Happy Birthday (Larry Stylinson)

4.

Harry Styes p.o.v.

Ik keek opzij, naast mij lag Louis te kijken naar mij zijn ogen staan op gefascineerd en blij. Het doet me enigszins goed omdat te zien, hoe fout het ook misschien mag klinken maar zoiets is altijd goed voor een ego. "Je bent blij hè" vroeg ik aan Louis. Hij zuchtte en knikte toen. Ik glimlachte wrang, ging recht op zitten en legde mijn hoofd in mijn nek. Ik moest eerlijk toegeven dat ik in de wolken was met wat er net was gebeurt, maar een er was een andere kant van de spreekwoordelijke medaille: het dubbele gevoel, of dit echt uitliep op een gelukkig samenzijn of was dit slechts maar een uitspatting van je gevoelens niet onder controle kunnen houden.

Ik had het gevoel dat we te ver waren gegaan, natuurlijk we hadden geen seks met elkaar gehad maar het was ook niet bij zoenen en onschuldig handjes-geklef gebleven. Ik was verliefd op Louis daar hoefde ik niet meer over na te denken, het was ook onzinnig om dit te ontkennen. Maar ik voelde me onzeker over mijn lichaam, mijn handelingen die ik had gedaan, het schaamrood staat op mijn kaken als ik terugdenk aan wat er amper 20 minuten geleden is gebeurt. Ik deed mijn nek weer recht en stapte uit mijn bed om ondergoed te pakken. Haastig deed ik het stukje katoen om en ik voelde me ontzettend opgelaten omdat Louis dit hele spektakel had kunnen zien; het vrijkomen van mijn bovenlichaam bij het uitrekken in bed, het stuntelige opstaan , de overige delen van mijn slanke jongenslichaam waarvan ik echt nooit gedacht had dat iemand het ooit zou kunnen associëren met lust, liefde en schoonheid en die vreselijke rode wangen die dit alles deed verraden.

Louis zat ondertussen rechtop in bed, zijn gezicht was gesierd met een grijns. Met gemengde gevoelens liep ik terug naar het bed en kroop erin, de reden voor mijn zenuwachtigheid lag mooi te zijn in bed. Een man met een klein, gespierd lichaam. Het verbaasde me dat hij niet zo zenuwachtig of onzeker was, terwijl hij amper een uur geleden nog met de vragen zat over zijn gevoel. Het verraderlijke van dit alles was dat waaneer ik met Louis zoende mijn onzekere gevoel kwijt raakte. Ik durfde dan opeens alles, nam initiatieven, kon hem aanraken zonder die eeuwige twijfel en durfde mezelf te laten gaan.

Ik zag dat mijn bovenlichaam zwaar op en neer ging terwijl ik adem haalde, ik zag dat mijn blote vel kippenvel kreeg en wou de dekens over mij heen slaan. Maar dit werd tegengehouden door Louis die eerst met zijn hand de dekens van mijn lichaam haalde om daarna met zijn wijsvinger een weg vond over mijn lichaam. Zijn vinger begon bij mijn neus langzaam kwam zijn vinger bij mijn lippen, hij bleef met zijn vinger haken bij mijn onderlip ik werd knalrood, Louis daarentegen ging door met deze simpele aanraking. Hij eindigde bij mijn onderbuik en drukte een kus op  dit stukje kwetsbare huid, mijn spieren trokken huiverend samen door deze actie en ik kneep mijn ogen stijf dicht. 

Als ik heel eerlijk was durfde ik dit bij lange na nog niet; elkaar zoenen vond ik fijn, de aanrakingen bij mijn borst of billen ging ook nog wel maar dit, dit was echt een stap te ver. Ik pakte Louis zijn hoofd, liet het weer los om vervolgens zijn middel te pakken om hem naast me neer te leggen. "Wat is er Hazza, waarom wou je dat niet?" zei Louis ietwat verbaasd. Ik antwoordde vrijwel direct daarna, "Ik ben daar nog niet klaar voor Boo, ik moet me eerst wat zekerder over  mijn lichaam voelen"  Louis knikte en draaide zijn hoofd naar mij, ik zag dat hij aarzelde. "Je mag me heus nog wel aanraken"zei ik glimlachend. Louis bloosde en vouwde zijn armen om zijn buik, dit was een teken dat hij zich ontzettend opgelaten voelde en het liefst vastgehouden wou worden. 

"Kom jij eens hier" zei ik grijnzend tegen Louis die zat te hannesen met zijn onderbroek. Toen hij erin geslaagd was om deze aan te krijgen, draaide ik hem om en zette hem op mijn schoot. "W w wat doe je, je kan dat toch niet zomaar doen, en .. en dat wou je ook helemaal niet en nu vind je vast stom en dik en klein en... " ik deed Louis stoppen met praten door mijn lippen op hem te drukken. "Kan je alsjeblieft even ophouden met praten en onzeker zijn?" murmelde ik tegen de lippen van Louis aan. Ik drukte mijn lippen weer op die van hem, hij opende zijn mond en al snel waren we verwikkeld in een tongzoen. Mijn handen lagen ietwat op zijn billen terwijl zijn handen op mijn wangen lagen. Na een tijdje stopte we met zoenen, Louis zijn lippen waren rood en opgezwollen, zijn haar zat door de war en op zijn wangen waren blosjes te zien. 

" En nu gaan we praten" zei ik ietwat serieus. Ik zette hem van mijn schoot af en ging op mijn zij liggen en ik gebaarde naar Louis dat hij dat ook moest doen Ik hoorde Louis kreunen en hij klampte  zijn armen om mijn middel en begroef zijn hoofd in mijn nek als teken dat hij hier totaal geen zin in had. Ik grinnikte om de poging van Louis. "Wat nou!?" vroeg hij gemaakt boos. "We moeten praten Louis, over hoe we dit gaan doen. Wie we dit gaan vertellen, hoe we het gaan vertellen. Wat we wel willen en waar we nog niet klaar voor zijn" zei ik. Louis kreunde " maar ik heb daar geen zin in, ik wil  knuffelen met Hazza en zoenen. We kunnen dat altijd morgen nog doen, ik ben ten slotte ook nog jarig vandaag" zei Louis voldaan. Ik grinnikte, typisch Louis dacht ik altijd het laatste woord willen hebben. "Oke dan.." gaf ik toe. Ik grijnsde en ging op Louis liggen, ik zoende hem in zijn nek en hoorde hem mijn naam zeggen. Ik zoende steeds een stukje verder omhoog en beet zachtjes in zijn oorlel. Hij had zijn ogen gesloten en een glimlach om zijn lippen. Ik pakte zijn hoofd bij zijn wangen en begon hem traag te zoenen.

Louis haalde zijn lippen traag van mij af en ik maakte een teleurgesteld geluid. "We hoeven natuurlijk niet de hele tijd de kleffen" zei Louis. " Hoeft niet, maar mag wel" zei ik grijnzend. Louis lachte zachtjes en legde zijn hoofd op mijn borst en zuchtte diep. Ik speelde wat zijn haren en voelde me heel rustig worden. Nog uren hebben we daar gelegen, alleen maar liggen, ik spelend met het haar van Louis en af en toe zoende we, ook luisterde we muziek die we beide mooi vonden. Vooral muziek van vroeger, de tonen van Green Day deed ons beide glimlachen en ik realiseerde me dat mijn onzekere gevoel weg was. Nadat Boulevard of broken dreams voorbij  was zette ik de muziek uit. " Ik hou van je Lou"  zei ik en ik drukte een kusje  op zijn neus. Verliefd keken we elkaar aan, perfecter dan dit kon het eigenlijk niet meer worden.

Hee mensen dit was weer een stukje. xx havogirl