημα με μεγάλα πανέμορφα λόγια για την αγάπη
Μεγάλα πανέμορφα ψέματα.

Ο Άνταμ λάτρευε την ποίηση τόσο πολύ μαλιστα που και εσύ ο ίδιος θα έκανες την σκέψη ότι κατέληξε τελικά να γίνει ένα ποίημα ο ίδιος.

Της απήγγειλε σχεδον ένα ποίημα κάθε νύχτα.

Και κάθε φορά την έκανε να νιώθει ξεχωριστή.

Η ίδια ποτέ δεν έδινε σημασία στις λεξεις.

Η ίδια θαύμαζε το συναίσθημα που εξέπεμπαν τα μάτια του.

Με πόση έξαψη έλαμπαν.

Το πως κυλούσαν απο την τέχνη που ήταν αποτυπωμένη πάνω στο χαρτί και έπεφταν πάνω στο σώμα της.

Λες και ηταν πολυ πιο σημαντική από αυτό το αριστούργημα.

Λες και αν βρισκόταν σε ένα μουσείο γεμάτο τέχνη θα συνέχιζε να κοιτάει αυτήν.

Το τσουχτερό αεράκι πάγωσε και θριματισε αυτές τις σκέψεις της.

Περίμενε έξω ακουμπώντας στο φράχτη του σπιτιού της μέχρι που ένα μαύρο Range Rover παρκάρει μπροστά της.