Yolun Sonundaki Kız

•• YİNE O ADAM ••

"Merhaba Bayan Fretha." Bu adamı hiç sevmem. Bana hayran ve bakışları beni rahatsız ediyor. Masamın başına geçerek dosyaları incelemeye başladım. Bir sürü gereksiz proje istekleri ve reklamlar. Christ yanıma gelerek, "Günaydın Lydia ! Gözüne çarpan bir proje var mı ?" Yüzümü buruşturarak; "Maalesef Bay Christ. Ama geçen gece Fransa da yaptığımız toplantı da Bay Mark'ın sunumu ve projesi beni çok etkiledi. Projesindeki yerleşke ve binanın yapımında kullanılan malzemeler hem kaliteli hemde bizim maliyetimizi aşacağını sanmıyorum. " Bay Christ yine aynı bakışı atarak, "Sen nasıl bir kadınsın Lydia ?" dikkatini projeye vererek, "hemen proje müdürünü arayıp ayrıntıları konuşmaya başlayacağım. Ben sana son durumu ve bize kazandıracak primleri mail olarak atacağım, e sonuç olarak artık daha meşguluz değil mi Lydia ?" yine o bakışı attı ve ben daha cevap vermeden odamdan çıktı. Ve kafasındaki o pis düşünceleri hayal edebiliyordum. İşte bundan nefret ediyordum !!! Kontrol etmekten, insanların o iğrenç düşüncelerinden ve buna engel olamamaktan.

• • •

Biraz hava almak için dışarı çıktım ve Starbucks'a oturdum. Hemen karşıdaki kitapçıda sürekli dikkatimi çeken ve hep aynı bankta oturan adam bugün tuhaf bir düşünceye sahipti. Kahvemi yudumlayarak adama yoğunlaşmaya çalıştım. Bugün hiç bir zaman gitmek istemediği o yere geri gidecekti, bunun için endişelenmişti ve bir anda kitapçıya girdi. Yine elinde o kalın dergi ve gazeteler ile çıktı ve gitti. Adam benim düşünce mesafemden çıktı ve maalesef nereye gittiğini her zamanki gibi bilmiyorum. Oysaki buraya kafamı dinlemeye gelmiştim. Bu kontrol edemediğim lanet psikolojik sorunum artık beni sıkmaya başlamıştı. Starbucks'ta ödemimi yapıp şirkete, o iğrenç adamın düşüncelerine maruz kalmak üzere yürümeye başladım. İş çıkışı saat 22.00 civarıydı. Tam işyerimden çıkıyordum ki ara sokakta elinde yine aynı gazete ve kalın dergilerle o adamı gördüm. Bana bakıyordu.

(MULTİMEDYA ~ BAY CHRIST)