maths teacher // hood

five

"Beni yanlış anlamazsan bir şey sormam gerekiyor, um sence de biraz abartı olmadı mı bu?" Selin bana sürdüğü rujun kapağını kapatıp iki adım geri çekildi. Tek gözünü kapatıp öyle baktıktan sonra başparmağını havaya kaldırdı.

"Harika görünüyorsun." Homurdanarak aynaya baktım. Bu gece gerçekten önemliydi ama bu kadar abartmak iyi mi olurdu kötü mü bilemiyorum. Aslında kötü göründüğüm söylenemezdi. "Tamam, şimdi git ve bir köşede sessizce bekle makyajımı yapayım ben de." Oturduğum yerden kalkarak sessizce koltuğa oturdum. Aklımda hala çok şey vardı.

Bay Hood'dan hiçbir karşılık beklemiyordum ama bar teklifimizi kabul etmesi içimde bazı ümitlenmelere sebep olmuştu. Hadi ama numaramı bile almıştı. Selin'inkini değil benimkini almıştı.

Tanrım aklımı kaçırmak üzereyim. Bütün bu olanlar gerçekten ancak rüyalarımda görebileceğim türden şeylerdi. Oldukça gergindim çünkü hadi ama aşık olduğum adamdan bahsediyoruz.

Telefonum mesaj geldiğine dair ses çıkartınca heyecanlandım ve telefonumu cebimden çıkartarak mesaja baktım.

Numara:

Hazır olduğunuzda konum atın :-)

Heyecandan elim ayağım titremeye başlamıştı. Demek numarası böyle bir şeydi. Ah ne kadar da güzel bir numara.

"Selin ne zaman çıkarız." Arkasını döndü ve rimelin kapağını açtı. "Bana 10 dakika ver." Parmaklarım klavyenin üzerinde dolaşmaya başladı.

Adresi gönderdikten sonra on dakikaya kapının önünde olacağımızı belli ettim. Acaba nasıl bir şeyler giyinmişti. Özenmiş miydi yoksa sadece çıkıp eğlenmek derdinde miydi? Kafayı yemek üzereydim.

"Selin acele eder misin kusacağım sanırım." Heyecandan hiçbir şey yiyememiştim zaten kusarsam safra suyu falan kusacağıma emindim hatta idrarımı bile kusabilirdim.

Selin göz dudağındaki işlemi bitirip makyaj çantasını kapattı ve orta büyüklükteki el çantasına koydu. Sanırım bu işlerden anlıyordu çünkü ben anlamıyordum. Tamam 0 makyaj bir insan değilim ama bu kadar makyaj delisi de değilim. Selin gibi oturup makyaj videoları izlemiyorum mesela.

Kapıya ilerlerken annem benim dışarı çıkmama sevinmiş bir vaziyette yanıma geldi. Hatta elinde olsa şuan sırtımdan tekmeleyerek dışarı atacaktı. "Selin sen neden hep bizimle kalmıyorsun? Anissa'yı dışarı çıkartmak kolay değildir." Teşekkür ederim anne ne güzel rezil ettin beni.

Selin anneme samimiyet yüklü bir gülümseme yolladı ama bu konulardan hoşlanmadığım için sessiz kalmayı tercih etti. "Çok geç olmadan döneriz merak etmeyin."

Annem hemen çıkıştı. "Önemli değil saati boş verin eğlenmenize bakın." Sanırım bir gün eve anne ben hamileyim diye gelsem YAŞASIN KIZIM BAKİRE DEĞİL! Diye sevinir. Bir çok insanın annemin rahatlığından istediğine eminim aslında bana karşı bu kadar rahat sadece. Benden sadece 2 yaş küçük erkek kardeşim her istediğini yapamıyordu. Bilmiyorum acaba bunun sebebi yaşının 15 oluşu mu yoksa zaten oldukça sosyal bir çevresinin olması mıydı?

Aslında ben asosyal değilim okulda konuştuğum arkadaşlarım da var fakat hiçbiriyle ölümüne arkadaş ya da o tarz şeyler değildik. Birlikte hiçbir aktivite yapmazdık. Zaten tercih de etmezdim.

"Bekleyin bir resminizi çekeyim." Oh hayır istemiyordum. "Anne onu Instagram'a koymayacağına yemin etmezsen hiçbir güç beni o resmi çektirmeye zorlayamaz." Selin anlamış gibi kıkırdamaya başladı.

Annemin benden daha çok takipçisi olduğu bir Instagram hesabı vardı ve bu korkutucuydu. Biyografi kısmında +45 falan yazıyor olmalıydı çünkü takipçileri hemen hemen aynı yaştaydılar.