Soineanta (Niall Horan)

ocht

Hellooooooooo!!! Resmen yıllardır buralarda yokum... Bu sebeple eğer varsa hala buralarda olup benden bir update bekleyen ve beklerken haklı olarak bana söven herkesten özür diliyoruum :( Hayatımın en yoğun döneminde olduğum için buralar terk etmek zorunda kaldım... Ama ara ara notlarıma ufak şeyler yazmaya devam ediyordum ve o ufak şeyler birleşip bir bölüm haline gelince (ki kenarda ufak ufak daha ileri bölümleri oluşturabilecek şeyler de var :)))) hemmen paylaşmak istedim. Umarım okuyan ve hatta beğenen olur. İyi okumalaar xx

*

-2007-

Ah Tanrım, saat neredeyse öğlen ikiye geliyordu ve ben daha yeni uyanmıştım! Parmaklarım arasındaki telefonu pijamamın cebine atarak başımın dönmesine sebep olacak hızda bir hareketle yataktan kalktım. Lavaboya doğru adımlarımı sürdürürken gözlerimi oyarcasına ovalamayı da eksik etmiyordum.

Beynimde çalan Beyonce'nin Irreplaceable şarkısına mırıldanarak dişlerimi fırçaladıktan ve saçımı düzgün bir şekile soktuktan sonra merdivenlere yöneldim. Merdivenin direk salona iniyor olmasından dolayı attığım birkaç adımdan sonra playstation oynamakla meşgul olan Conall ve arkadaşını görmüştüm. Onlar bu saatte evde ne halt yiyorlardı? Ah tabii... Bugün cumartesiydi ve ben daha yaz gelmeden günleri karıştırmaya başlamıştım bile.

"Günaydın!" Kollarımı uyanmakta zorlanan vücudumu esneyerek kendine getirmek için havaya kaldırdığımda ikisinin de gözleri bana çevrilmişti.

Conall, değişmek bilmeyen boş bakışlarını atarken arkadaşı daha sevecen bir haldeydi. Parlak mavilerini dikmiş, dudaklarında büyük bir gülümsemeyle bana bakıyordu.

"Sen sanırım Concon'un bir türlü tanışamadığımız okul arkadaşlarından biri olmalısın." Sıkışmak için uzattığım elimi birkaç saniyeliğine afallamasının ardından kavramış ve başını aşağı yukarı sallamıştı.

"Ah bana şöyle seslenmeyi kes şapşal!" Sesi yükselen Conall'ı görmezden gelerek devam ettim. "Ben Caitlin. Concon'un ablası oluyorum." Bakışlarımı kısa süreli olarak Conall'a çevirip dil çıkarttım.

"Ben Niall." Karşılıklı tebessüm edişimizin ardından ellerimiz ayrıldığında gözlerini Conall'a çevirdi. "Bir ablan olduğundan hiç bahsetmemiştin."

"Ona abla denebilseydi... Bahsederdim." Çatık kaşlarını gevşettikten sonra gözlerini devirdi. Tamam, onu gereğinden fazla sinir ediyor ve oynamaya bayıldığı oyunlarda alt ediyor olsam da ablası olduğumu gösteren fazlasıyla kanıt vardı.

"Hey! Seni Fifa'da her zaman yeniyor olabilirim ki ablalar genelde bunu yapmaz, ama hiçbir şey ablan olduğumu değiştiremez ufaklık." Conall sızlanışından sonra Niall ile oynuyor oldukları maçı başlattı ve aynı anda da anneme seslenmeyi eksik etmemişti.

"Anne! Şu kızına uğraşması için başka birilerini bulmasını söyler misin?!"

Annem ona karşılık olarak mutfaktan bana seslendiğinde adımlarımı geri geri mutfağa doğru sürdürürken orta parmağımı Conall'a gösterdim. "Sizi alt etmeye geleceğim, bekleyin."

"Caitlin uygunsuz hareketler yapıyor!" diye tekrardan beni şikayet ettiğinde annemin yanına vardığım an kendimi savunmaya geçmiş, öyle bir şey yapmadığımı iddia etmiştim. Sonuçta Conall dışında kimse görmemişti, Niall'ın bakışları ekrandayken hareket çekmiştim. Yani... Şahidi yoktu!

Anneme öğle yemeğini –ki benim için kahvaltı oluyordu- hazırlamasında yardım ettikten sonra hızlı adımlarla salona döndüm ve "Önce hanginiz yenilmek istiyor?" diyerek ikisinin arasındaki boşluğa bağdaş kurarak oturduktan sonra sırtımı koltuğa yasladım.