Lütfen sondaki yazar notunu okur musunuz💞❤
Araba tanıdık evin yanında durduktan sonra bildiğim yoldan ilerlemeye başladım.İstanbul'a geri dönmüştük.Fakat geri döndüğümüz için mutsuzdum.Çünkü İzmir gibi bir yerden sonra Istanbul'a tekrar dönmek eziyet gibiydi.
Taşlarla ve ufak çukurlarla dolu yoldan bir hasar almamak için fazlasıyla dikkatli ve tedirgince ilerliyordum.Bileğim daha yeni iyleşmişti.Ve bileğime tekrar zarar vermek gibi bir isteğim yoktu.
Pars'a baktığımda benim aksime oldukça rahat bir şekilde yürüdüğünü gördüm.Gözlerini karşıya sabitlemiş ve düşünceli bir şekilde ilerliyordu.Aslına bakarsanız bir kaç gündür böyleydi.Hep bir yerlere dalıyordu,ben konuşmadıkça ağzını dahi açmıyordu.Tıpkı ergenlik dönemine yeni girmis kız çocukları gibi davranıyordu.
Ben ise neden böyle davrandığını bilmiyordum.
Aslında pekte umrumda değildi.
Sonunda kapının önüne ulaştığımda sesli bir oh çektim.
Yorulmuştum.
Pars anahtarla kapıyı açıp içeri ilerledi.Bende hemen arkasından tanıdık odaya girdim.Ev yeni temizlenmis gibi ferah ve deterjan kokuyordu.Büyük ihtimal biz gelmeden önce biri evi temizlemişti.
Hızlı adımlarla üst kata ilerledim.Odama doğru ilerlerken kilitli olan kapı tekrardan ilgimi çekti.Bir kaç saniye kapıyla bakıştıktan sonra etrafa göz gezdirdim.Daha sonra kapı kulpunu aşağı doğru çektim.
Ve kapı aralandı.
Kapı kilitli değildi!
Derin bir nefes alıp kapıyı yavaşça aralamaya başladım.Kapı gıcırtısı çıkmaması için elimden geldiğince yavaş hareket ediyordum.
Kendimi tanıdığımdan beri hep meraklı bir kişiliğe sahiptim.Merağım çoğu kez başıma belalar açsada asla merak ettiğim şeyin arkasından koşmayı bırakmamıştım.Ve 1 aya yakın yaşadığım evde kilitli bir kapı vardı.Ve o kapının ardında neler olduğunu şuan öğrenecektim.
Kapıyı araladığımda yüzümde tuhaf bir ifadenin oluştuğunu biliyordum.Odada mor ve tek kişilik bir yatak vardı.Evet bu gayet normal birsey.Fakat duvarlardaki tonlarca kağıt ve fotoğraflar hiç normal şeyler değildi.Odanın boş kalan diğer bölümlerinde ise sayamadığım kadar çok dolap vardı.Dolaplara göz gezdirdiğimde aralarından sadece bir tanesinin kıyafet dolabı olduğunun farkına vardım.Diğer dolaplar ise asılı kilitler ile kilitlenmişti.
Duvardaki yazıları merak ettiğim için odanın içine doğru ilerledim.Fakat attığım 2. adımda kolumdan sertçe çekilerek dışarı çıkartıldım.
Bana sinirle bakan yeşil gözlere aynı sinirle bakmaya başladım.Yine gelip yapmak istediğim şeyi yapmamı engellemişti.
Pars hep bunu yapıyordu.Tam amacıma ulaşacağım sırada tüm herşeyi bozuyordu!
"Sen nasıl bu odaya girdin?"
Sesi oldukça sinirli ve sert çıkmıştı.
Omuz silkip cevap verdim.
"Kapıyı açarak girdim."
Cebinden çıkardığı anahtarla kapıyı kitleyip,anahtarı cebine koydu.Daha sonra kolumdan sertçe tutarak beni duvara fırlattı.
Evet,bildiğiniz fırlattı.
Sırtımın acısıyla iki büklüm oldum.Pars ise bana yaklaşıyordu.
Neden bu kadar sinirlenmişti ki?
Alt tarafı bir odaya girmiştim!
Kollarımdan tutup beni duvarla kendi arasında sıkıştırdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIK SIĞINAK
Romance"Çünkü her yeri gece olan bir kadını ışıkları kapatarak korkutamazsın."
