Kurabiyeler Aşkına! (TAMAMLANDI)

8. Bölüm

"Hayır! Çocuğumu tanımadığım birine emanet etmem. Şimdi, sanırım Egemeni seviyorsun, git vedalaş." Dedi tükürürcesine. Gerçekten tükürürcesine çünkü hayır derken azıcık tükürdü. Bende onu dinleyerek Egemen'in olduğu yere gittim. Tekerlekli sandalyesinin önünde diz çöktüm, "Egemen, nasılsın?" Buna cevap olarak omuzlarını silkti ve kafasını biraz öne gelerek omzuma koydu. Egemen'i istemediği bir yere gönderdikleri kesin olmakla beraber aklıma müthiş ötesi bir plan geldi. "Egemen seni kaçırayım mı?"

Işıl

Evimin önünde randevum için hazırlanmış Serkay'ın beni almasını bekliyordum. Serkay önüme geldiğinde kapıyı açtım ve bindim. Bindiğim sırada telefonum çaldı, arayan Berfin tabiki. "Efendim Berfin?"

"Tabiki efendinim hahahaha! Neyse yardımına ihtiyacım var konum atıyorum oraya gel!" Dedi ve telefonu yüzüme kapattı. Sonra konum attı. Telefonumun ekranını Serkay'a döndürdüm ve buraya gideceğimizi söyledim. Derin bir iç çekerek arabayı oraya sürmeye başladı.

Biz normâl kapıya yönelecekken Berfin arka bahçeden çıktı ve elini Buraya gelin anlamında salladı. Bizde onu dinleyerek takip ettik. "Serkay git postacı kıyafeti falan bul Işıl sen benimle gel." Dedi ve beni içeri sokup kapıyı kapattı. "Çocuk kaçıracağız, benimle gel." çığlık atacağım sırada eli ile ağzımı kapattı ve beni sürüklemeye başladı. Bir odanın önüne geldiğimizde durduk, "Bak şimdi burada bir sürü hizmetçi kıyafeti var onlardan birini giyiyorsun ve gidiyorsun evin hanımının yanına bir sürü iltifat edip yağ çekiyorsun. Hadi git bakalım!"

Berfin

Işılı odaya itip gelen aramaya cevap verdim. "Alo ben kıyafeti buldum ne yapayım?"

"Onu giy sonra normal kapıyı çal yanında paket gibi birşey getir ama. Adamı oyalayacaksın sonra bende arka kapıdan çocuğu götüreceğim. Senin arabanın yanına geldiğimiz gibi adamı tamam benim hatam diye geçiştiriyorsun ve arabaya koşuyorsun. Sonrası malum." Dedim ve telefonu yüzüne kapattım. Işıl hizmetçi kıyafetleri giymiş odadan çıkmıştı. O kadının yanına giderken birden kapı çaldı bende harekete geçip Egemen'in sandalyesinden tuttuğum gibi arka kapıya gittim ve etrafımı kontrol edip çıktım. Hemen koşa koşa arabanın arkasına gittik ve telefonumu çıkartıp Serkay'ı aradım ve hemen kapattım. Serkay durumu toparlayıp arabanın kapısını açtı ve bindi. Bende Egemen'i kucağıma alıp bindim ve arabasını küçültüp arabaya soktum. Ve Işıl'ı orada bırakarak eve gitmeye başladık.

Işıl

Araba gittikten sonra onlar hiçbir şey yapmadı hepsini sen yaptın diyen iç sesimi susturdum. Adam peşimden geldi,
"Egemen oğluuum! Kahretsin sen nasıl bir hizmetçisin! "

"İstemeden oldu efendim ve ben... istifa ediyoruum," diye neşeyle oradan giderken adam arkamdan bakakalmıştı. Baya bir yürüdükten sonra bir parka gelmiştim. Serkay ' ın numarasını tuşladım .

"Alo? Geliyorum Işıl tamam," dedi benim konuşmama izin vermeyerek. Ben de telefon olduğunu bile bile kafamı salladım. Telefon kapandı. Ben de herhangi bir banka oturarak beklemeye başladım. Uzaktan Serkay'ın arabası belirginleştiğinde , ayağa kalktım . Pantolonumu düzelttim. Tişörtümün yakasını düzgünleştirdim. Serkay arabayı önüme park edince camı açtı ve artistce saçını düzeltti.
"Ne bu artistik Serkay Bey?"

"Kendimi çok gururlu hissediyorum sadece. Haydi bin , Berfin bizi bekliyor," dedikten sonra arabaya atladım. Şimdi demeyin arabaya atlamak nasıl oluyor. I'm no bilmek. Serkay bir şarkı açtı mırıldanarak gittik. Evin önüne geldiğimizde Berfin pencereden bize el salladı. Yanında Egemen ile.

Arabadan indik ve Serkay arabanın kapılarını kilitledi. Sonunda! Bir Songül Teyzem ile izdivaç izleyememiştim sayelerinde. Zili çalmamıza gerek kalmadan kapı açıldı. Berfin 'i beklerken kapıyı Egemen açmıştı. Berfin ile. Berfin sandalyeyi tutuyor Egemen kapının tokmağını küçük eliyle kavramıştı. Gülümsedim. Sonra Egemen'i destek olarak içeri girdim. Her şey bundan sonra başlıyordu. Bakalım bu çocuk başımıza daha neler getirecekti.

---- 

sinemaslo ve DisiKamuranCamBenim yazdı. Nickinin değişmesi dolayısıyla şaşırmayın. Ve yorum yapın yani.